Znak krzyża: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 13:08, 18 paź 2018

Znak krzyża – rytuał stanowiący ważny element liturgii w Kościele katolickim i prawosławnym, pojawia się także w katolickich kościołach wschodnich, luteranizmie oraz anglikanizmie. Znak ten, rozpoczynający i kończący modlitwę oraz liturgię, stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują zbawienia tylko od krzyża Chrystusowego.

Znakowi często towarzyszy wypowiedzenie słów „W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. (Amen)”.

Znak krzyża w tradycji zachodniej (Kościół katolicki, luteranie, anglikanie)

Wyróżnia się duży i mały znak krzyża. Duży znak krzyża w Kościele katolickim i w kościołach ewangelicko-luterańskich wykonuje się prawą ręką z wyprostowanymi palcami (symbolika pięciu ran Chrystusa) kreśląc linię pionową od czoła (wypowiadając w tym czasie słowa "w imię Ojca") do serca ("i Syna"), a następnie linię poziomą od lewego do prawego ramienia ("i Ducha Świętego"). W celebracji Mszy świętej znak krzyża wykonuje się na początku Liturgii (obrzędy wstępne) oraz przy błogosławieństwie kończącym Eucharystię.

Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na głowie, ustach i sercu. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego. Znak ten wykonuje się w czasie Mszy świętej na początku proklamacji Ewangelii w ramach Liturgii Słowa. Wykonują go także luteranie na Śląsku Cieszyńskim.

Duży znak krzyża jako gest jest zwykle pomijany w Kościołach ewangelickich.

Znak krzyża w tradycji wschodniej (prawosławie, Katolickie Kościoły wschodnie)

Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Katolickich Kościołach wschodnich wykonywany jest prawą dłonią ze złączonymi trzema palcami: kciukiem, wskazującym i środkowym (symbolika Trójcy Świętej). Dwa pozostałe palce pozostają schowane (symbol dwóch natur Jezusa). Prawdopodobnie w ten sposób Znak krzyża był wykonywany w Kościele w starożytności^[1]^[2].

W przeciwieństwie do tradycji zachodniej prawosławni i katolicy wschodni wykonują ten znak od ramienia prawego do lewego.

Przed reformą Nikona rosyjscy prawosławni czynili znak krzyża tylko przy pomocy palca wskazującego i środkowego, krzyżując je. Tę formę do dzisiaj zachowali staroobrzędowcy.

Przypisy

↑ Świadectwo pochodzące od papieża rzymskiego Innocentego III za: Orthodox Poland. [dostęp 2014-02-02]. (pol.).
↑ Rzymsko-katolickie źródło: Msza i Ornaty Kościoła Katolickiego: Liturgia, Doktryna, Historia i Archeologii, New York 1916 - potwierdzone cenzurą kościelną: NIHIL OBSTAT i IMPRIMTUR za: Orthodox Poland. [dostęp 2014-07-28]. (pol.).

Szablon:Msza posoborowa

[orth-1] Świadectwo pochodzące od papieża rzymskiego Innocentego III za: Orthodox Poland. [dostęp 2014-02-02]. (pol.).

[orth2-2] Rzymsko-katolickie źródło: Msza i Ornaty Kościoła Katolickiego: Liturgia, Doktryna, Historia i Archeologii, New York 1916 - potwierdzone cenzurą kościelną: NIHIL OBSTAT i IMPRIMTUR za: Orthodox Poland. [dostęp 2014-07-28]. (pol.).

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{dopracować|źródła=2009-10}}'''Znak krzyża''' – [[rytuał]] stanowiący ważny element liturgii w [[Kościół katolicki|Kościele katolickim]] i [[cerkiew prawosławna|prawosławnym]], pojawia się także w [[Katolickie Kościoły wschodnie|katolickich kościołach wschodnich]] oraz [[anglikanizm]]ie. Znak ten, rozpoczynający i kończący [[modlitwa|modlitwę]] oraz [[liturgia|liturgię]], stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują [[zbawienie|zbawienia]] tylko od [[krzyż]]a [[Jezus Chrystus|Chrystusowego]].
+{{dopracować|źródła=2009-10}}'''Znak krzyża''' – [[rytuał]] stanowiący ważny element liturgii w [[Kościół katolicki|Kościele katolickim]] i [[cerkiew prawosławna|prawosławnym]], pojawia się także w [[Katolickie Kościoły wschodnie|katolickich kościołach wschodnich]], [[Luteranizm|luteranizmie]] oraz [[anglikanizm]]ie. Znak ten, rozpoczynający i kończący [[modlitwa|modlitwę]] oraz [[liturgia|liturgię]], stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują [[zbawienie|zbawienia]] tylko od [[krzyż]]a [[Jezus Chrystus|Chrystusowego]].
 Znakowi często towarzyszy wypowiedzenie słów ''„W imię [[Bóg Ojciec|Ojca]], i [[Syn Boży|Syna]], i [[Duch Święty|Ducha Świętego]]. ([[Amen]])”''.
@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 Wyróżnia się duży i mały znak krzyża. Duży znak krzyża w [[Kościół katolicki|Kościele katolickim]] i w kościołach ewangelicko-luterańskich wykonuje się prawą ręką z wyprostowanymi palcami (symbolika pięciu ran [[Jezus Chrystus|Chrystusa]]) kreśląc linię pionową od [[Czoło (anatomia)|czoła]] (wypowiadając w tym czasie słowa "w imię Ojca") do [[serce|serca]] ("i Syna"), a następnie linię poziomą od lewego do prawego [[ramię|ramienia]] ("i Ducha Świętego"). W celebracji Mszy świętej znak krzyża wykonuje się na początku Liturgii ([[obrzędy wstępne]]) oraz przy [[Błogosławieństwo|błogosławieństwie]] kończącym Eucharystię.
-Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na [[głowa|głowie]], [[Wargi ust|ustach]] i [[serce|sercu]]. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego. Znak ten wykonuje się w czasie [[Msza święta|Mszy świętej]] na początku proklamacji [[Ewangelia|Ewangelii]] w ramach [[Liturgia słowa|Liturgii Słowa]].
+Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na [[głowa|głowie]], [[Wargi ust|ustach]] i [[serce|sercu]]. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego. Znak ten wykonuje się w czasie [[Msza święta|Mszy świętej]] na początku proklamacji [[Ewangelia|Ewangelii]] w ramach [[Liturgia słowa|Liturgii Słowa]]. Wykonują go także luteranie na [[Śląsk Cieszyński|Śląsku Cieszyńskim]].
 Duży znak krzyża jako gest jest zwykle pomijany w Kościołach ewangelickich.