Wojna rosyjsko-turecka (1710–1711)

Wojna rosyjsko-turecka 1710–1711

Wojny rosyjsko-tureckie
{{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	Prut
Terytorium	Krym, Mołdawia
Wynik	Zwycięstwo Turcji
Strony konfliktu
Turcja Chanat Krymski Rosja Mołdawia Kozacy
Dowódcy
Baltacı Mehmed Pasza Piotr I Wielki
Siły
120 000 Turków i 70 000 Tatarów krymskich 440 dział 70 000 – 80 000 Rosjan i 7 000 Mołdawian 160 dział
Straty
8 000 zabitych 37 000 w tym 5 000 zabitych
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Wojna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | commons = | czas = | współrzędne = | opis grafiki = Nieznane pola: "data" oraz "opis".

Wojna rosyjsko-turecka 1710–1711 – wojna pomiędzy Carstwem Rosyjskim a imperium osmańskim, będąca częścią wojny północnej, rozegraną na teatrze południowoeuropejskim.

Przyczyny

Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w bitwie pod Połtawą w 1709 i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan Augusta II w Rzeczypospolitej, król Szwecji Karol XII przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił sułtana Ahmeda III do wypowiedzenia wojny Rosji, co też nastąpiło 20 listopada 1710.

Przebieg

Rosja zawarła rozejm z panującym w Mołdawii Dymitrem Kantemirem. 27–30 maja rosyjski feldmarszałek Borys Szeremietiew przeprawił konnicę przez Dniepr na teren Mołdawii i ruszył na Isakczę w celu opanowania przepraw na Dunaju. Otrzymawszy wiadomości o podejściu dużych sił tureckich do Dunaju skierował swoje siły na Jassy, gdzie 25 czerwca podeszły główne siły rosyjskie pod dowództwem Piotra I. Armia turecka wielkiego wezyra Baltaczi Mahmet Paszy 7 lipca przeprawiła się przez Dunaj i ruszyła na Isakczi i na lewym brzegu Prutu połączyła się z armią chana krymskiego Dawlet Gireja. Armia rosyjska, pod dowództwem Piotra I została pobita przez Turków 11 lipca 1711 w bitwie pod Stănileşti.

Skutki

12 lipca 1711 Piotr I zmuszony był podpisać niekorzystny traktat prucki, na mocy którego Rosja zwracała Turcji Azow, zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m.in. Taganrogu). Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Wojnę zakończył upokarzający dla Rosji pokój adrianopolski (1713).

Literatura

• Aksan, Virginia H.: Ottoman Wars 1700–1870. Pearson Education, 2007. ISBN 0-582-30807-0.
• Longley, David: Imperial Russia 1689–1917. Longman, 2000. ISBN 0-582-31990-0.
• Shaw, Ezel Kural: History of the Ottoman Empire and modern Turkey. Cambridge University Press, 1977.ISBN 0-521-29163-1.
• Creasy, Edward Shepherd: History of the Ottoman Turks from the Beginning of their Empire to the Present Time (Chiefly founded on von Hammer). Richard Bentley, Lontoo, 1856. Teoksen verkkoversio
• Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia, t-21, Moskwa 1975,