Tramwaj Triest-Opicina: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Transport publiczny infobox}}
→‎Historia: drobne redakcyjne
Linia 36: Linia 36:
[[File:Tram di Opicina - Carrozza storica n. 6.jpg|thumb|Tramwaj z pierwszej szóstki tramwajów, stanowisko kierowcy jeszcze bez szyb. Te dodano dopiero w 1908 roku.]]
[[File:Tram di Opicina - Carrozza storica n. 6.jpg|thumb|Tramwaj z pierwszej szóstki tramwajów, stanowisko kierowcy jeszcze bez szyb. Te dodano dopiero w 1908 roku.]]
[[File:Trieste-Tram-Opicina-94.jpg|thumb|Współczesny tramwaj z buforem]]
[[File:Trieste-Tram-Opicina-94.jpg|thumb|Współczesny tramwaj z buforem]]
Miejscowości [[Triest]] i [[Opicina (Triest)|Opicinę]] początkowo próbowano połączyć szynowo w roku 1857. Ze względu na [[Rzeźba terenu|ukształtownie terenu]] trasa kolei wynosiła aż 32 kilometrów. Ponadto stacja znajdowała się w znacznej odległości od Opciny<ref name=TMiR>{{cytuj pismo |nazwisko = Magiera | imię = Tomasz | autor link = Tomasz Magiera |nazwisko2 = Wójcik | imię2 = Kaja | autor link2 = Kaja Wójcik |nazwisko3 = Kułaga | imię3 = Paweł | autor link3 = Paweł Kułaga |tytuł = Naziemne systemy transportu linowego wspomagające miejskie środki transportu – rozwiązania historyczne |url = https://tmir.sitk.org.pl/nr-1-2017-r/ |czasopismo = [[Transport Miejski i Regionalny]] |wolumin = 01/2017 |strony = 19 | rok = 2017 |miesiąc = styczeń |odpowiedzialność = redaktor naczelny [[Wiesław Starowicz]] |miejsce = Kraków |issn = 1732-5153 |wydawca = [[Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej]] |język = pl |odn = tak}}</ref>. Wszystko to sprawiło, że mieszkańcy niechętnie korzystali z połączenia tramwajowego. Ponieważ Opocina leży częściowo w terenie górskim zdecydowano się na zastąpienie klasycznego tramwaju, kolejką zębatkową. Pierwszą część o długości 869 metrów pomiędzy ''Piazza Scorcola'' a ''Vetta Scorcola'' otwarto we wrześniu 1902 roku. Wprowadzono wówczas do użytku sześć dwuosiowych wagonów. Do dzisiaj jeździ wagon z numerem "1" (nr fabryczny 401). Jest to najstarszy eksploatowany tramwaj w Europie<ref name=TMiR/>. Przez kolejne trzydzieści lat trwała rozbudowa systemu. W tym czasie zbudowano kolejne dziesięć przystanków. W czasie rozbudowy zmieniono jednak w kwietniu 1928 roku system z zębatkowego na [[kolej linowo-terenowa|kolej linowo-terenową]]<ref name=TMiR/>. Od zakończenia budowy w 1936 roku na linię składa się trzynaście przystanków, a jej długość wynosi 5175 metry<ref name=TMiR/>. Przez te wszystkie lata trasa tramwaju nie zmieniła się<ref name=TMiR/>. W okresie 2012–2014 była zamknięta w związku z pracami remontowymi. [[16 czerwca]] [[2016]] doszło do czołowego zderzenia tramwajów, w wypadku zostało rannych 9 osób <ref>{{cytuj stronę | url = http://ilpiccolo.gelocal.it/trieste/cronaca/2016/08/17/news/panico-sul-tram-di-opicina-9-feriti-nello-scontro-frontale-1.13972540 | tytuł = Panico sul tram di Opicina: 9 feriti nello scontro frontale | opublikowany = Il Piccolo | data = 2016-08-17 | data dostępu = 2018-04-02 | język = it}}</ref>. W jego następstwie kursowanie tramwaju zostało wstrzymane, na jego trasie została uruchomiona autobusowa komunikacja zastępcza (linia 2). W grudniu 2017 po zebraniu ponad 17 tysięcy podpisów pod petycją wzywającej do przywrócenia kursów władze przeznaczyły na to 3,1 miliona euro<ref>{{cytuj stronę | url = http://ilpiccolo.gelocal.it/trieste/cronaca/2017/12/12/news/dalla-regione-tre-milioni-per-il-tram-trieste-opicina-1.16230127 | tytuł = Tre milioni dalla Regione per far ripartire il tram di Opicina | opublikowany = Il Piccolo | data = 2017-12-12 | data dostępu = 2018-04-02 | język = it}}</ref>.
