Śluz roślinny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 15:27, 21 paź 2020

Śluz roślinny – lepki galaretowaty roztwór substancji organicznych (połączenia wielocukrów z kwasami uronowymi i białkami) występujący w tkankach niektórych roślin. W stanie suchym śluz staje się kruchy i twardy.

Powstaje w wyniku przeobrażenia błon komórkowych na powierzchni nasion (np. len, rzeżucha, chleb świętojański) lub w specjalnych komórkach, np. korzeni, liści, nasion (ślaz, malwa, sagowców). W niektórych przypadkach śluz powstaje poprzez czynnik chorobotwórczy. W tym przypadku śluzowaceniu ulega wiele komórek, np. w przypadku okaleczenia gałązek akacji, wiśni czy śliwy.

Śluz z drzew znajduje również swoje praktyczne zastosowanie. Na przykład śluz z drzewa wiśniowego (klej wiśniowy) lub z drzewa akacji senegalskiej (tzw. guma arabska) są stosowane do wyrobu klejów. W medycynie śluzy roślinne mają szerokie zastosowanie ze względu na swoje specyficzne działanie na ludzki organizm. Wchodzą one w skład wielu leków o działaniu zmiękczającym, łagodzącym, powlekającym błony śluzowe przy chorobach dróg oddechowych i w chorobach przewodu pokarmowego.

Ich charakterystyczna właściwość pęcznienia przy zetknięciu z wodą jest wykorzystywana w lecznictwie: niektóre z tych surowców roślinnych stosuje się w formie leków łagodnie przeczyszczających (np. agar-agar, nasiona lnu, babki płesznika). Surowce śluzowe w lecznictwie pełnią rolę środków osłaniających, zmiękczających, ochronnych i przeciwzapalnych. Działanie to jest wyłącznie miejscowe, ponieważ śluzy nie wchłaniają się z przewodu pokarmowego.

Jako środki ochronne mają znaczenie w:

stanach zapalnych przewodu pokarmowego,
stanach zapalnych dróg oddechowych,
zastosowaniu zewnętrznym na skórę.

Najczęściej stosuje się:

korzeń i liść prawoślazu,
kwiat ślazu leśnego,
kwiat malwy czarnej,
nasiona lnu,
nasiona kozieradki,
kwiat dziewanny,
liść podbiału,
porost islandzki,
nasiona babki płesznika,
nasiona pigwy,
bulwy storczyków,
agar-agar,
karagen,

Bibliografia

Słownik terminów biologicznych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2006, s. 633. ISBN 83-232-1603-7.
Stanisław Kohlmünzer: Farmakognozja: podręcznik dla studentów farmacji. Wyd. V unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 669. ISBN 83-200-2846-9.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Śluz roślinny''' – lepki galaretowaty roztwór [[Związki organiczne|substancji organicznych]] (połączenia [[Polisacharydy|wielocukrów]] z [[kwasy uronowe|kwasami uronowymi]] i [[białka]]mi) występująca w [[tkanka]]ch niektórych roślin. W stanie suchym śluz staje się kruchy i twardy.
+'''Śluz roślinny''' – lepki galaretowaty roztwór [[Związki organiczne|substancji organicznych]] (połączenia [[Polisacharydy|wielocukrów]] z [[kwasy uronowe|kwasami uronowymi]] i [[białka]]mi) występujący w [[tkanka]]ch niektórych roślin. W stanie suchym śluz staje się kruchy i twardy.
-Powstaje w wyniku przeobrażenia [[Błona komórkowa|błon komórkowych]] na powierzchni [[nasiono|nasion]] (np. [[len]], [[rzeżucha]], [[Szarańczyn strąkowy|chleb świętojański]] lub w specjalnych komórkach, np. [[korzeń|korzeni]], [[liść|liści]], nasion ([[ślaz]], [[malwa]], [[Sagowcowate|sagowców]]). W niektórych przypadkach śluz powstaje poprzez czynnik chorobotwórczy. W tym przypadku śluzowaceniu ulega wiele komórek, np. w przypadku okaleczenia gałązek [[akacja|akacji]], [[wiśnia|wiśni]] czy [[śliwa|śliwy]].
+Powstaje w wyniku przeobrażenia [[Błona komórkowa|błon komórkowych]] na powierzchni [[nasiono|nasion]] (np. [[len]], [[rzeżucha]], [[Szarańczyn strąkowy|chleb świętojański]]) lub w specjalnych komórkach, np. [[korzeń|korzeni]], [[liść|liści]], nasion ([[ślaz]], [[malwa]], [[Sagowcowate|sagowców]]). W niektórych przypadkach śluz powstaje poprzez czynnik chorobotwórczy. W tym przypadku śluzowaceniu ulega wiele komórek, np. w przypadku okaleczenia gałązek [[akacja|akacji]], [[wiśnia|wiśni]] czy [[śliwa|śliwy]].
-Śluz z drzew znajduje również swoje praktyczne zastosowanie. Na przykład śluz z drzewa wiśniowego (klej wiśniowy) lub z drzewa [[akacja senegalska|akacji senegalskiej]] (tzw. [[guma arabska]]) są stosowane do wyrobu klejów. W medycynie śluzy roślinne mają szerokie zastosowanie ze względu na swoje specyficzne działanie na ludzki organizm. Wchodzą one w skład wielu leków o działaniu zmiękczającym, łagodzącym, powlekające błony śluzowe przy chorobach dróg oddechowych i w chorobach przewodu pokarmowego.
+Śluz z drzew znajduje również swoje praktyczne zastosowanie. Na przykład śluz z drzewa wiśniowego (klej wiśniowy) lub z drzewa [[akacja senegalska|akacji senegalskiej]] (tzw. [[guma arabska]]) są stosowane do wyrobu klejów. W medycynie śluzy roślinne mają szerokie zastosowanie ze względu na swoje specyficzne działanie na ludzki organizm. Wchodzą one w skład wielu leków o działaniu zmiękczającym, łagodzącym, powlekającym błony śluzowe przy chorobach dróg oddechowych i w chorobach przewodu pokarmowego.
 Ich charakterystyczna właściwość pęcznienia przy zetknięciu z wodą jest wykorzystywana w lecznictwie: niektóre z tych surowców roślinnych stosuje się w formie leków łagodnie [[biegunka|przeczyszczających]] (np. [[agar-agar]], nasiona [[len|lnu]], [[Babka płesznik|babki płesznika]]). Surowce śluzowe w lecznictwie pełnią rolę środków osłaniających, zmiękczających, ochronnych i przeciwzapalnych. Działanie to jest wyłącznie miejscowe, ponieważ śluzy nie wchłaniają się z przewodu pokarmowego.
@@ Linia 26: / Linia 26: @@
 * [[agar-agar]],
 * [[karagen]],
-* i inne.
 == Bibliografia ==