Teofilakt (patriarcha Konstantynopola) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Teofilakt
Θεοφύλακτος Λακαπηνός
Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania	Cesarstwo Bizantyńskie
Data urodzenia	917
Data śmierci	27 lutego 956
Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania	933–956

Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Wybór patriarchy	2 lutego 933

Teofilakt, gr. Θεοφύλακτος Λακαπηνός (ur. 917, zm. 27 lutego 956) – patriarcha Konstantynopola w latach 933–956.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem cesarza Romana I. Patriarchą został 2 lutego 933 r. w wieku 16 lat. Jego konsekracji dokonali legaci papiescy, których cesarz sprowadził do Konstantynopola specjalnie w tym celu. Patriarcha był ślepym wykonawcą woli swego ojca. Prowadził świecki tryb życia. Jego zainteresowania i jego mentalność nie zmieniły się w ciągu dwudziestu trzech lat patriarchatu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 436.

Patriarcha Konstantynopola

Biskupi Bizancjum do 337	Andrzej Apostoł (przed 38) Stachys (38–54) Onezym (54–68) Polikarp I (71–89) Plutarch (89–105) Sedecjon (105–114) Diogenes (114–129) Eleuteriusz (129–136) Feliks (136–141) Polikarp II (141–144) Atenodor (144–148) Euzois (148–154) Wawrzyniec (154–166) Alipiusz (166–169) Pertinaks (169–187) Olimpian (187–198) Marek I (198–211) Filadelfus (211–217) Cyriak I (217–230) Kastyn (230–237) Eugeniusz I (237–242) Tytus (242–272) Domecjusz (272–284) Rufin I (284–293) Probus (293–306) Metrofan (306–314) Aleksander (314–337)
Arcybiskupi Konstantynopola do 458	Paweł I (337–339, 342, 346–351) Euzebiusz z Nikomedii (339–341) Macedoniusz I (342–346, 351–360) Eudoksjusz z Antiochii (360–370) Demofil (370–379) Ewagriusz (379) Grzegorz z Nazjanzu (379–381) Maksym I Cynik (381) Nektariusz (381–397) Jan Chryzostom (398–404) Arsacjusz z Tarsu (404–405) Attyk (406–425) Syzyniusz I (426–427) Nestoriusz (428–431) Maksymian (431–434) Proklos (434–446) Flawian (446–449) Anatoliusz (449–458)
Patriarchowie ekumeniczni do 1054	Gennadiusz I (458–471) Akacjusz (471–488) Frawitas (488–489) Eufemiusz (489–495) Macedoniusz II (496–511) Tymoteusz I (511–518) Jan II Kapadocki (518–520) Epifaniusz (520–535) Antym I (535–536) Menas (536–552) Eutychiusz (552–565, 577–582) Jan III Scholastyk (565–577) Jan IV Postnik (582–595) Cyriak II (596–606) Tomasz I (607–610) Sergiusz I (610–638) Pyrrus I (638–641, 654) Paweł II (642–653) Piotr (654–666) Tomasz II (667–669) Jan V (669–675) Konstantyn I (675–677) Teodor I (677–679, 686–687) Jerzy I (679–686) Paweł III (688–693) Kallinik I (693–705) Cyrus (705–712) Jan VI (712–715) German I (715–730) Anastazy (730–754) Konstantyn II (754–766) Nicetas I (766–780) Paweł IV (780–784) Tarazjusz (784–806) Nicefor I (806–815) Teodot I Kassiteras (815–821) Antoni I Kassimates (821–836) Jan VII Gramatyk (836–843) Metody I (843–847) Ignacy I (847–858, 867–877) Focjusz I Wielki (858–867, 877–886) Stefan I (886–893) Antoni II Kauleas (893–901) Mikołaj I Mistyk (901–907, 912–925) Eutymiusz I Synkellos (907–912) Stefan II z Amasei (925–928) Tryfon (928–931) Teofilakt (933–956) Polieuktos (956–970) Bazyli I Skamandrenos (970–974) Antoni III Studyta (974–979) Mikołaj II Chryzoberges (984–992) Syzyniusz II (996–998) Sergiusz II (1001–1019) Eustacjusz (1019–1025) Aleksy I Studyta (1025–1043) Michał I Cerulariusz (1043–1058)

od 1054 patriarchowie prawosławni Konstantynopola
1204–1964: łaciński patriarcha Konstantynopola
od 1461 ormiański patriarcha Konstantynopola

Encyklopedia internetowa (osoba):

Treccani: teofilatto-patriarca-di-costantinopoli