Miejscowości [[Triest]] i [[Opicina (Triest)|Opicinę]] początkowo próbowano połączyć szynowo w roku 1857. Ze względu na [[Rzeźba terenu|ukształtownie terenu]] trasa kolei wynosiła aż 32 kilometrów. Ponadto stacja znajdowała się w znacznej odległości od Opciny<ref name=TMiR>{{cytuj pismo |nazwisko = Magiera | imię = Tomasz | autor link = Tomasz Magiera |nazwisko2 = Wójcik | imię2 = Kaja | autor link2 = Kaja Wójcik |nazwisko3 = Kułaga | imię3 = Paweł | autor link3 = Paweł Kułaga |tytuł = Naziemne systemy transportu linowego wspomagające miejskie środki transportu – rozwiązania historyczne |url = https://tmir.sitk.org.pl/nr-1-2017-r/ |czasopismo = [[Transport Miejski i Regionalny]] |wolumin = 01/2017 |strony = 19 | rok = 2017 |miesiąc = styczeń |odpowiedzialność = redaktor naczelny [[Wiesław Starowicz]] |miejsce = Kraków |issn = 1732-5153 |wydawca = [[Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej]] |język = pl |odn = tak}}</ref>. Wszystko to sprawiło, że mieszkańcy niechętnie korzystali z połączenia tramwajowego. Ponieważ Opicina leży częściowo w terenie górskim zdecydowano się na zastąpienie klasycznego tramwaju kolejką zębatkową. Pierwszą część o długości 869 metrów pomiędzy ''Piazza Scorcola'' a ''Vetta Scorcola'' otwarto we wrześniu 1902 roku. Wprowadzono wówczas do użytku sześć dwuosiowych wagonów. Do dzisiaj jeździ wagon z numerem "1" (nr fabryczny 401). Jest to najstarszy eksploatowany tramwaj w Europie<ref name=TMiR/>. Przez kolejne trzydzieści lat trwała rozbudowa systemu. W tym czasie zbudowano kolejne dziesięć przystanków. W czasie rozbudowy zmieniono jednak w kwietniu 1928 roku system z zębatkowego na [[kolej linowo-terenowa|kolej linowo-terenową]]<ref name=TMiR/>. Od zakończenia budowy w 1936 roku na linię składa się trzynaście przystanków, a jej długość wynosi 5175 metry<ref name=TMiR/>. Przez te wszystkie lata trasa tramwaju nie zmieniła się<ref name=TMiR/>. W okresie 2012–2014 była zamknięta w związku z pracami remontowymi. [[16 czerwca]] [[2016]] doszło do czołowego zderzenia tramwajów, w wypadku zostało rannych 9 osób <ref>{{cytuj stronę | url = http://ilpiccolo.gelocal.it/trieste/cronaca/2016/08/17/news/panico-sul-tram-di-opicina-9-feriti-nello-scontro-frontale-1.13972540 | tytuł = Panico sul tram di Opicina: 9 feriti nello scontro frontale | opublikowany = Il Piccolo | data = 2016-08-17 | data dostępu = 2018-04-02 | język = it}}</ref>. W jego następstwie kursowanie tramwaju zostało wstrzymane, na jego trasie została uruchomiona autobusowa komunikacja zastępcza (linia 2). W grudniu 2017 po zebraniu ponad 17 tysięcy podpisów pod petycją wzywającej do przywrócenia kursów władze przeznaczyły na to 3,1 miliona euro<ref>{{cytuj stronę | url = http://ilpiccolo.gelocal.it/trieste/cronaca/2017/12/12/news/dalla-regione-tre-milioni-per-il-tram-trieste-opicina-1.16230127 | tytuł = Tre milioni dalla Regione per far ripartire il tram di Opicina | opublikowany = Il Piccolo | data = 2017-12-12 | data dostępu = 2018-04-02 | język = it}}</ref>.


