Kościół Teatynów w Monachium: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wikizacja, ilustracja, drobne merytoryczne, kat. |
|||
Linia 72: | Linia 72: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
'''Kościół Teatynów''' (niem. ''Theatinerkirche'', ang. ''Theatine Church'', fr. ''Église des Théatins'') – kościół [[Katolicyzm|katolicki]] pod wezwaniem [[Kajetan z Thieny|św. Kajetana]], znajdujący się przy Odeonsplatz w [[Monachium]], w [[Niemcy|Niemczech]]. Jedna z najwspanialszych świątyń stolicy [[Bawaria|Bawarii]]. |
'''Kościół Teatynów''' (niem. ''Theatinerkirche'', ang. ''Theatine Church'', fr. ''Église des Théatins'') – kościół [[Katolicyzm|katolicki]] pod wezwaniem [[Kajetan z Thieny|św. Kajetana]], znajdujący się przy Odeonsplatz w [[Monachium]], w [[Niemcy|Niemczech]]. Jedna z najwspanialszych świątyń stolicy [[Bawaria|Bawarii]]. |
||
== Historia == |
|||
⚫ | |||
Inicjatywa wzniesienia klasztoru wyszła od [[Ferdynand Maria Bawarski|Ferdynanda]], [[Elektorzy Rzeszy|elektora Bawarii]] w latach [[1651]]-[[1670]], i jego małżonki [[Henrietta Adelajda Sabaudzka|Henrietty Adelajdy]] dla uczczenia faktu urodzenia ich długo oczekiwanego syna, przyszłego księcia-elektora [[Maksymilian II Emanuel|Maksymiliana II Emanuela]] (11 lipca [[1662]]). Na życzenie Henrietty wybrano zakon [[Teatyni|teatynów]], którzy mieli przyczynić się do odrodzenia miejscowego duchowieństwa diecezjalnego i rozwijać działalność misyjną. Do wykonania projektu zatrudniony został architekt [[Agostino Barelli]] z [[Bolonia|Bolonii]], natomiast kierownikiem budowy został ojciec [[Antonio Spinelli]] z zakonu teatynów. Wzorem dla Barelliego była macierzysta świątynia teatynów, kościół St. Andrea della Valle w [[Rzym]]ie. |
Inicjatywa wzniesienia klasztoru wyszła od [[Ferdynand Maria Bawarski|Ferdynanda]], [[Elektorzy Rzeszy|elektora Bawarii]] w latach [[1651]]-[[1670]], i jego małżonki [[Henrietta Adelajda Sabaudzka|Henrietty Adelajdy]] dla uczczenia faktu urodzenia ich długo oczekiwanego syna, przyszłego księcia-elektora [[Maksymilian II Emanuel|Maksymiliana II Emanuela]] (11 lipca [[1662]]). Na życzenie Henrietty wybrano zakon [[Teatyni|teatynów]], którzy mieli przyczynić się do odrodzenia miejscowego duchowieństwa diecezjalnego i rozwijać działalność misyjną. Do wykonania projektu zatrudniony został architekt [[Agostino Barelli]] z [[Bolonia|Bolonii]], natomiast kierownikiem budowy został ojciec [[Antonio Spinelli]] z zakonu teatynów. Wzorem dla Barelliego była macierzysta świątynia teatynów, kościół St. Andrea della Valle w [[Rzym]]ie. |
||
Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia [[1663]] pod nadzorem samego księcia-elektora. Nawa została zasklepiona w [[1672]], co pozwoliło artyście [[Carlo Brentano Moretti|C. B. Morettiemu]] przystąpić do wykonania imponującej dekoracji [[stiuk]]owej jej wnętrza. W międzyczasie na skutek nieporozumień z architektem został odwołany ze stanowiska kierownika budowy ojciec Spinelli. Zastąpił go w [[1669]] [[Enrico Zuccalli]], który w [[1674]] opracował projekt konstrukcji kopuły. Zrealizowano ją w latach [[1676]]–[[1678]]. W [[1679]] został wybudowany grobowiec rodziny elektorskiej. Pierwszą część budowy zakończyło w [[1690]] wzniesienie dwóch wież, flankujących fasadę kościoła. |
Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia [[1663]] pod nadzorem samego księcia-elektora. Nawa została zasklepiona w [[1672]], co pozwoliło artyście [[Carlo Brentano Moretti|C. B. Morettiemu]] przystąpić do wykonania imponującej dekoracji [[stiuk]]owej jej wnętrza. W międzyczasie na skutek nieporozumień z architektem został odwołany ze stanowiska kierownika budowy ojciec Spinelli. Zastąpił go w [[1669]] [[Enrico Zuccalli]], który w [[1674]] opracował projekt konstrukcji kopuły. Zrealizowano ją w latach [[1676]]–[[1678]]. W [[1679]] został wybudowany grobowiec rodziny elektorskiej. Pierwszą część budowy zakończyło w [[1690]] wzniesienie dwóch wież, flankujących fasadę kościoła. |
