Dzigorzew: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
redakcyjne + uzup. merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
Wieś przynależy do par. w Charłupi Małej, obecnie Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej[http://charlupiamala.pl/]. Tu w księdze łask M.B. Księżnej Sieradzkiej dał świadectwo jej |
Wieś przynależy do par. w Charłupi Małej, obecnie Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej[http://charlupiamala.pl/]. Tu w księdze łask M.B. Księżnej Sieradzkiej dał świadectwo jej cudu w r. 1784 mieszkaniec Dzigorzewa - Bartłomiej Źródlak<ref>poz. 33: ''Pracowity'' [czyli rolnik] ''- Bartłomiej Źródlak '''z majątku Dzigorzew, Charłupskiej parafii''', 36 lat, spowiadany w M. B. Gromniczną, zasady wiary zna, przysięgał. W r. 1784 na przednówku zaczęła mię'' [brać] ''febra czwartaczka, po tym co trzeci dzień a dalej co dzień ciężko mordować tak, żem na zimę nie siał będąc ustawicznie chorym, zażywałem różnych lekarstw, ale te przez ten wszystek czas nie pomagały dopiero'' [jak] ''udałem się z ufnością do Najśw. M. Panny Charłupskiej w dzień Gromniczny, na Mszę św. dałem, spowiedź sakramentalną odprawiłem, podczas Mszy św. krzyżem leżał, powróciwszy do domu razy trzy czułem bardzo wolną febrę i odtąd zdrów jestem z łaski Najśw. M. Panny (por. zapis na stronie parafii: [http://charlupiamala.pl/o-sanktuarium/wiadectwa-cudow-i-ask.html?start=6].</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 23:10, 25 kwi 2014
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | łódzkie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
(+48) 43 |
Kod pocztowy |
98-200 |
Tablice rejestracyjne |
ESI |
SIMC |
0713600 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Dzigorzew – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz.
Wieś nad Wartą, tuż za zachodnimi granicami Sieradza. W 1393 r. (Teki Pstrokońskiego) w dokumentach sprzedaży sołectwa w Brzeźnie notowana jako "Dzwigorzo". W XVI w. (Jan Łaski) wymienia wieś królewską "Dzwygorzow".
W księdze wieczystej przechowywanej w Sądzie w Sieradzu, pod datą 1844, jest wpis o prawie posiadania wsi wybranieckiej (piechota wybraniecka) Dzigorzew przez Pawła Powałkę, z mocy przywileju Augusta III z 14 grudnia 1746 r. .
Podczas II wojny światowej, 4 września 1939 r., wieś została całkowicie spalona przez nacierający Wehrmacht na pododdziały 31 Pułku Strzelców Kaniowskich broniącego linii rz. Warty[2].
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wieś przynależy do par. w Charłupi Małej, obecnie Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej[3]. Tu w księdze łask M.B. Księżnej Sieradzkiej dał świadectwo jej cudu w r. 1784 mieszkaniec Dzigorzewa - Bartłomiej Źródlak[1].
- ↑ poz. 33: Pracowity [czyli rolnik] - Bartłomiej Źródlak z majątku Dzigorzew, Charłupskiej parafii, 36 lat, spowiadany w M. B. Gromniczną, zasady wiary zna, przysięgał. W r. 1784 na przednówku zaczęła mię [brać] febra czwartaczka, po tym co trzeci dzień a dalej co dzień ciężko mordować tak, żem na zimę nie siał będąc ustawicznie chorym, zażywałem różnych lekarstw, ale te przez ten wszystek czas nie pomagały dopiero [jak] udałem się z ufnością do Najśw. M. Panny Charłupskiej w dzień Gromniczny, na Mszę św. dałem, spowiedź sakramentalną odprawiłem, podczas Mszy św. krzyżem leżał, powróciwszy do domu razy trzy czułem bardzo wolną febrę i odtąd zdrów jestem z łaski Najśw. M. Panny (por. zapis na stronie parafii: [1].