Maria Ludwika Hiszpańska (1782–1824): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamiana szablonu "źródła" na "dopracować" |
m drobne techniczne |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
| herb grafika = |
| herb grafika = |
||
| sygnatura grafika = |
| sygnatura grafika = |
||
| tytuł = |
| tytuł = Królowa Etrurii |
||
| od = [[1801]] |
| od = [[1801]] |
||
| do = [[1803]] |
| do = [[1803]] |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
| mąż = [[Ludwik I Parmeński]] |
| mąż = [[Ludwik I Parmeński]] |
||
| dzieci = [[Karol II Parmeński]],<br />Maria Ludwika Charlotta |
| dzieci = [[Karol II Parmeński]],<br />Maria Ludwika Charlotta |
||
| odznaczenia = [[Plik: |
| odznaczenia = [[Plik:Order of Queen Maria Luisa (Spain) - ribbon bar.png|40px|Order Królowej Marii Luizy (Hiszpania)]] |
||
| commons = Category:Maria Luisa, Duchess of Lucca |
| commons = Category:Maria Luisa, Duchess of Lucca |
||
| source = |
| source = |
||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Maria Ludwika Józefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]] |
'''Maria Ludwika Józefa Antonina Wincenta Burbon''' (ur. [[6 lipca]] [[1782]] [[Madryt|Madrycie]], zm. [[13 marca]] [[1824]] w [[Rzym]]ie) – w latach 1801–1803 królowa [[Królestwo Etrurii|Etrurii]] i [[regent]]ka w imieniu swojego niepełnoletniego syna. |
||
Maria Ludwika urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki [[Filip (książę Parmy)|Filipa, księcia Parmy]] i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. Urodziła się w [[Pałac Królewski w La Granja de San Ildefonso|Pałacu Królewskim w La Granja de San Ildefonso]] pod [[Segowia|Segowią]] i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Ludwika była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie '''Luisetta'''. |
Maria Ludwika urodziła się jako córka [[Karol IV Hiszpański|Karola IV Hiszpańskiego]] - króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] ([[1748]]–[[1819]]) i jego małżonki (oraz kuzynki) [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Marii Ludwiki Burbon]] - księżniczki [[Parma|Parmy]] ([[1751]]-[[1819]]), córki [[Filip (książę Parmy)|Filipa, księcia Parmy]] i jego żony [[Ludwika Elżbieta Burbon|Ludwiki Elżbiety Burbon]], księżniczki [[Francja|Francji]]. Urodziła się w [[Pałac Królewski w La Granja de San Ildefonso|Pałacu Królewskim w La Granja de San Ildefonso]] pod [[Segowia|Segowią]] i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Ludwika była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie '''Luisetta'''. |
||
== Małżeństwo == |
== Małżeństwo == |
||
[[Plik:Francisco de Goya y Lucientes 054.jpg|left|thumb| |
[[Plik:Francisco de Goya y Lucientes 054.jpg|left|thumb|240px|''[[Rodzina Karola IV]]'', obraz [[Francisco Goya|Francisca Goi]]]] |
||
⚫ | |||
[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Ludwika wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł [[infant]]a. Był on synem [[Ferdynand I Parmeński|Ferdynanda I Parmeńskiego]] i arcyksiężniczki austriackiej - [[Maria Amalia Habsburg (1746-1804)|Marii Amalii Habsburg]]. Pierwotnie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Ludwiki - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo że Maria Ludwika i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się dwojga dzieci: |
[[25 sierpnia]] [[1795]] Maria Ludwika wyszła za mąż za [[Ludwik I Parmeński|Ludwika I Parmeńskiego]] ([[1773]]–[[1803]]), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł [[infant]]a. Był on synem [[Ferdynand I Parmeński|Ferdynanda I Parmeńskiego]] i arcyksiężniczki austriackiej - [[Maria Amalia Habsburg (1746-1804)|Marii Amalii Habsburg]]. Pierwotnie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Ludwiki - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo że Maria Ludwika i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się dwojga dzieci: |
||
# [[Karol II Parmeński|Karola II]] (Karola Ludwika Ferdynanda) ([[1799]]-[[1883]]), przyszłego władcy, |
# [[Karol II Parmeński|Karola II]] (Karola Ludwika Ferdynanda) ([[1799]]-[[1883]]), przyszłego władcy, |
||
