Bronisław Żołnierczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Bronisław Żołnierczyk
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1940 ; Sanok
Data i miejsce śmierci	24 października 2020 ; Przemyśl
	wykładowca i ojciec duchowny; w przemyskim seminarium duchownym
Okres sprawowania	1970–1986
	dyrektor Caritas Archidiecezji Przemyskiej
Okres sprawowania	1985–2000
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:43, 27 paź 2020

Bronisław Franciszek Żołnierczyk (ur. 21 marca 1940 w Sanoku, zm. 24 października 2020 w Przemyślu) – polski ksiądz rzymskokatolicki, działacz społeczny, członek Kapituły Metropolitalnej w Przemyślu, członek Zarządu Głównego Towarzystwa Pomocy św. Brata Alberta, krajowy duszpasterz bezdomnych.

Życiorys

Młodość i studia

Syn Macieja i Franciszki. W 1958 ukończył Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku uzyskując tytuł technika mechanika w specjalności budowa samochodów^[1]. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu gdzie ukończył teologię (1964). Po otrzymaniu święceń kapłańskich kontynuował studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na wydziale biblistyki.

Praca duszpasterska i społeczna

Pracę zawodową podjął w Tarnowskiej Woli, a następnie w Rzeszowie, Sieniawie, Krośnie, Jaśle i Jarosławiu. Był wykładowcą i ojcem duchownym w przemyskim seminarium (1970-1986), a także założycielem Caritas Kleryków. Z jego inicjatywy powstały też organizacje społeczne niosące pomoc potrzebującym (Duszpasterstwo Osób Niewidomych, Ruch Wiara-Światło "Muminki" – dla Podkarpacia), a także zainicjował szereg działań na rzecz niesienia pomocy dzieciom z domów dziecka, pogotowia opiekuńczego i ośrodka szkolno-wychowawczego, rodzinom wielodzietnym, ludziom starszym z domów spokojnej starości. Uczestniczył też w działalności Braci Albertynów.

Od 1985 roku był dyrektorem Caritas Archidiecezji Przemyskiej. W tym czasie założył świetlice dla dzieci, Stacje Opieki Pielęgnacyjnej i Medycznej, a także pracował z dziećmi i młodzieżą uzależnioną od narkotyków w Stowarzyszeniu Pomocy Dzieciom "Familia", pomagał Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej i Zarządowi Miasta. Zajmował się także doposażaniem szpitali w Przemyślu (wyposażenie medyczne dla oddział urologii Szpitala Wojewódzkiego), Szpitala Psychiatrycznego w Żurawicy i Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla dzieci głuchoniemych i niedosłyszących. Stale współpracował z Polskim Związkiem Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Polskim Stowarzyszeniem Diabetyków, Polskim Towarzystwem Walki z Kalectwem i z organizacją Harcerstwa Polskiego. Zainicjował powstanie szkolnych kół "Caritas", Kół Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta, założył także kuchnię dla najbiedniejszych rodzin, schronisko dla mężczyzn oraz Dom Matki i Dziecka w Przemyślu. Jest organizatorem licznych pielgrzymek. Pracę dyrektora Caritas zakończył w 2000 roku dalej prowadząc wykłady w przemyskim Kolegium Katechetycznym.

Zmarł 24 października 2020^[2].

Wyróżnienia

Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego
Zasłużony dla gminy Zagórz
Nagroda „Józef”, przyznana przez Radio Rzeszów, TV Rzeszów i „Super Nowości”, za rok 1999 w kategorii osobowości^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (2007)^[4]
Honorowe Obywatelstwo Przemyśla (2006)

Przypisy

↑ Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 106. ISBN 83-87450-00-6.
↑ Zmarł ks. prał. Bronisław Żołnierczyk. przemyska.pl. [dostęp 2020-10-26].
↑ Joanna Kozimor. „Józef” dla Szubera. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (437), s. 1, 24 marca 2000.
↑ M.P. z 2008 r. nr 34, poz. 300.

Bibliografia

Biografia i Uchwała Nr 56/2006 Rady Miejskiej w Przemyślu z dnia 26 kwietnia 2006 r. na stronach Rady Miejskiej w Przemyślu

[1] Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 106. ISBN 83-87450-00-6.

[2] Zmarł ks. prał. Bronisław Żołnierczyk. przemyska.pl. [dostęp 2020-10-26].

[3] Joanna Kozimor. „Józef” dla Szubera. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (437), s. 1, 24 marca 2000.

[4] M.P. z 2008 r. nr 34, poz. 300.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 34: / Linia 34: @@
  |data pontyfikatu           =
  |podpis                     =
- |odznaczenia                =
+ |odznaczenia                = {{Order|KZ|Z}}
  |commons                    =
  |wikiźródła                 =
@@ Linia 41: / Linia 41: @@
  |www                        =
 }}
-'''Bronisław Żołnierczyk''' (ur. [[21 marca]] [[1940]] w [[Sanok]]u, zm. [[24 października]] [[2020]] w [[Przemyśl]]u) – [[Polacy|polski]] [[ksiądz]] [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], działacz społeczny, członek Kapituły Metropolitalnej w Przemyślu, członek Zarządu Głównego Towarzystwa Pomocy św. Brata Alberta, krajowy duszpasterz bezdomnych.
+'''Bronisław Franciszek Żołnierczyk''' (ur. [[21 marca]] [[1940]] w [[Sanok]]u, zm. [[24 października]] [[2020]] w [[Przemyśl]]u) – [[Polacy|polski]] [[ksiądz]] [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], działacz społeczny, członek Kapituły Metropolitalnej w Przemyślu, członek Zarządu Głównego Towarzystwa Pomocy św. Brata Alberta, krajowy duszpasterz bezdomnych.
 == Życiorys ==
@@ Linia 58: / Linia 58: @@
 * Zasłużony dla gminy Zagórz
 * Nagroda „Józef”, przyznana przez [[Polskie Radio Rzeszów|Radio Rzeszów]], [[TVP3 Rzeszów|TV Rzeszów]] i [[Super Nowości|„Super Nowości”]], za rok 1999 w kategorii osobowości<ref>{{Cytuj pismo | autor = Joanna Kozimor | tytuł = „Józef” dla Szubera | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 12 (437) | strony = 1 | data = 24 marca 2000 | url = }}</ref>
-* [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]] (2007)<ref>{{Monitor Polski|2008|34|300}}.</ref>
+* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (2007)<ref>{{Monitor Polski|2008|34|300}}.</ref>
 * [[Honorowi Obywatele Miasta Przemyśla|Honorowe Obywatelstwo Przemyśla]] (2006)