||
⚫ | |||
Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat [[1765]]–[[1768]]. Powstał na życzenie księcia-elektora [[Maksymilian III Józef|Maksymiliana III Józefa]], a jego autorem był nadworny architekt [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]], mistrz [[Rokoko|rokoka]] - [[François de Cuvilliés]] Starszy. Nowe mauzoleum powstało w jednej z bocznych kaplic na prośbę [[Eduard von Riedel|E. von Riedela]] w [[1864]], dla króla Bawarii [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]] i jego małżonki, [[Maria Fryderyka Pruska|Marii Fryderyki]]. |
Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat [[1765]]–[[1768]]. Powstał na życzenie księcia-elektora [[Maksymilian III Józef|Maksymiliana III Józefa]], a jego autorem był nadworny architekt [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]], mistrz [[Rokoko|rokoka]] - [[François de Cuvilliés]] Starszy. Nowe mauzoleum powstało w jednej z bocznych kaplic na prośbę [[Eduard von Riedel|E. von Riedela]] w [[1864]], dla króla Bawarii [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]] i jego małżonki, [[Maria Fryderyka Pruska|Marii Fryderyki]]. |
||
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: [[nastawa ołtarzowa]] (dzieło [[Antonio Zanchi|A. Zanchiego]]), [[tabernakulum]] oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (z wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już [[21 sierpnia]] [[1955]] odprawiono w niej pierwszą Mszę świętą. |
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: [[nastawa ołtarzowa]] (dzieło [[Antonio Zanchi|A. Zanchiego]]), [[tabernakulum]] oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (z wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już [[21 sierpnia]] [[1955]] odprawiono w niej pierwszą Mszę świętą. |
||
== Architektura == |
|||
[[Plik:Coat of arms - Theatinerkirche - Munich - Germany 2017.jpg|mały|Herby [[Elektorat Bawarii|Bawarii]] i [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] na szczycie fasady]] |
|||
Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego [[barok]]u i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z [[transept]]em i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim [[Bęben (architektura)|bębnie]]. [[Rokoko]]wa fasada zwieńczona jest trójkątnym [[Szczyt (budownictwo)|szczytem]], w którym widoczny jest [[Kartusz (ozdoba)|kartusz]] z [[herb]] |
Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego [[barok]]u i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z [[transept]]em i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim [[Bęben (architektura)|bębnie]]. [[Rokoko]]wa fasada zwieńczona jest trójkątnym [[Szczyt (budownictwo)|szczytem]], w którym widoczny jest [[Kartusz (ozdoba)|kartusz]] z [[herb]]ami [[Elektorat Bawarii|Elektoratu Bawarii]] i [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|I Rzeczypospolitej]]. Flankują go dwie czworoboczne wieże z zegarami, przykryte wysokimi [[Hełm (architektura)|hełmami]]. Wydatne [[Woluta|woluty]] na zwieńczeniach wież przypominają podobne rozwiązanie z weneckiej świątyni [[Santa Maria della Salute (Wenecja)|Santa Maria della Salute]]. Wyjątkowe wrażenie robi śnieżnobiałe wnętrze świątyni, ozdobione stiukami. |
||
== Krypta == |
== Krypta == |
||
[[Plik:Grab Karl VII.jpg|mały|upright|Sarkofag króla Czech i cesarza [[Karol VII Bawarski|Karola VII]]]] |
|||
[[Plik:Otto-grave.jpg|mały|Sarkofag króla [[Królestwo Grecji (1832–1924)|Grecji]] [[Otton I Wittelsbach|Ottona I]]]] |
|||
W [[Krypta|krypcie]] pod kościołem, podobnie jak w [[Kościół św. Michała w Monachium|kościele św. Michała]] i [[Katedra Najświętszej Marii Panny w Monachium|katedrze św. Marii Panny]], znajdują się groby wielu członków rodu Wittelsbachów i ich małżonek. Pochowani zostali tu m.in.: |