Linia 38: | Linia 39: | ||
== Dalsze życie == |
== Dalsze życie == |
||
⚫ | |||
Po śmierci męża w [[1803]] roku, Maria Ludwika objęła regencję nad swym małoletnim synem. Kiedy w [[1807]] roku królestwo Etrurii zostało zajęte przez [[Francja|Francję]], udała się do Hiszpanii. Po abdykacji jej ojca w [[1808]] roku zamieszkała w Parmie. W [[1811]] próbowała uciec do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], jednak ucieczka się nie powiodła. Maria Ludwika została przeniesiona do rzymskiego klasztoru, w którym przebywała do [[1814]] roku. [[Kongres wiedeński]] oddał jej [[Księstwo Lukki]]. |
Po śmierci męża w [[1803]] roku, Maria Ludwika objęła regencję nad swym małoletnim synem. Kiedy w [[1807]] roku królestwo Etrurii zostało zajęte przez [[Francja|Francję]], udała się do Hiszpanii. Po abdykacji jej ojca w [[1808]] roku zamieszkała w Parmie. W [[1811]] próbowała uciec do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], jednak ucieczka się nie powiodła. Maria Ludwika została przeniesiona do rzymskiego klasztoru, w którym przebywała do [[1814]] roku. [[Kongres wiedeński]] oddał jej [[Księstwo Lukki]]. |
||
Linia 45: | Linia 45: | ||
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=51060628|TYP=p}} |
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=51060628|TYP=p}} |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Burbonowie]] |
[[Kategoria:Burbonowie]] |
||
[[Kategoria:Damy Orderu Królowej Marii Luizy]] |
[[Kategoria:Damy Orderu Królowej Marii Luizy]] |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Urodzeni w 1782]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1782]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1824]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1824]] |
Wersja z 09:51, 24 gru 2013
Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szablon:Władczyni infobox Maria Ludwika Józefa Antonina Wincenta Burbon (ur. 6 lipca 1782 Madrycie, zm. 13 marca 1824 w Rzymie) – w latach 1801–1803 królowa Etrurii i regentka w imieniu swojego niepełnoletniego syna.
Maria Ludwika urodziła się jako córka Karola IV Hiszpańskiego - króla Hiszpanii (1748–1819) i jego małżonki (oraz kuzynki) Marii Ludwiki Burbon - księżniczki Parmy (1751-1819), córki Filipa, księcia Parmy i jego żony Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki Francji. Urodziła się w Pałacu Królewskim w La Granja de San Ildefonso pod Segowią i została nazwana na cześć swojej matki. Jej dzieciństwo było szczęśliwe - Maria Ludwika była ulubioną córką swoich rodziców i nazywano ją powszechnie Luisetta.
Małżeństwo
25 sierpnia 1795 Maria Ludwika wyszła za mąż za Ludwika I Parmeńskiego (1773–1803), pierwszego króla Etrurii, który otrzymał z tej okazji tytuł infanta. Był on synem Ferdynanda I Parmeńskiego i arcyksiężniczki austriackiej - Marii Amalii Habsburg. Pierwotnie Ludwik miał poślubić starszą siostrę Marii Ludwiki - Marię Amalię, jednak rodzice sióstr zmienili zdanie. Uroczystość ślubna odbyła się w Madrycie (w tym samym dniu Maria Amelia poślubiła swojego wuja - infanta Antoniego). Mimo że Maria Ludwika i Ludwik byli całkowicie różnymi ludźmi, ich małżeństwo było szczęśliwe. Para doczekała się dwojga dzieci:
- Karola II (Karola Ludwika Ferdynanda) (1799-1883), przyszłego władcy,
- Marii Ludwiki Charlotty (1802-1857), żony księcia Maksymiliana Wettyna (wdowca po jej ciotce Karolinie), nie miała dzieci, ale była macochą m.in. dla królów: Fryderyka Augusta II i Jana I.
Dalsze życie
Po śmierci męża w 1803 roku, Maria Ludwika objęła regencję nad swym małoletnim synem. Kiedy w 1807 roku królestwo Etrurii zostało zajęte przez Francję, udała się do Hiszpanii. Po abdykacji jej ojca w 1808 roku zamieszkała w Parmie. W 1811 próbowała uciec do Wielkiej Brytanii, jednak ucieczka się nie powiodła. Maria Ludwika została przeniesiona do rzymskiego klasztoru, w którym przebywała do 1814 roku. Kongres wiedeński oddał jej Księstwo Lukki.
W 1876 papież Pius IX ogłosił ją błogosławioną.