Program Constellation: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, c.d.n. |
drobne merytoryczne |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Program Constellation''' ([[język angielski|ang.]] ''Constellation Program'') – przerwany program [[Stany Zjednoczone|amerykańskich]] [[załogowy lot kosmiczny|załogowych lotów kosmicznych]]. Celem programu był powrót człowieka na [[Księżyc]] oraz stworzenie nowego systemu transportu ludzi na [[Międzynarodowa Stacja Kosmiczna|Międzynarodową Stację Kosmiczną]]. |
'''Program Constellation''' ([[język angielski|ang.]] ''Constellation Program'') – przerwany program [[Stany Zjednoczone|amerykańskich]] [[załogowy lot kosmiczny|załogowych lotów kosmicznych]]. Celem programu był powrót człowieka na [[Księżyc]] oraz stworzenie nowego systemu transportu ludzi na [[Międzynarodowa Stacja Kosmiczna|Międzynarodową Stację Kosmiczną]]. |
||
[[ |
[[NASA]] rozpoczęła budowę statku kosmicznego [[Orion (statek kosmiczny)|Orion]], który miał umożliwić loty na Księżyc. Pierwszy lot załogowy planowany był na 2014 lub 2015 r. |
||
== Wstęp == |
== Wstęp == |
||
Program Constellation narodził się w roku 2004. Impulsem do jego opracowania było styczniowe przemówienie [[George W. Bush|George′a Busha]], w którym – podobnie jak uczynił to wcześniej [[John Fitzgerald Kennedy]] – prezydent nakreślił wyzwanie do NASA. Były nimi: powrót na Księżyc i budowa stałej bazy księżycowej oraz załogowa misja na [[Mars]]a.<br/> |
Program Constellation narodził się w roku 2004. Impulsem do jego opracowania było styczniowe przemówienie [[George W. Bush|George′a Busha]], w którym – podobnie jak uczynił to wcześniej [[John Fitzgerald Kennedy]] – prezydent nakreślił wyzwanie do NASA. Były nimi: powrót na Księżyc i budowa stałej bazy księżycowej oraz załogowa misja na [[Mars]]a.<br/> |
||
Prace rozpoczęły się z impetem, powstały projekty nowych rakiet nośnych Ares, statku kosmicznego Orion i nowego lądownika księżycowego. Rozpoczął się też program sond księżycowych, które miały przetrzeć szlaki dla przyszłych astronautów.<br/> |
Prace rozpoczęły się z impetem, powstały projekty nowych rakiet nośnych Ares, statku kosmicznego Orion i nowego lądownika księżycowego. Rozpoczął się też program sond księżycowych, które miały przetrzeć szlaki dla przyszłych astronautów.<br/> |
||
Kiedy w 2010 r. prezydent [[Barack Obama]] odwołał program, wzbudziło to protesty amerykańskich programów kosmicznych z [[Neil Armstrong|Neilem Armstrongiem]] na czele. Jednak już w kwietniu 2010 roku prezydent naszkicował zarysy nowego programu kosmicznego – SLS, którego cele okazały się bardzo zbliżone do programu Constellation<ref name= |
Kiedy w 2010 r. prezydent [[Barack Obama]] odwołał program, wzbudziło to protesty amerykańskich programów kosmicznych z [[Neil Armstrong|Neilem Armstrongiem]] na czele. Jednak już w kwietniu 2010 roku prezydent naszkicował zarysy nowego programu kosmicznego – SLS, którego cele okazały się bardzo zbliżone do programu Constellation<ref name=orion>{{cytuj książkę|nazwisko=McElyea|imię=Tim|tytuł=Constellation|wydawca=Prószyński MEDIA|miejsce=Warszawa|rok=2012|isbn=978-83-7839-087-9|strony=4-15}}</ref>. |
||
==Początek programu == |
|||
Prezydent George Bush 14 stycznia 2004 roku naszkicował nowe wyzwanie dla NASA. Istnieją przypuszczenia, że przemówienie zostało napisane całe lata wcześniej. Przyczyną, dla której zostało wygłoszone właśnie na początku 2004, mogły być ustalenia, dotyczące [[Katastrofa promu Columbia|katastrofy Columbii]] (katastrofa nastąpiła 1 lutego 2003), sugerujące dobitnie, że flota wahadłowców po prostu się starzeje, oraz fakt, że nie stworzono żadnej alternatywy dla [[Wahadłowiec kosmiczny|promów kosmicznych]]. Miesiąc później administrator NASA [[Sean O'Keefe]] opublikował dokument o nazwie „Wizja eksploracji kosmosu”, nadając tym samym słowom prezydenta kształt projektu. O' Keefe powołał do życia specjalny wydział – Exploration Systems Mission Directoriate (ESMD), którego zadaniem było określenie technik i systemów, niezbędnych, by urzeczywistnić postawione przed NASA cele. Emblemat ESMD, na którym umieszczono trzy globy, symbolizował zadania Agencji – podążanie z Ziemi ku Księżycowi, Marsowi i jeszcze dalej. Zaczęto sporządzać pierwsze studia, które skupiły się na wykorzystaniu rakiet nośnych Delta IV. W założeniach program miał wykorzystać jak najwięcej już istniejących i sprawdzonych rozwiązań, by jak najefektowniej spożytkować ograniczony budżet, a jednocześnie zminimalizować ryzyko opóźnień i porażek. 