Stary Zamek w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m regeneracja szablonu {{Budynek infobox}} + WP:SK |
drobne redakcyjne |
||
Linia 65: | Linia 65: | ||
[[Kategoria:Zamki na Kresach wschodnich]] |
[[Kategoria:Zamki na Kresach wschodnich]] |
||
[[Kategoria:Zamki na Białorusi]] |
[[Kategoria:Zamki na Białorusi]] |
||
[[Kategoria:Rezydencje władców Polski|Grodno]] |
|||
[[be:Стары замак, Гродна]] |
[[be:Стары замак, Гродна]] |
Wersja z 17:49, 7 lis 2010
Stary Zamek w Grodnie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ważniejsze przebudowy |
lata 80. XVI w. |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Strona internetowa |
Stary Zamek – zamek królewski w Grodnie, miejsce sejmów walnych I Rzeczypospolitej.
Historia
Pierwszy obiekt obronny postawili książęta ruscy w XI wieku. W XIII w. Grodno wraz z zamkiem przeszło we władanie Litwy, od początku następnego stulecia stało się celem częstych ataków Krzyżaków. W 1391 r. zamek stał się jedną z głównych siedzib Witolda, który w 1398 r. wybudował murowany, gotycki zamek z pięcioma basztami. Obiekt ten w głównym zrębie zachował się do dnia dzisiejszego.
W 1445 r. wielki książę litewski Kazimierz IV Jagiellończyk przyjął tu poselstwo polskie oferujące mu koronę, a w 1492 r. zmarł w zamku.
Bardzo często przebywał tu król Polski Stefan Batory, który z Grodna uczynił faktyczną stolicę Rzeczypospolitej. Z inicjatywy króla zamek został przebudowany w stylu renesansowym przez włoskiego architekta Scoto z Parmy.
W 1655 r. zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie. Odbudował go kanclerz wielki litewski i starosta grodzieński Krzysztof Zygmunt Pac. Od 1678 r. odbywał się w zamku co trzeci sejm zwyczajny Rzeczypospolitej. W 1708 r. został zniszczony przez Szwedów w czasie wojny północnej. Nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. W XVIII w. zamek pozostawał ruiną.
W połowie tego stulecia wzniesiono Nowy Zamek, a stary przestał pełnić swoją funkcję. W XIX w. został przebudowany na rosyjskie koszary. Przebudowano m.in. salę sejmową i izbę poselską, rozebrano trzecią kondygnację.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został odremontowany z przeznaczeniem na muzeum - jego twórcą i kustoszem był Józef Jodkowski (1890–1950), wybitny polski archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie II wojny światowej większość zbiorów zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się m.in. oryginalny testament Tadeusza Kościuszki z 1817 r. prezentowany w muzeum.
Obecnie istnieją plany odbudowy zamku w formie z czasów panowania Stefana Batorego[1].
Bibliografia
- Grodno: miasto nad Niemnem, Kraków 2005, ISBN 83-89676-33-8