Sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej w Babimoście: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
informacja o powstaniu sanktuarium |
poprawki |
||
Linia 69: | Linia 69: | ||
[[Plik:Babimost, Kościół św. Wawrzyńca - fotopolska.eu (120864).jpg|thumb|240px|Główny ołtarz]] |
[[Plik:Babimost, Kościół św. Wawrzyńca - fotopolska.eu (120864).jpg|thumb|240px|Główny ołtarz]] |
||
[[Plik:Babimost the Organist House.JPG|thumb|240px|Organistówka przy Kościele św. Wawrzyńca w [[Babimost|Babimoście]]]] |
[[Plik:Babimost the Organist House.JPG|thumb|240px|Organistówka przy Kościele św. Wawrzyńca w [[Babimost|Babimoście]]]] |
||
'''Kościół św. Wawrzyńca w Babimoście''' – katolicka świątynia w [[Babimost|Babimoście]] ([[województwo lubuskie]]), siedziba [[Parafia św. Wawrzyńca w Babimoście|parafii pod wezwaniem św. Wawrzyńca]]. |
'''Kościół św. Wawrzyńca w Babimoście''' – katolicka świątynia w [[Babimost|Babimoście]] ([[województwo lubuskie]]), siedziba [[Parafia św. Wawrzyńca w Babimoście|parafii pod wezwaniem św. Wawrzyńca]]. Świątynia jest jednym z dziesięciu [[Sanktuarium|sanktuariów]] należących do [[Diecezja zielonogórsko-gorzowska|diecezji zielonogórsko–gorzowskiej]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Sanktuaria – Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej |data dostępu = 2018-06-11 |opublikowany = diecezjazg.pl |url = https://diecezjazg.pl/sanktuaria/ |język = pl-PL}}</ref>. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Pierwszy drewniany kościół wzniesiono w Babimoście w XII lub XIII wieku. Początkowo nosił wezwanie [[Piotr Apostoł|św. Piotra]], po czym pamiątką są klucze w [[Herb Babimostu|babimojskim herbie]]. Następne wezwanie czciło św. Katarzynę. Kościół ten spłonął w [[1728]], ale został odbudowany w latach [[1730]] – [[1740]] w stylu [[barok|późnobarokowym]], jako świątynia pod wezwaniem [[Wawrzyniec z Rzymu|św. Wawrzyńca]]. Pożar w [[1832]] zniszczył barokowe wieże, które zrekonstruowano w [[1888]] w formach nawiązujących do [[klasycyzm]]u. |
Pierwszy drewniany kościół wzniesiono w Babimoście w XII lub XIII wieku. Początkowo nosił wezwanie [[Piotr Apostoł|św. Piotra]], po czym pamiątką są klucze w [[Herb Babimostu|babimojskim herbie]]. Następne wezwanie czciło św. Katarzynę. Kościół ten spłonął w [[1728]], ale został odbudowany w latach [[1730]] – [[1740]] w stylu [[barok|późnobarokowym]], jako świątynia pod wezwaniem [[Wawrzyniec z Rzymu|św. Wawrzyńca]]. Pożar w [[1832]] zniszczył barokowe wieże, które zrekonstruowano w [[1888]] w formach nawiązujących do [[klasycyzm]]u. |
||
21 listopada 2020 dekretem biskupa [[Tadeusz Lityński|Tadeusza Lityńskiego]] kościół św. Wawrzyńca został ustanowiony [[Sanktuaria maryjne|sanktuarium Matki Bożej]] Gospodyni Babimojskiej<ref>{{Cytuj |tytuł = Nowe sanktuarium w Babimoście |data dostępu = 2020-11-23 |opublikowany = Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej |url = https://diecezjazg.pl/nowe-sanktuarium-w-babimoscie/ |język = pl-PL}}</ref>. |
|||
== Wyposażenie == |
== Wyposażenie == |
Wersja z 14:02, 23 lis 2020
47 (KOK-I-18/54) z 10.06.54 | |||||||
kościół parafialny sanktuarium maryjne | |||||||
Kościół św. Wawrzyńca w Babimoście – widok od strony rynku | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Babimostu | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |||||||
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego | |||||||
Położenie na mapie gminy Babimost | |||||||
52°09′45″N 15°49′32″E/52,162500 15,825556 |
Kościół św. Wawrzyńca w Babimoście – katolicka świątynia w Babimoście (województwo lubuskie), siedziba parafii pod wezwaniem św. Wawrzyńca. Świątynia jest jednym z dziesięciu sanktuariów należących do diecezji zielonogórsko–gorzowskiej[1].
Historia
Pierwszy drewniany kościół wzniesiono w Babimoście w XII lub XIII wieku. Początkowo nosił wezwanie św. Piotra, po czym pamiątką są klucze w babimojskim herbie. Następne wezwanie czciło św. Katarzynę. Kościół ten spłonął w 1728, ale został odbudowany w latach 1730 – 1740 w stylu późnobarokowym, jako świątynia pod wezwaniem św. Wawrzyńca. Pożar w 1832 zniszczył barokowe wieże, które zrekonstruowano w 1888 w formach nawiązujących do klasycyzmu.
21 listopada 2020 dekretem biskupa Tadeusza Lityńskiego kościół św. Wawrzyńca został ustanowiony sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej[2].
Wyposażenie
W kościele znajduje się poliptyk przedstawiający sceny z życia i męki Jezusa oraz świętych, oparte na zbiorze podań Legenda Aurea. Ołtarz wyrzeźbił Mistrz ołtarza z Gościszowic w 1499. Chór nie został zniszczony przez pożar z 1728. W bocznym ołtarzu umieszczono obraz Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej, prawdopodobnie namalowany w XV wieku. Modlitwom za wstawiennictwem Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej przypisuje się uratowanie miasta przed epidemią cholery w 1710 r. Jej kult odegrał też szczególną rolę w zachowaniu polskości w okresie Kulturkampfu[3].
Organistówka
Częścią zabytkowego zespołu kościelnego jest organistówka, stojąca na północ od świątyni. Zbudowana została prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII wieku. Jest to budynek parterowy, konstrukcji szkieletowej, wypełnionej cegłą, nakryty dachem naczółkowym z oknami powiekowymi. Początkowo w budynku mieszkał organista, a od 1974 rezydują w nim siostry Felicjanki.
Osoby związane z parafią babimojską
- Józef Andrzej Załuski – proboszcz babimojski, magnat, mecenas kultury polskiej, historyk, bibliograf i edytor, współzałożyciel Biblioteki Załuskich w Warszawie,
- Jan Daniel Janocki – proboszcz babimojski od 1745, bibliograf i prefekt Biblioteki Załuskich.
Zobacz też
Bibliografia
- Tablica z historią parafii zlokalizowana przy kościele św. Wawrzyńca w Babimoście
- Rejestr zabytków województwa lubuskiego
- ↑ Sanktuaria – Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej [online], diecezjazg.pl [dostęp 2018-06-11] (pol.).
- ↑ Nowe sanktuarium w Babimoście [online], Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej [dostęp 2020-11-23] (pol.).
- ↑ Polska będzie miała nowe sanktuarium [online], Misyjne.pl, 20 listopada 2020 [dostęp 2020-11-23] (pol.).