30 grudnia 2005 roku plany NASA zostały zaaprobowane przez [[Kongres Stanów Zjednoczonych|Kongres]], który wyraził zgodę, by administrator „ustanowił program, którego celem jest powrót człowieka na Księżyc oraz późniejsza eksploracja Marsa i innych obiektów, włącznie z programem przygotowawczym, którego zadaniem będzie promocja eksploracji, nauki, biznesu i prymatu Stanów Zjednoczonych w kosmosie”{{r|orion}}. |
|||
=== Emblemat === |
|||
W emblemacie umieszczono dziesięć gwiazd, symbolizujących centra NASA i trzy planety, co nawiązywało do logo ESMD. Strzelający ku górze promień stanowił alegorię wizji dążenia ku gwiazdom{{r|orion}}. |
|||
== Opis programu == |
== Opis programu == |
Wersja z 22:34, 3 gru 2014
Program Constellation (ang. Constellation Program) – przerwany program amerykańskich załogowych lotów kosmicznych. Celem programu był powrót człowieka na Księżyc oraz stworzenie nowego systemu transportu ludzi na Międzynarodową Stację Kosmiczną.
NASA rozpoczęła budowę statku kosmicznego Orion, który miał umożliwić loty na Księżyc. Pierwszy lot załogowy planowany był na 2014 lub 2015 r.
Wstęp
Program Constellation narodził się w roku 2004. Impulsem do jego opracowania było styczniowe przemówienie George′a Busha, w którym – podobnie jak uczynił to wcześniej John Fitzgerald Kennedy – prezydent nakreślił wyzwanie do NASA. Były nimi: powrót na Księżyc i budowa stałej bazy księżycowej oraz załogowa misja na Marsa.
Prace rozpoczęły się z impetem, powstały projekty nowych rakiet nośnych Ares, statku kosmicznego Orion i nowego lądownika księżycowego. Rozpoczął się też program sond księżycowych, które miały przetrzeć szlaki dla przyszłych astronautów.
Kiedy w 2010 r. prezydent Barack Obama odwołał program, wzbudziło to protesty amerykańskich programów kosmicznych z Neilem Armstrongiem na czele. Jednak już w kwietniu 2010 roku prezydent naszkicował zarysy nowego programu kosmicznego – SLS, którego cele okazały się bardzo zbliżone do programu Constellation[1].
Początek programu
Prezydent George Bush 14 stycznia 2004 roku naszkicował nowe wyzwanie dla NASA. Istnieją przypuszczenia, że przemówienie zostało napisane całe lata wcześniej. Przyczyną, dla której zostało wygłoszone właśnie na początku 2004, mogły być ustalenia, dotyczące katastrofy Columbii (katastrofa nastąpiła 1 lutego 2003), sugerujące dobitnie, że flota wahadłowców po prostu się starzeje, oraz fakt, że nie stworzono żadnej alternatywy dla promów kosmicznych. Miesiąc później administrator NASA Sean O'Keefe opublikował dokument o nazwie „Wizja eksploracji kosmosu”, nadając tym samym słowom prezydenta kształt projektu. O' Keefe powołał do życia specjalny wydział – Exploration Systems Mission Directoriate (ESMD), którego zadaniem było określenie technik i systemów, niezbędnych, by urzeczywistnić postawione przed NASA cele. Emblemat ESMD, na którym umieszczono trzy globy, symbolizował zadania Agencji – podążanie z Ziemi ku Księżycowi, Marsowi i jeszcze dalej. Zaczęto sporządzać pierwsze studia, które skupiły się na wykorzystaniu rakiet nośnych Delta IV. W założeniach program miał wykorzystać jak najwięcej już istniejących i sprawdzonych rozwiązań, by jak najefektowniej spożytkować ograniczony budżet, a jednocześnie zminimalizować ryzyko opóźnień i porażek. 30 grudnia 2005 roku plany NASA zostały zaaprobowane przez Kongres, który wyraził zgodę, by administrator „ustanowił program, którego celem jest powrót człowieka na Księżyc oraz późniejsza eksploracja Marsa i innych obiektów, włącznie z programem przygotowawczym, którego zadaniem będzie promocja eksploracji, nauki, biznesu i prymatu Stanów Zjednoczonych w kosmosie”[1].
