Wincenty Rusiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Wiktor Rusiecki
	podpułkownik piechoty
Data urodzenia	15 lutego 1894
Data śmierci	1 września 1939
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Polska we Francji; Wojsko Polskie II RP;
Jednostki	45 Pułk Piechoty; 19 Pułk Piechoty; PKU Jarocin;
Stanowiska	dowódca batalionu piechoty; kwatermistrz pułku piechoty; zastępca dowódcy pułku; komendant powiatowej komendy uzupełnień;
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka;
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:41, 18 cze 2014

Wiktor Rusiecki (ur. 15 lutego 1894, zm. ?) - podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii Polskiej we Francji^[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[2]. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem^[3]. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem^[4]^[5]. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od katastrofy pod Powurskiem, której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z 32 Pułku Piechoty z Modlina do 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[6]^[7]. W 1935 roku był komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie^[8].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
Krzyż Walecznych trzykrotnie
Złoty Krzyż Zasługi
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej
„Croix de guerre”
Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (franc. Médaille Commémorative de la Grande Guerra)
Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”

↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano 2 lutego 1893 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.
↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.

Bibliografia

Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.

[1] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.

[2] Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano 2 lutego 1893 roku.

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.

[4] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.

[5] Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.

[7] Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.

[8] Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 '''Wiktor Rusiecki''' (ur. [[15 lutego]] [[1894]], zm. ?) - [[podpułkownik]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]].
-sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze starszeństwem z 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Zastępca dowódcy [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa]] we Lwowie<ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.</ref>. W 1935 roku był komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>.
+sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze starszeństwem z 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 31 marca 1930 roku został przeniesiony z [[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 Pułku Piechoty]] z Modlina do [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa]] we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.</ref>. W 1935 roku był komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>.
 == Ordery i odznaczenia ==