Andrzej Stopka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
== Odznaczenie == |
== Odznaczenie == |
||
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]] (1959)<ref>{{Monitor Polski|1953|90|1142}}.</ref> |
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]] (1959)<ref>{{Monitor Polski|1953|90|1142}}.</ref> |
||
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1953)< |
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1953)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zbigniew Skolicki przewodniczącym Prez. Rady Narodowej m. Krakowa | czasopismo = [[Dziennik Polski]] | wolumin = Nr 265 | strony = 2 | data = 7 listopada 1959 | url = http://mbc.malopolska.pl/dlibra/editions-content?id=6830}}.</ref> |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
[[Kategoria:Urodzeni w 1904]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1904]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1973]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1973]] |
||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Rakowickim ]] |
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie]] |
||
Wersja z 22:29, 13 kwi 2018
Andrzej Stopka (ur. 23 września 1904 w Siedlcu, zm. 11 sierpnia 1973 w Krakowie) – polski scenograf, malarz i grafik.
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesorów Karola Frycza, Władysława Jarockiego i Józefa Mehoffera. Studia ukończył w roku 1931. W czasie okupacji niemieckiej współpracował z dr Ludwikiem Żurowskim w niesieniu pomocy Żydom w krakowskim getcie. Ukrywał w swoim mieszkaniu rodzinę Juliana Aleksandrowicza.
Od 1945 roku zajmował się głównie scenografią. Uprawiał też karykaturę.
Debiutował jako scenograf w krakowskim Teatrze Lalki i Aktora „Groteska” w roku 1945. Później tworzył scenografie dla innych teatrów krakowskich, a także dla Teatru Nowego w Łodzi oraz Teatru Narodowego w Warszawie. Projektował też scenografie do przedstawień baletowych. Najciekawsze scenografie Stopka stworzył do przedstawień reżyserowanych przez Kazimierza Dejmka.
W 1950 roku został mianowany profesorem scenografii w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Do grona jego uczniów należeli m.in. Andrzej Kreütz-Majewski, Krzysztof Pankiewicz, Jan Polewka i Kazimierz Wiśniak.
Jego karykatury osób z kręgu kultury polskiej wyróżniały się skrajną lakonicznością, często były zredukowane do kilku kresek. Publikował je w tygodnikach kulturalnych oraz w „Przekroju”. Często sygnował swoje karykatury rysunkiem stopki. Autor ilustracji w książkach[1].
Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].
Odznaczenie
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1953)[4]
Przypisy
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2010-12-10].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Andrzej Stopka. rakowice.eu. [dostęp 2017-08-01].
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142.
- ↑ Zbigniew Skolicki przewodniczącym Prez. Rady Narodowej m. Krakowa. „Dziennik Polski”. Nr 265, s. 2, 7 listopada 1959..
Bibliografia
- Andrzej Stopka w serwisie Culture.pl