== Wagon buforowy ==
== Wagon buforowy ==

Wersja z 22:30, 6 kwi 2020

Tramwaj Triest-Opicina
tramwaj
Ilustracja
Tramwaj wjeżdżający na przystanek końcowy w Trieście Plac Oberdan
Państwo

 Włochy

Lokalizacja

Triest

Operator

Trieste Trasporti

Liczba linii

1

Lata funkcjonowania

od 1902

Dzienna
liczba pasażerów

ok. 120

Infrastruktura
Długość sieci

5,175 km[1]

Rozstaw szyn

1000 mm

Napięcie zasilania

550 V

Liczba stacji

13[1]

Tabor
Liczba pojazdów

6

Mapa trasy

Tramwaj Triest-Opicina – wąskotorowy system komunikacji tramwajowej o charakterze miejskim w Trieście we Włoszech. Linia stanowi unikalne na skalę światową[1] połączenie tramwaju o napędzie tradycyjnym z systemem kolei linowo-terenowej.

Linia łączy Plac Oberdan, znajdujący się w północnej części centrum miasta, z pobliską miejscowością Villa Opicina rozciągającą się na wzgórzach nad miastem[2].

Historia

Tramwaj z pierwszej szóstki tramwajów, stanowisko kierowcy jeszcze bez szyb. Te dodano dopiero w 1908 roku.
Współczesny tramwaj z buforem

Miejscowości Triest i Opicinę początkowo próbowano połączyć szynowo w roku 1857. Ze względu na ukształtownie terenu trasa kolei wynosiła aż 32 kilometrów. Ponadto stacja znajdowała się w znacznej odległości od Opciny[1]. Wszystko to sprawiło, że mieszkańcy niechętnie korzystali z połączenia tramwajowego. Ponieważ Opicina leży częściowo w terenie górskim zdecydowano się na zastąpienie klasycznego tramwaju kolejką zębatkową. Pierwszą część o długości 869 metrów pomiędzy Piazza Scorcola a Vetta Scorcola otwarto we wrześniu 1902 roku. Wprowadzono wówczas do użytku sześć dwuosiowych wagonów. Do dzisiaj jeździ wagon z numerem "1" (nr fabryczny 401). Jest to najstarszy eksploatowany tramwaj w Europie[1]. Przez kolejne trzydzieści lat trwała rozbudowa systemu. W tym czasie zbudowano kolejne dziesięć przystanków. W czasie rozbudowy zmieniono jednak w kwietniu 1928 roku system z zębatkowego na kolej linowo-terenową[1]. Od zakończenia budowy w 1936 roku na linię składa się trzynaście przystanków, a jej długość wynosi 5175 metry[1]. Przez te wszystkie lata trasa tramwaju nie zmieniła się[1]. W okresie 2012–2014 była zamknięta w związku z pracami remontowymi. 16 czerwca 2016 doszło do czołowego zderzenia tramwajów, w wypadku zostało rannych 9 osób [3]. W jego następstwie kursowanie tramwaju zostało wstrzymane, na jego trasie została uruchomiona autobusowa komunikacja zastępcza (linia 2). W grudniu 2017 po zebraniu ponad 17 tysięcy podpisów pod petycją wzywającej do przywrócenia kursów władze przeznaczyły na to 3,1 miliona euro[4].

Wagon buforowy

Bufor z roku 1978
Współczesny bufor, bez kabiny motorniczego

Wagon buforowy to wagon nie zabierający pasażerów (wyjątkiem jest maszynista) podczepiany do wagonu tramwajowego[1]. Jego zadaniem jest popychanie wagonu pasażerskiego w górę na kolejce szynowo-linowej podczas podjazdu, oraz przytrzymywanie podczas zniżania[1]. Pierwsze pojazdy buforowe zostały wyprodukowane w 1928 roku i prawie bez zmian stosowano je do 1976[1]. W roku 1978 zaczęto eksploatować nowy model, który był używany przez kolejnych 28 lat. Współczesne bufory nie posiadają miejsca dla obsługi[1].

Przystanki

Linia składa się z 13 przystanków (licząc z krańcówkami). Pierwsza, Piazza Oberdan, znajduje się w centrum Triestu, na wysokości 3 metrów nad poziomem morza[1]. Na kolejnym przystanku Piazza Scorcola do składu dołączany jest kolejny wagon, tzw. wagon buforowy. Umożliwia on przekształcenie zwykłego tramwaju w kolej linowo-terenową. Po przejechaniu prawie 800 metrów, na której nachylenie wynosi 26 procent na stacji Vetta Scorcola bufor zostaje odczepiony, a dalszą podróż do stacji Villa Opicina tramwaj odbywa już jako tramwaj elektryczny[1].

Lista stacji:

  • Piazza Oberdan (terminus)
  • Piazza Scorcola (KL-T)
  • Sant' Anastasio (KL-T)
  • Romagna (KL-T)
  • Vetta Scorcola (KL-T)
  • Cologna Campo Sportivo
  • Cologna Chiesetta
  • Conconello
  • Banne
  • Obelisco
  • Campo Romano
  • Via Nazionale
  • Villa Opicina (terminus)

Przypisy