Starołęka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
uzup., źr. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Starołęka''' – część [[Poznań|Poznania]], w [[podział administracyjny Poznania|osiedlu samorządowym Starołęka-Minikowo-Marlewo]]. Położona jest nad wschodnim brzegiem rzeki [[Warta|Warty]]. |
'''Starołęka''' – część [[Poznań|Poznania]], w [[podział administracyjny Poznania|osiedlu samorządowym Starołęka-Minikowo-Marlewo]]. Położona jest nad wschodnim brzegiem rzeki [[Warta|Warty]]. |
||
== Położenie i |
== Położenie, obszar i historia == |
||
Obejmuje obszar dwóch dawnych podpoznańskich wsi - Starołęki Małej oraz [[Starołęka Wielka|Starołęki Wielkiej]]. Starołęka Mała (m.in. rejon ul. Maya i ul. św. Antoniego) przyłączona została do Poznania w styczniu [[1925]] |
Obejmuje obszar dwóch dawnych podpoznańskich wsi - Starołęki Małej oraz [[Starołęka Wielka|Starołęki Wielkiej]]. Starołęka Mała (m.in. rejon ul. Maya i ul. św. Antoniego) przyłączona została do Poznania w styczniu [[1925]]. Starołękę Wielką (m.in. ul. Żorska, Kotwicza i in.) włączyły w granice miasta niemieckie władze okupacyjne podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. W rejonie Starołęki ([[terasa]] warciańska) znaleziono najstarsze ślady pobytu człowieka na terenie obecnego Poznania - wyroby [[krzemień|krzemienne]] kultur mazowszańskich z około 20.000-10.000 lat p.n.e (drugim takim miejscem był [[Szeląg (Poznań)|Szeląg]])<ref>[[Zygmunt Boras]], [[Lech Trzeciakowski]], ''W dawnym Poznaniu'', [[Wydawnictwo Poznańskie]], Poznań, 1971, s.11</ref>. |
||
== Przemysł == |
== Przemysł == |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
Plik:Stacja Poznań-Starołęka RB1.JPG|Stacja kolejowa Poznań-Starołęka. |
Plik:Stacja Poznań-Starołęka RB1.JPG|Stacja kolejowa Poznań-Starołęka. |
||
</gallery> |
</gallery> |
||
{{Przypisy}} |
|||
{{Portal|Poznań}} |
{{Portal|Poznań}} |
||
{{Poznań - Osiedle Starołęka-Minikowo-Marlewo}} |
{{Poznań - Osiedle Starołęka-Minikowo-Marlewo}} |
||
Wersja z 23:50, 26 gru 2014
Starołęka – część Poznania, w osiedlu samorządowym Starołęka-Minikowo-Marlewo. Położona jest nad wschodnim brzegiem rzeki Warty.
Położenie, obszar i historia
Obejmuje obszar dwóch dawnych podpoznańskich wsi - Starołęki Małej oraz Starołęki Wielkiej. Starołęka Mała (m.in. rejon ul. Maya i ul. św. Antoniego) przyłączona została do Poznania w styczniu 1925. Starołękę Wielką (m.in. ul. Żorska, Kotwicza i in.) włączyły w granice miasta niemieckie władze okupacyjne podczas II wojny światowej. W rejonie Starołęki (terasa warciańska) znaleziono najstarsze ślady pobytu człowieka na terenie obecnego Poznania - wyroby krzemienne kultur mazowszańskich z około 20.000-10.000 lat p.n.e (drugim takim miejscem był Szeląg)[1].
Przemysł
Dawna Starołęka Mała to w dużej mierze tereny przemysłowe - funkcjonują tam takie zakłady jak:
- Stomil-Poznań S.A. - zakład oponiarski o najdłuższej tradycji w Polsce, założony w roku 1928, produkujący opony diagonalne przeznaczonych do maszyn górniczych i maszyn do prac ziemnych, opony do wózków przemysłowych i podnośnikowych, opony do samochodów ciężarowych i przyczep, opony do maszyn rolniczych, ogumienie do samolotów, helikopterów i szybowców, opony pełne do transportu wewnętrznego i maszyn drogowych.
Przez wiele lat funkcjonowały na terenie Starołęki zakłady:
- Pollena-Lechia - późniejszy Beiersdorf-Lechia S.A., Nivea Polska S.A. - fabryka kosmetyków marki Nivea (zakład w Starołęce został zamknięty, produkcja odbywa się w innym miejscu Poznania - ul. Gnieźnieńska).
- Poznańska Fabryka Maszyn Żniwnych „Agromet”
Inne osobliwości
Na terenie Starołęki znajduje się stacja kolejowa Poznań Starołęka (na linii Kluczbork - Poznań). Mostem kolejowym wraz z kładką dla pieszych Starołęka łączy się z lewobrzeżną częścią miasta - Dębiną na terenie dzielnicy Wilda. Przy ulicy Książęcej znajduje się Fort I, natomiast przy ul. Gołężyckiej - Fort Ia. Obydwa obiekty są zabytkowymi elementami zewnętrznego pierścienia fortyfikacji Twierdzy Poznań.
Prasa lokalna
Lokalny samorząd osiedlowy wydaje kwartalnik Nasza Starołęka o numerze ISSN 1730-5446.
-
Nowe Miasto sfotografowane przez satelitę wywiadowczego w 1965 r. Widoczny obszar od Rataj, przez Żegrze, aż do Starołęki.
-
Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego.
-
Fort I (Röder).
-
Stacja kolejowa Poznań-Starołęka.
- ↑ Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.11