Liaotung: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
. |
m Dodano kategorię "Morze Żółte" za pomocą HotCat |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Kategoria:Półwyspy Chin]] |
[[Kategoria:Półwyspy Chin]] |
||
[[Kategoria:Liaoning]] |
[[Kategoria:Liaoning]] |
||
[[Kategoria:Morze Żółte]] |
|||
Wersja z 11:38, 16 lut 2019
Liaotung[1] (chiń. upr. 辽东半岛; chiń. trad. 遼東半島; pinyin Liáodōng Bàndǎo) – półwysep w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning. Położony pomiędzy zatoką Liaotuńską na zachodzie i Zachodniokoreańską na wschodzie, na Morzu Żółtym. Powierzchnia półwyspu wynosi ok. 54 tys. km²[2][3], długość ok. 225 – 250 km, szerokość 80 – 130 km[4][5][6], szerokość maksymalna u nasady ok. 150 km[3].
Półwysep Liaotung zbudowany jest z wapieni, piaskowców, łupków[6] i archaicznych gnejsów z intruzjami granitów[5]. Ukształtowanie powierzchni urozmaicone, na wybrzeżach nizinne, we wnętrzu półwyspu wyżynne, a miejscami górzyste, do 1132 m n.p.m.[5], średnia wysokość wynosi ok. 500 m n.p.m.[3] Linia brzegowa jest dobrze rozwinięta, o długości całkowitej wynoszącej ok. 900 km, zachodnie brzegi półwyspu płaskie, wschodnie strome[6]. Klimat umiarkowany ciepły, monsunowy[6][5], z dużą ilością opadów[3].
Rozwinięte rolnictwo i rybołówstwo. Dzięki sprzyjającemu klimatowi, obfitym opadom i 6 miesięcznemu okresowi wegetacyjnemu jest to jeden z najważniejszych regionów uprawy owoców w Chinach[3]. Uprawa orzeszków ziemnych, kukurydzy, gaoliangu i pszenicy oraz hodowla jedwabników[5][6]. Od lat 60. jest to jeden z głównych regionów przemysłowych Chin. Wydobycie węgla kamiennego, rud metali oraz boksytów[6][5]. Zlokalizowanych jest tu ponad 600 dużych i średnich przedsiębiorstw metalurgicznych, maszynowych i petrochemicznych[3].