Flisak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 78.9.139.180 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to CommonsDelinker. |
szablon |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[włóczkowie]] |
* [[włóczkowie]] |
||
{{Siostrzane projekty |
|||
|commons = Category:Transport |
|||
|słownik = flisak |
|||
|źródła = |
|||
|cytaty = Kategoria:Transport |
|||
|news = |
|||
|books = |
|||
|species = |
|||
}} |
|||
[[Kategoria:Zawody historyczne]] |
[[Kategoria:Zawody historyczne]] |
||
[[Kategoria:Żegluga]] |
[[Kategoria:Żegluga]] |
Wersja z 14:54, 27 kwi 2016
Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Flisak (oryl, flis) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce flisem, czyli rzecznym spławem (transportem) towarów. Z reguły byli to chłopi zamieszkujący nadrzeczne wsie, dla których spław był dodatkowym, sezonowym zajęciem. Z biegiem czasu wytworzyli oni swoje własne obyczaje i słownictwo. Kulturę flisacką upamiętnił m.in. Sebastian Fabian Klonowic w swoim poemacie Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi z 1595 roku. Ostatnim żyjącym flisakiem, który zarobkowo spławiał drewno do 1963 roku jest Wincenty Pityński z Ulanowa, które zwane jest Stolicą Polskiego Flisactwa. W Ulanowie od 1993 roku działa Bractwo Flisackie pw. Św. Barbary, które zrzesza flisaków, najczęściej są to osoby z rodzinnymi tradycjami flisackimi. Bractwo za główny cel działalności przyjęło kultywowanie flisackich tradycji oraz rozwój kulturalny ziemi ulanowskiej.
Obecnie Bractwo Flisackie w Ulanowie pw. Św. Barbary wraz z International Timber-Raftsmen Association czynią starania, aby zawód flisaka wpisać na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako zawód ginący.
Hierarchia
Starszy flisak kierujący spływem i odpowiedzialny za stan i transport tratew był zwany retmanem. Ponieważ flisacy stanowili liczną grupę zawodową, w XVII wieku założyli własną organizację przypominającą rzemieślniczy cech miejski, a król Władysław IV Waza nadał im przywileje cechowe.
Flisak w legendach i przypowieściach
Wiersz o flisakach z Torunia:
- Flisaczkowa żona,
- siedzi sobie doma.
- A flisaczek, nieboraczek,
- robi na chleb jak robaczek,
- płynie do Torunia.
Legenda o flisaku, który wybawił Toruń od plagi żab jest jednym z elementów interaktywnych spektakli odbywających się w Domu Legend Toruńskich.
Pomniki flisaka znajdują się w
- Toruniu (pomnik flisaka)
- Grudziądzu na Błoniach Nadwiślańskich
- Kamieńczyku
Kluby sportowe Flisak
Flisak Złotoria - obecnie występujący w IV Lidze