W [[Krypta|krypcie]] pod kościołem, podobnie jak w [[Kościół św. Michała w Monachium|kościele św. Michała]] i [[Katedra Najświętszej Marii Panny w Monachium|katedrze św. Marii Panny]], znajdują się groby wielu członków rodu Wittelsbachów i ich małżonek. Pochowani zostali tu m.in.: |
||
* |
* [[Henrietta Adelajda Sabaudzka]] (zm. 13 czerwca 1676) – księżniczka [[Sabaudia|Sabaudii]], księżna bawarska |
||
* |
* [[Ferdynand Maria Bawarski]] (zm. 26 maja 1679) – elektor Bawarii |
||
* |
* [[Maksymilian II Emanuel]] (zm. 26 lutego 1726) – elektor Bawarii |
||
* |
* [[Teresa Kunegunda Sobieska]] (zm. 10 marca 1730) – [[Królewicz|królewna]] polska, księżna bawarska |
||
* |
* [[Karol VII Bawarski]] (zm. 20 stycznia 1745) – [[Władcy Czech|król Czech]], elektor Bawarii, [[święty cesarz rzymski]] |
||
* |
* [[Maria Amalia Habsburg]] (zm. 11 grudnia 1756) – królowa Czech, księżna bawarska, cesarzowa |
||
* |
* [[Maksymilian III Józef]] (zm. 30 grudnia 1777) – elektor Bawarii |
||
* |
* [[Maria Anna Wettyn]] (zm. 17 lutego 1797) – królewna polska, księżna bawarska |
||
* |
* [[Karol IV Teodor Wittelsbach|Karol IV Teodor]] (zm. 16 lutego 1799) – elektor Bawarii |
||
* |
* [[Maksymilian I Józef Wittelsbach|Maksymilian I Józef]] (zm. 13 października 1825) – elektor i król Bawarii |
||
* |
* [[Karolina Fryderyka Badeńska]] (zm. 13 listopada 1841) - królowa Bawarii |
||
* |
* [[Augusta Ferdynanda Toskańska]] (zm. 26 kwietnia 1864) – księżna bawarska |
||
* |
* [[Otton I Wittelsbach|Otto I Grecki]] (zm. 26 lipca 1867) – [[Władcy Grecji|król Grecji]] |
||
* |
* [[Amelia Oldenburg]] (zm. 20 maja 1875) – królowa Grecji |
||
* |
* Arnulf Bawarski (zm. 12 listopada 1907) – książę bawarski |
||
* |
* Rudolf Bawarski (zm. 26 czerwca 1912) – książę bawarski |
||
* |
* [[Maria Gabriela Bawarska]] (zm. 24 października 1912) – księżniczka bawarska |
||
* |
* [[Luitpold Karol Wittelsbach|Luitpold Bawarski]] (zm. 12 grudnia 1912) – książę i regent bawarski |
||
* |
* Luitpold Bawarski (zm. 27 sierpnia 1914) – książę bawarski |
||
* |
* Henryk Bawarski (zm. 8 listopada 1916) – książę bawarski |
||
* |
* [[Ruppert (książę Bawarii)|Ruppert Bawarski]] (zm. 2 sierpnia 1955) – książę bawarski |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Linia 116: | Linia 118: | ||
[[Kategoria:Kościoły w Monachium|Teatynów]] |
[[Kategoria:Kościoły w Monachium|Teatynów]] |
||
[[Kategoria:Miejsca spoczynku władców Czech|Monachium]] |
|||
[[Kategoria:Teatyni]] |
[[Kategoria:Teatyni]] |
||
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Kajetana|Monachium]] |
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem św. Kajetana|Monachium]] |
Wersja z 13:32, 14 lut 2018
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Monachium Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Położenie na mapie Bawarii Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||||||
Strona internetowa |
Kościół Teatynów (niem. Theatinerkirche, ang. Theatine Church, fr. Église des Théatins) – kościół katolicki pod wezwaniem św. Kajetana, znajdujący się przy Odeonsplatz w Monachium, w Niemczech. Jedna z najwspanialszych świątyń stolicy Bawarii.
Historia
Inicjatywa wzniesienia klasztoru wyszła od Ferdynanda, elektora Bawarii w latach 1651-1670, i jego małżonki Henrietty Adelajdy dla uczczenia faktu urodzenia ich długo oczekiwanego syna, przyszłego księcia-elektora Maksymiliana II Emanuela (11 lipca 1662). Na życzenie Henrietty wybrano zakon teatynów, którzy mieli przyczynić się do odrodzenia miejscowego duchowieństwa diecezjalnego i rozwijać działalność misyjną. Do wykonania projektu zatrudniony został architekt Agostino Barelli z Bolonii, natomiast kierownikiem budowy został ojciec Antonio Spinelli z zakonu teatynów. Wzorem dla Barelliego była macierzysta świątynia teatynów, kościół St. Andrea della Valle w Rzymie.
Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia 1663 pod nadzorem samego księcia-elektora. Nawa została zasklepiona w 1672, co pozwoliło artyście C. B. Morettiemu przystąpić do wykonania imponującej dekoracji stiukowej jej wnętrza. W międzyczasie na skutek nieporozumień z architektem został odwołany ze stanowiska kierownika budowy ojciec Spinelli. Zastąpił go w 1669 Enrico Zuccalli, który w 1674 opracował projekt konstrukcji kopuły. Zrealizowano ją w latach 1676–1678. W 1679 został wybudowany grobowiec rodziny elektorskiej. Pierwszą część budowy zakończyło w 1690 wzniesienie dwóch wież, flankujących fasadę kościoła.
Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat 1765–1768. Powstał na życzenie księcia-elektora Maksymiliana III Józefa, a jego autorem był nadworny architekt Wittelsbachów, mistrz rokoka - François de Cuvilliés Starszy. Nowe mauzoleum powstało w jednej z bocznych kaplic na prośbę E. von Riedela w 1864, dla króla Bawarii Maksymiliana II i jego małżonki, Marii Fryderyki.
Podczas II wojny światowej kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: nastawa ołtarzowa (dzieło A. Zanchiego), tabernakulum oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (z wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już 21 sierpnia 1955 odprawiono w niej pierwszą Mszę świętą.
Architektura
Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego baroku i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z transeptem i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim bębnie. Rokokowa fasada zwieńczona jest trójkątnym szczytem, w którym widoczny jest kartusz z herbami Elektoratu Bawarii i I Rzeczypospolitej. Flankują go dwie czworoboczne wieże z zegarami, przykryte wysokimi hełmami. Wydatne woluty na zwieńczeniach wież przypominają podobne rozwiązanie z weneckiej świątyni Santa Maria della Salute. Wyjątkowe wrażenie robi śnieżnobiałe wnętrze świątyni, ozdobione stiukami.
Krypta
W krypcie pod kościołem, podobnie jak w kościele św. Michała i katedrze św. Marii Panny, znajdują się groby wielu członków rodu Wittelsbachów i ich małżonek. Pochowani zostali tu m.in.:
- Henrietta Adelajda Sabaudzka (zm. 13 czerwca 1676) – księżniczka Sabaudii, księżna bawarska
- Ferdynand Maria Bawarski (zm. 26 maja 1679) – elektor Bawarii
- Maksymilian II Emanuel (zm. 26 lutego 1726) – elektor Bawarii
- Teresa Kunegunda Sobieska (zm. 10 marca 1730) – królewna polska, księżna bawarska
- Karol VII Bawarski (zm. 20 stycznia 1745) – król Czech, elektor Bawarii, święty cesarz rzymski
- Maria Amalia Habsburg (zm. 11 grudnia 1756) – królowa Czech, księżna bawarska, cesarzowa
- Maksymilian III Józef (zm. 30 grudnia 1777) – elektor Bawarii
- Maria Anna Wettyn (zm. 17 lutego 1797) – królewna polska, księżna bawarska
- Karol IV Teodor (zm. 16 lutego 1799) – elektor Bawarii
- Maksymilian I Józef (zm. 13 października 1825) – elektor i król Bawarii
- Karolina Fryderyka Badeńska (zm. 13 listopada 1841) - królowa Bawarii
- Augusta Ferdynanda Toskańska (zm. 26 kwietnia 1864) – księżna bawarska
- Otto I Grecki (zm. 26 lipca 1867) – król Grecji
- Amelia Oldenburg (zm. 20 maja 1875) – królowa Grecji
- Arnulf Bawarski (zm. 12 listopada 1907) – książę bawarski
- Rudolf Bawarski (zm. 26 czerwca 1912) – książę bawarski
- Maria Gabriela Bawarska (zm. 24 października 1912) – księżniczka bawarska
- Luitpold Bawarski (zm. 12 grudnia 1912) – książę i regent bawarski
- Luitpold Bawarski (zm. 27 sierpnia 1914) – książę bawarski
- Henryk Bawarski (zm. 8 listopada 1916) – książę bawarski
- Ruppert Bawarski (zm. 2 sierpnia 1955) – książę bawarski
Bibliografia
- Egert-Romanowska Joanna, Omilanowska Małgorzata (red.): Niemcy. Wiedza i Życie, Warszawa 2003; ISBN 83-7184-197-3.
- Góralski Zbigniew: Monachium. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979; ISBN 83-221-0086-8.