Karl Groos: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}} |
m replace archive.today -> archive.is (domain archive.today blocked by onlinenic) |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Studiował na [[Uniwersytet w Heidelbergu|Uniwersytecie w Heidelbergu]], gdzie uzyskał doktorat z [[filozofia|filozofii]]. Karierę naukową rozpoczął jako wykładowca na [[Uniwersytet w Gießen|Uniwersytecie w Gießen]] w 1889 roku<ref name=biografia>{{Cytuj stronę | url = http://www.deutsche-biographie.de/pnd116865865.html#top| tytuł = Groos, Karl| data dostępu = 2014-12-07| autor = | opublikowany = deutsche-biographie.de| praca = | zarchiwizowano = |
Studiował na [[Uniwersytet w Heidelbergu|Uniwersytecie w Heidelbergu]], gdzie uzyskał doktorat z [[filozofia|filozofii]]. Karierę naukową rozpoczął jako wykładowca na [[Uniwersytet w Gießen|Uniwersytecie w Gießen]] w 1889 roku<ref name=biografia>{{Cytuj stronę | url = http://www.deutsche-biographie.de/pnd116865865.html#top| tytuł = Groos, Karl| data dostępu = 2014-12-07| autor = | opublikowany = deutsche-biographie.de| praca = | zarchiwizowano = http://archive.is/fCCJG| data = | język =de}}</ref>. W latach 1892–1898 oraz 1901–1911 był [[Profesor uczelniany|profesorem]] filozofii i pedagogiki na Uniwersytecie w Gießen<ref name=okon/> a od 1898 do 1901 roku wykładał na [[Uniwersytet Bazylejski|Uniwersytecie Bazylejskim]]<ref name=biografia/>. W 1911 roku objął stanowisko profesora na [[Uniwersytet Eberharda Karola w Tybindze|Uniwersytecie im. Eberharda Karola w Tybindze]], które zajmował do 1929 roku. W 1938 roku został przyjęty w poczet członków ''Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina''<ref name=okon/>. |
||
== Zainteresowania naukowe == |
== Zainteresowania naukowe == |
||
Wersja z 18:39, 14 lut 2016
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Karl Groos (ur. 10 grudnia 1861 w Heidelbergu, zm. 27 marca 1946 w Tybindze) – niemiecki pedagog i psycholog, przedstawiciel psychologii funkcjonalnej oraz twórca oryginalnej teorii zabawy[1].
Życiorys
Studiował na Uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie uzyskał doktorat z filozofii. Karierę naukową rozpoczął jako wykładowca na Uniwersytecie w Gießen w 1889 roku[2]. W latach 1892–1898 oraz 1901–1911 był profesorem filozofii i pedagogiki na Uniwersytecie w Gießen[1] a od 1898 do 1901 roku wykładał na Uniwersytecie Bazylejskim[2]. W 1911 roku objął stanowisko profesora na Uniwersytecie im. Eberharda Karola w Tybindze, które zajmował do 1929 roku. W 1938 roku został przyjęty w poczet członków Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina[1].
Zainteresowania naukowe
Początkowe zainteresowania naukowe Karla Groosa koncentrowały się wokół studiów nad zabawami ludzi oraz zwierząt. Rozległe studia doprowadziły do sformułowania teorii zabawy, zgodnie z którą zabawa spełnia te same funkcje w świecie ludzkim i zwierzęcym oraz przygotowuje we wczesnej młodości do właściwych zachowań w życiu dorosłym[1]. Z czasem Groos zajął się badaniem struktur systemów filozoficznych i rozwoju metafizyki[2].
Wybrane publikacje
- Einleitung in die Ästhetik, Gießen, 1892
- Die Spiele der Tiere, Jena, 1896
- Die Spiele der Menschen, Jena, 1899
- Der ästhetische Genuss, Gießen, 1902
- Das Seelenleben des Kindes, Berlin, 1904
- Die akustischen Phänomene in der Lyrik Schillers [w:] Zeitschrift für Ästhetik und allgemeine Kunstwissenschaft, 5, 1910, str. 545–570
- Bismarck im eigenen Urteil, Stuttgart, 1920
- Das Spiel, Jena, 1922[1].
Zobacz też
- ↑ a b c d e Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 117. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ a b c Groos, Karl. deutsche-biographie.de. [dostęp 2014-12-07]. (niem.).