Otto V Leniwy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
||
| Linia 84: | Linia 84: | ||
* [http://mdz10.bib-bvb.de/~db/bsb00008382/images/index.html?seite=665 Biogram] |
* [http://mdz10.bib-bvb.de/~db/bsb00008382/images/index.html?seite=665 Biogram] |
||
{{Kontrola autorytatywna |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
[[Kategoria:Wittelsbachowie]] |
[[Kategoria:Wittelsbachowie]] |
||
Wersja z 04:34, 8 lut 2014
Szablon:Władca kraju infobox Otto V Leniwy (ur. 1346, zm. 15 listopada 1379 na zamku Wolfstein an der Isar) – w latach 1347-1351 książę Górnej Bawarii, od 1351 nominalnie współrządca i w latach 1365-1373 margrabia brandenburski. Był ostatnim margrabią z dynastii Wittelsbachów.
Życiorys
Otto był synem cesarza Ludwika IV Bawarskiego i Małgorzaty z Hainaut. Rok po jego urodzeniu zmarł ojciec i Otto wychowywał się w ojczyźnie matki (Niderlandach), pod opieką brata, Ludwika V. W grudniu 1351 Ludwik V przekazał Marchię Brandenburską swoim braciom Ludwikowi VI Rzymianinowi i Ottonowi.
Po śmierci Ludwika Rzymianina, 17 maja 1365, Otto objął rządy w Marchii Brandenburskiej. Dwa lata wcześniej cesarz Karol IV zawarł z braćmi układ przewidujący, że w razie ich bezpotomnej śmierci Marchię odziedziczy syn cesarski, Wacław IV.
19 marca 1366 poślubił Katarzynę, córkę Karola IV, wdowę po Rudolfie Założycielu. Małżeństwo okazało się bezpotomne, a Katarzyna mieszkała w Pradze.
Otto zaniedbywał obowiązki władcy poświęcając wiele czasu rozrywkom. W 1367 sprzedał Karolowi IV Dolne Łużyce, które wcześniej były zastawione Wettynom. Rok później utracił Wałcz na rzecz króla Polski, Kazimierza Wielkiego. Złe zarządzanie Marchią Brandenburską przez Ottona spowodowało jej okupację w 1371 przez Karola IV.
Otto pozostał margrabią brandenburskim formalnie do 1373, ale krajem zarządzał Karol IV. 18 sierpnia 1373 zawarto układ w Fürstenwalde. Otto sprzedał Karolowi IV Marchię Brandenburską za 500 000 talarów zatrzymując dożywotnio godność elektora.
Po utracie Marchii Otto zamieszkał w Bawarii, gdzie brat, Stefan II, uznał go za współwładcę. Został pochowany w klasztorze Seligenthal.
| Otton II Bawarski | |||||||||||||
| Ludwik II Bawarski | |||||||||||||
| Agnes Welf | |||||||||||||
| Ludwik IV Bawarski | |||||||||||||
| Rudolf I Habsburg | |||||||||||||
| Matylda Habsburg | |||||||||||||
| Gertruda von Hohenberg | |||||||||||||
| Otto V Leniwy | |||||||||||||
| Jan II z Hainaut | |||||||||||||
| Wilhelm I Dobry | |||||||||||||
| Filipa Luksemburg | |||||||||||||
| Małgorzata II z Hainaut | |||||||||||||
| Karol de Valois | |||||||||||||
| Joanna de Valois | |||||||||||||
| Małgorzata Andegaweńska | |||||||||||||
Ikonografia
Pomnik Ottona dłuta Adolfa Brütta został odsłonięty w berlińskiej Siegesallee 22 marca 1899. Wraz z pomnikami Thilo von Brügge i Thilo von Wardenberg wchodzi w skład grupy pomników nr 12.
Karykaturę pomnika Ottona Leniwego narysował Lyonel Feininger.
Szablon:Władca-Brandenburgia Szablon:Władca-Bawaria