Emblemat
W emblemacie umieszczono dziesięć gwiazd, symbolizujących centra NASA i trzy planety, co nawiązywało do logo ESMD. Strzelający ku górze promień stanowił alegorię wizji dążenia ku gwiazdom[1].
Opis programu
Program Constellation zakładał wybudowanie trzech modułów transportowych oraz rakiet potrzebnych do ich wyniesienia. Są to: Moduły Załogi i Serwisowy Orion (Orion Crew & Service Modules, Orion CSM), Moduł Dostępu do Powierzchni Księżyca Altair (Lunar Surface Access Module, LSAM) oraz moduł napędowy (Earth Departure Stage, EDS). Do wystrzelenia tych modułów miały zostać użyte rakiety nośne Ares V (do wysłania EDS i Altair) oraz Ares I (dla statku Orion CSM).
Ośrodki biorące udział w programie[2]
Tę sekcję należy dopracować |
- Zlokalizowany w Moffet Field w stanie Kalifornia. Ośrodek zajmuje się opracowaniem systemów ochrony termicznej i technologii informatycznych dla nowych pojazdów.
- Zlokalizowany w Edwards w stanie Kalifornia. Ośrodek opracowuje system awaryjnego przerwania startu oraz procedury lądowania i odzyskiwania pojazdu.
- Mieszczący się w Cleveland ośrodek ma zajmować się modułem serwisowym statku Orion. Ponadto Glenn Research Center ma prowadzić większość prac nad drugim członem rakiety Ares I.
- Zadaniem ośrodka zlokalizowanego w Greenbelt w stanie Maryland są systemy komunikacji, namierzania oraz mechanizmy wsparcia dla statku Orion.
- Laboratorium w Pasadenie w Kalifornii.
- Centrum kontroli misji w Houston zajmuje się zarządzaniem całym programem. Do jego zadań należy integracja pojazdów Orion, Ares I i Ares V. Centrum ma prowadzić większość prac związanych z zaprojektowaniem statku Orion. Podobnie jak w przypadku misji Apollo i Space Shuttle, Centrum Johnsona zajmie się planowaniem misji, treningiem załóg i kontrolowaniem przebiegu misji.
- Kosmodrom na przylądku Cape Canaveral na Florydzie, tradycyjnie zajmie się przygotowaniem pojazdów programu do podrózy w kosmos. W tym celu przebudowane zostaną obecne stanowiska startowe, oraz powstaną nowe obiekty.
- Ośrodek mieści się w Hampton Roads w stanie Virginia. Przydzielono mu prace nad systemem awaryjnego przerywania startu oraz systemami lądowania modułu dowodzenia statku Orion.
- Ośrodek w stanie Alabama jest centrum prac nad pojazdami Ares I i Ares V. Ośrodek jest odpowiedzialny za projekt pierwszego członu Ares I oraz za przeprowadzenie prób obu rakiet.
- Zlokalizowany w stanie Mississippi ośrodek, bazując na ponad 40 letnim doświadczeniu w dziedzinie napędu rakietowego, ma przeprowadzić prace nad silnikami dla pojazdów Ares.
Harmonogram lotów[3]
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
Data | Oznaczenie | Pojazd | Załoga | Cel | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
28 października 2009 | Ares I-X | Zredukowany Ares I | brak | Testy pierwszego członu rakiety Ares I | Zakończony sukcesem lot balistyczny. |
Maj 2009 | AA-1 | b.d. | brak | Test startowego systemu ratunkowego | Test przy prędkościach zbliżonych do prędkości dźwięku |
Sierpień 2010 | AA-2 | b.d. | brak | Test startowego systemu ratunkowego | Test w warunkach maksymalnego ciśnienia dynamicznego |
Luty 2011 | AA-3 | b.d. | brak | Test startowego systemu ratunkowego | Test przerwania startu na niskiej wysokości |
Wrzesień 2011 | AA-4 | b.d. | brak | Test startowego systemu ratunkowego | Test przerwania startu na dużej wysokości |
Wrzesień 2012 | Ares 2 | Ares I + makieta Orion CEV | brak | Test rakiety Ares I | Lot suborbitalny. Pierwszy test w pełni sprawnego Aresa I |
Wrzesień 2013 | Orion 3 | Ares I + Orion CEV | brak | Test pojazdu Orion | Bezzałogowy lot orbitalny trwający około dwóch tygodni |
