Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1919, 1946

Rodzaj stowarzyszenia

organizacja branżowa

Zasięg

organizacja o zasięgu krajowym

prezes

dr inż. Jacek Paś

Członkowie

5100 (2022)[potrzebny przypis]

Nr KRS

0000112286

Data rejestracji

15 maja 2002

Powiązania

NOT

brak współrzędnych
Strona internetowa
Warszawski Dom Technika NOT – siedziba Zarządu Krajowego SITK

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej (SITK) – organizacja naukowo-techniczną zrzeszająca inżynierów i techników specjalności związanych z transportem drogowym i kolejowym.

Stowarzyszenie należy do Federacji Stowarzyszeń Naukowo Technicznych NOT.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP zostało powołane w 1946, w nawiązaniu do tradycji międzywojennych organizacji technicznych, m.in.:

Celem powołania Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP było:

  • rozwijanie techniki w dziedzinie inżynierii lądowej, komunikacji i transportu;
  • reprezentowanie kadr inżynieryjno-technicznych wobec władz państwowych i związkowych;
  • podwyższanie kwalifikacji zawodowych tych kadr;
  • ochrona zawodu;
  • organizowanie samopomocy koleżeńskiej.

Do 2022 roku prezesem był Janusz Dyduch. W 2022 roku na kadencję 2022–2026 został wybrany dr inż. Jacek Paś[1][2].

Cele statutowe[edytuj | edytuj kod]

Według uchwalonego w 2022 ostatniego Statutu SITK[3], stowarzyszenie posiada następujące cele:

1. Działalność:
1) na rzecz rozwoju transportu, ochrony środowiska oraz technik informatycznych IT,
2) promującą innowacyjność w transporcie i komunikacji,
3) naukowo-techniczną,
4) informacyjno-edukacyjną,
5) wydawniczą,
6) kulturalną,
7) integrującą członków i sympatyków SITK,
8) w zakresie ochrony zabytków transportu oraz upamiętnienia ich twórców,
9) na rzecz arbitrażu i mediacji,
10) w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

2. Prace dla dobra członków SITK, w szczególności:
1) umacnianie środowiska technicznego transportu i utrwalanie poczucia więzi zawodowej,
2) wypracowywanie i utrzymywanie wysokiej rangi zawodowej inżynierów i techników transportu oraz kształtowanie wśród nich właściwej etyki zawodowej,
3) pomoc członkom w pogłębianiu i aktualizacji wiedzy technicznej, podnoszeniu kwalifikacji zawodowych oraz uzyskiwaniu certyfikatów i uprawnień,
4) reprezentowanie i ochronę interesów członków oraz innych osób, instytucji i firm współpracujących ze Stowarzyszeniem, wobec innych osób, środowisk, instytucji i firm,
5) popularyzowanie techniki transportowej, technik informatycznych oraz innowacyjności w tym zakresie oraz ich twórców,
6) działalność na rzecz integracji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,
7) zgłaszanie wniosków w sprawie odznaczeń i nagród państwowych, samorządowych i resortowych.

3. Prace na rzecz postępu i rozwoju transportu oraz innych technik komunikacji, przede wszystkim w zakresie:
1) zagadnień naukowo-technicznych, prawnych, ekonomicznych i organizacyjnych, formułowanie opinii, postulatów i wniosków, wynikających z potrzeb harmonijnego rozwoju wszystkich dziedzin transportu,
2) szerzenia wiedzy i kultury technicznej w społeczeństwie,
3) infrastruktury komunikacyjnej przyjaznej dla osób niepełnosprawnych,
4) zagadnień związanych z ochroną środowiska.

4. Wyrażanie opinii w sprawach dotyczących problematyki transportu.

5.Kultywowanie historii techniki transportowej i jej twórców.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

W 2022 do stowarzyszenia należało około 5100 członków zrzeszonych w 27 oddziałach terenowych[4][brak potwierdzenia w źródle].

Stowarzyszenie organizuje liczne konferencje, seminaria, zjazdy, związane z tematyką transportową.

Stowarzyszenie nadaje nagrody i wyróżnienia dla osób i organizacji szczególnie zasłużonych dla transportu:

  • Odznaki honorowe i wyróżnienia dla członków SITK
  • Medal imienia Aleksandra i Zbigniewa Wasiutyńskich – mający na celu uhonorowanie osób wyróżniających się wpływem na rozwój transportu
  • Nagroda imienia prof. Czesława Jaworskiego – za wybitne osiągnięcia w opracowaniu i wdrożeniu nowych technologii lub urządzeń trakcji elektrycznej
  • Nagroda imienia inż. Józefa Nowkuńskiego – za wybitne osiągnięcia w technice transportowej
  • Nagroda w formie statuetki ERNEST – za wyróżniającą działalność na rzecz SITK i transportu
  • Medal imienia Henryka Komorowskiego – za wyróżniającą działalność na rzecz SITK i transportu
  • Odznaki honorowe Przyjaciel Zabytków Transportu – dla osób i organizacji, w uznaniu ich zasług i wkładu pracy w ochronę zabytków transportu

Media[edytuj | edytuj kod]

SITK jest wydawcą czasopism branżowych:

oraz publikacji książkowych.

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Biuro Zarządu Krajowego SITK mieści się przy ul. Tadeusza Czackiego 3/5 w Warszawie, w gmachu Warszawskiego Domu Technika NOT.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowe władze SITK RP. sitkrp.org.pl, 2022-07-27. [dostęp 2023-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-04)]. (pol.).
  2. Zarząd Krajowy SITK RP. sitkrp.org.pl. [dostęp 2023-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-04)]. (pol.).
  3. Statut SITK RP (pdf). sitkrp.org.pl, 2022-05-19. [dostęp 2023-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-04)]. (pol.).
  4. Baza organizacji pozarządowych i instytucji, Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, dostęp: 2013-12-31

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Statut Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej z 2006 roku