Dzigorzew: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AusLodz (dyskusja | edycje)
redakcyjne + uzup. merytoryczne
drobne redakcyjne
Linia 37: Linia 37:




Wieś przynależy do par. w Charłupi Małej, obecnie Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej[http://charlupiamala.pl/]. Tu w księdze łask M.B. Księżnej Sieradzkiej dał świadectwo jej cudów w r. 1784 mieszkaniec Dzigorzewa - Bartłomiej Źródlak<ref>poz. 33: ''Pracowity'' [czyli rolnik] ''- Bartłomiej Źródlak '''z majątku Dzigorzew, Charłupskiej parafii''', 36 lat, spowiadany w M. B. Gromniczną, zasady wiary zna, przysięgał. W r. 1784 na przednówku zaczęła mię'' [brać] ''febra czwartaczka, po tym co trzeci dzień a dalej co dzień ciężko mordować tak, żem na zimę nie siał będąc ustawicznie chorym, zażywałem różnych lekarstw, ale te przez ten wszystek czas nie pomagały dopiero'' [jak] ''udałem się z ufnością do Najśw. M. Panny Charłupskiej w dzień Gromniczny, na Mszę św. dałem, spowiedź sakramentalną odprawiłem, podczas Mszy św. krzyżem leżał, powróciwszy do domu razy trzy czułem bardzo wolną febrę i odtąd zdrów jestem z łaski Najśw. M. Panny (por. zapis na stronie parafii: [http://charlupiamala.pl/o-sanktuarium/wiadectwa-cudow-i-ask.html?start=6].</ref>.
Wieś przynależy do par. w Charłupi Małej, obecnie Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej[http://charlupiamala.pl/]. Tu w księdze łask M.B. Księżnej Sieradzkiej dał świadectwo jej cudu w r. 1784 mieszkaniec Dzigorzewa - Bartłomiej Źródlak<ref>poz. 33: ''Pracowity'' [czyli rolnik] ''- Bartłomiej Źródlak '''z majątku Dzigorzew, Charłupskiej parafii''', 36 lat, spowiadany w M. B. Gromniczną, zasady wiary zna, przysięgał. W r. 1784 na przednówku zaczęła mię'' [brać] ''febra czwartaczka, po tym co trzeci dzień a dalej co dzień ciężko mordować tak, żem na zimę nie siał będąc ustawicznie chorym, zażywałem różnych lekarstw, ale te przez ten wszystek czas nie pomagały dopiero'' [jak] ''udałem się z ufnością do Najśw. M. Panny Charłupskiej w dzień Gromniczny, na Mszę św. dałem, spowiedź sakramentalną odprawiłem, podczas Mszy św. krzyżem leżał, powróciwszy do domu razy trzy czułem bardzo wolną febrę i odtąd zdrów jestem z łaski Najśw. M. Panny (por. zapis na stronie parafii: [http://charlupiamala.pl/o-sanktuarium/wiadectwa-cudow-i-ask.html?start=6].</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 23:10, 25 kwi 2014

Dzigorzew
{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo łódzkie
Powiat

sieradzki

Gmina

Sieradz

Strefa numeracyjna

(+48) 43

Kod pocztowy

98-200

Tablice rejestracyjne

ESI

SIMC

0713600

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: łódzkie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Dzigorzewwieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz.


Wieś nad Wartą, tuż za zachodnimi granicami Sieradza. W 1393 r. (Teki Pstrokońskiego) w dokumentach sprzedaży sołectwa w Brzeźnie notowana jako "Dzwigorzo". W XVI w. (Jan Łaski) wymienia wieś królewską "Dzwygorzow".

W księdze wieczystej przechowywanej w Sądzie w Sieradzu, pod datą 1844, jest wpis o prawie posiadania wsi wybranieckiej (piechota wybraniecka) Dzigorzew przez Pawła Powałkę, z mocy przywileju Augusta III z 14 grudnia 1746 r. .

Podczas II wojny światowej, 4 września 1939 r., wieś została całkowicie spalona przez nacierający Wehrmacht na pododdziały 31 Pułku Strzelców Kaniowskich broniącego linii rz. Warty[2].

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.


Wieś przynależy do par. w Charłupi Małej, obecnie Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej[3]. Tu w księdze łask M.B. Księżnej Sieradzkiej dał świadectwo jej cudu w r. 1784 mieszkaniec Dzigorzewa - Bartłomiej Źródlak[1].

  1. poz. 33: Pracowity [czyli rolnik] - Bartłomiej Źródlak z majątku Dzigorzew, Charłupskiej parafii, 36 lat, spowiadany w M. B. Gromniczną, zasady wiary zna, przysięgał. W r. 1784 na przednówku zaczęła mię [brać] febra czwartaczka, po tym co trzeci dzień a dalej co dzień ciężko mordować tak, żem na zimę nie siał będąc ustawicznie chorym, zażywałem różnych lekarstw, ale te przez ten wszystek czas nie pomagały dopiero [jak] udałem się z ufnością do Najśw. M. Panny Charłupskiej w dzień Gromniczny, na Mszę św. dałem, spowiedź sakramentalną odprawiłem, podczas Mszy św. krzyżem leżał, powróciwszy do domu razy trzy czułem bardzo wolną febrę i odtąd zdrów jestem z łaski Najśw. M. Panny (por. zapis na stronie parafii: [1].