Czerwiec 2014 | Orion 4 | Ares I + Orion CEV | brak | Test pojazdu Orion CEV | Bezzałogowy lot orbitalny. Próba generalna przed pierwszym lotem załogowym. Przewidziane spotkanie z ISS (bez dokowania) |
Wrzesień 2014 | Orion 5 | Ares I + Orion CEV | 2 | Pierwszy lot załogowy Oriona. Pierwsze dokowanie do ISS | Załogowy lot orbitalny trwający około dwóch tygodni. Przewidziane dokowanie z ISS oraz EVA |
Grudzień 2014 | Orion 6 | Ares I + Orion CEV | brak | Pierwszy lot transportowy Oriona. | Bezzałogowy lot orbitalny trwający około 90 dni. |
Maj 2015 | Orion 7 | Ares I + Orion CEV | 3 | Wymiana załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznnej | Pierwszy operacyjny lot pojazdu Orion. Pojazd pozostanie na orbicie przez około 180 dni |
Maj 2015 | Orion 8 | Ares I + Orion CEV | brak | Lot transportowy do ISS | Długość około 30 dni |
Lipiec 2015 | Orion 9 | Ares I + Orion CEV | brak | Lot transportowy do ISS | Długość około 30 dni |
Wrzesień 2015 | Orion 10 | Ares I + Orion CEV | 3 | Wymiana załogi ISS | Długość około 180 dni |
Grudzień 2015 | Orion 11 | Ares I + Orion CEV | brak | Lot transportowy do ISS | Długość około 30 dni |
Czerwiec 2018 | Ares V-1 | Zredukowany Ares V | brak | Pierwszy test Aresa V | Balast zamiast członu EDS |
Czerwiec 2019 | Altair 2 | Ares V + EDS + Altair | brak | Pierwszy lot Altair i EDS | Wspólny lot z misją Orion 12 |
Czerwiec 2019 | Orion 12 | Ares I + Orion CEV | 4 | Próba generalna przed lądowaniem na Księżycu | Pierwszy lot Oriona w wersji księżycowej i pierwszy załogowy lot w okolice Księżyca od 1972. Połączenie na orbicie z kompleksem EDS + Altair misji Altair 2. Wspólny lot na orbitę okołoksiężycową. Bezzałogowe lądowanie Altair na powierzchni Księżyca. Następnie ponowne połączenie z Orionem. Długość lotu: około 21 dni. |
Grudzień 2019 | Altair 3 | Ares V + EDS + Altair | brak | Altair dla misji Orion 13 | Wspólny lot z misją Orion 13 |
Grudzień 2019 | Orion 13 | Ares I + Orion CEV | 4 | Siódme lądowanie ludzi na Księżycu. | Trzech astronautów wyląduje na powierzchni Księżyca, podczas gdy jeden pozostanie na orbicie okołoksiężycowej w pojeździe Orion |
Czerwiec 2020 | Altair 4 | Ares V + EDS + Altair | brak | Altair dla misji Orion 14 | Wspólny lot z misją Orion 14 |
Czerwiec 2020 | Orion 14 | Ares I + Orion CEV | 4 | Ósme lądowanie ludzi na Księżycu. | brak szczegółowych danych |
Październik 2020 | Orion 15 | Ares I + Orion CEV | 5 | Dostarczenie załogi na ISS. | Ostatni lot Oriona do ISS. |
Grudzień 2020 | Orion 16 | Ares I + Orion CEV | 4 | Dziewiąte lądowanie ludzi na księżycu. | Brak szczegółowych danych. |
Grudzień 2020 | Altair 5 | Ares V + EDS + Altair | brak | Altair dla misji Orion 16. | Wspólny lot z misją Orion 16 |
Marzec 2021 | Altair 6 | Ares V + EDS + Altair | brak | Lądowanie bezzałogowego Altair-a na księżycu. | Brak szczegółowych danych |
Marzec 2021 | Orion 17 | Ares I + Orion CEV | 5 | Dziesiąte lądowanie ludzi na ksieżycu. | Ostatni lot pojazdu Orion. |
Marzec 2021 | Altair 7 | Ares V + EDS + Altair | 5 | Wspólny lot z misją Orion 17 | Ostatni lot programu Constellation. |
Zobacz też
- ↑ a b c Tim McElyea: Constellation. Warszawa: Prószyński MEDIA, 2012, s. 4-15. ISBN 978-83-7839-087-9.
- ↑ Building NASA's New Spacecraft: Constellation Work Assignments NASA
- ↑ NASA sets Orion 13 for Moon Return nasaspaceflight.com [dostęp 2012-09-18]
Linki zewnętrzne
- Strona programu Constellation w NASA
- Animacja QuickTime przedstawiająca planowany przebieg misji księżycowych
- Vision for Space Exploration (PDF) – folder przedstawiający plany eksploracji kosmosu przez NASA z 2004 r.