Wincenty Rusiecki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, poprawa linków, kat. |
drobne merytoryczne |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>. |
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej [[Armia Polska we Francji|Armii Polskiej we Francji]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.</ref>. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano '''2 lutego 1893 roku'''.</ref>. |
||
10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 pułku piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 pp<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. |
10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu [[45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|45 pułku piechoty Strzelców Kresowych]] w Równem<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 pp<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.</ref>. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od [[Katastrofa pod Powurskiem|katastrofy pod Powurskiem]], której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W listopadzie 1928 roku został przeniesiony do [[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 pułku piechoty]] w Modlinie na stanowisko dowódcy batalionu{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 337}}. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa]] we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103}}<ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.</ref>. |
||
W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji [[Juliusz Rómmel|Juliusza Rómmla]], jako „''oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. '''Nadaje się na dowódcę pułku'''. Zdolności przeciętne. Opinia według skali [[Józef Piłsudski|Pana Marszałka]]: ponad przeciętny''”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta [[Komenda Rejonu Uzupełnień Jarocin|Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.</ref><ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta [[Komenda Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat|Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat]]<ref>''Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku'', [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce]], sygn. 701/1/120, s. 127.</ref>. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na [[Komenda Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat|Komendę Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat]], a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant Rejonu Uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku<ref>Ryszard Rybka, Kamil Stepan, ''Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939'', Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, {{ISBN|978-83-7188-899-1}}, s. 12.</ref>. |
W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji [[Juliusz Rómmel|Juliusza Rómmla]], jako „''oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. '''Nadaje się na dowódcę pułku'''. Zdolności przeciętne. Opinia według skali [[Józef Piłsudski|Pana Marszałka]]: ponad przeciętny''”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta [[Komenda Rejonu Uzupełnień Jarocin|Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin]]<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.</ref><ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.</ref>. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta [[Komenda Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat|Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat]]<ref>''Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku'', [[Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce]], sygn. 701/1/120, s. 127.</ref>. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na [[Komenda Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat|Komendę Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat]], a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant Rejonu Uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku<ref>Ryszard Rybka, Kamil Stepan, ''Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939'', Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, {{ISBN|978-83-7188-899-1}}, s. 12.</ref>. |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj stronę|url=http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164|tytuł= |
* {{Cytuj stronę | url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164 | tytuł = Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych | data dostępu = 2019-02-09 | odn = {{odn/id|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|tytuł=Rocznik Oficerski 1923|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa|rok=1923|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}}} |
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1923 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1923 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|tytuł=Rocznik Oficerski 1924|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa|rok=1924|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1924}}}} |
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1924 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1924 | url= http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1924}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|tytuł=Rocznik Oficerski 1928|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa|rok=1928|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59431|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1928}}}} |
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1928 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1928 | url= http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59431 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1928}}}} |
||
* {{Cytuj książkę|tytuł=Rocznik Oficerski 1932|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|miejsce=Warszawa|rok=1932|url=http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691|odn={{odn/id|Rocznik Oficerski|1932}}}} |
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1932 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1932 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1932}}}} |
||
{{SORTUJ:Rusiecki, Wiktor}} |
{{SORTUJ:Rusiecki, Wiktor}} |
Wersja z 13:02, 21 mar 2019
podpułkownik piechoty | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1939 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych |
Stanowiska |
dowódca batalionu piechoty |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Wincenty Rusiecki[1] (ur. 15 lutego 1894, zm. 1 września 1939 w Poznaniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii Polskiej we Francji[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3].
10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem[4]. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 pp[5][6]. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od katastrofy pod Powurskiem, której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W listopadzie 1928 roku został przeniesiony do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy batalionu[7]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8][9].
W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji Juliusza Rómmla, jako „oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. Nadaje się na dowódcę pułku. Zdolności przeciętne. Opinia według skali Pana Marszałka: ponad przeciętny”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin[10][11]. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat[12]. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant Rejonu Uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku[13].
Zginął pierwszego dnia wojny w czasie bombardowania Poznania przez Luftwaffe. Pochowany na Cmentarzu Bohaterów Polskich w Poznaniu.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari – 13 kwietnia 1921 roku[14]
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz 1 i 2 w 1921)[15][16]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Kawaler Legii Honorowej (Francja, zezwolenie Naczelnika Państwa w 1922)[17]
- Krzyż Wojenny (Francja)
- Medal międzysojuszniczy „Médaille Interalliée” (Francja, 1921)[18]
- Médaille commémorative de la Grande Guerre (Francja, 1921)[18]
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24, sprostowano imię i datę urodzenia z „Wiktor ur. 15.02.1894 r.” na „Wincenty ur. 14.02.1894 r.”.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano 2 lutego 1893 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 337.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.
- ↑ Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 127.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, ISBN 978-83-7188-899-1, s. 12.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 812.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2028 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1547)
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 75)
- ↑ Decyzja Naczelnika Państwa L. 3625.22 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 250)
- ↑ a b Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1901 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 34, poz. 1752)
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Armii Polskiej we Francji 1917–1919
- Pochowani na Cmentarzu Bohaterów Polskich w Poznaniu
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy odznaczeni Medalem Pamiątkowym Wielkiej Wojny
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Polegli w kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1939