Kanaan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia Kanaanu: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 4: Linia 4:


== Historia Kanaanu ==
== Historia Kanaanu ==
Około [[XXX wiek p.n.e.|3000 roku p.n.e.]] na terenie dzisiejszej Palestyny pojawiła się cywilizacja [[epoka brązu|epoki wczesnego brązu]]. To właśnie wtedy zaczęli osiedlać się na tym terenie [[Ludy semickie|Semici]]. W tekstach biblijnych nazywano ich [[Kananejczycy|Kananejczykami]]{{odn|Kosidowski|1978|s=61.}}. Osiedlając się zaczęli zajmować się rolnictwem, powstały pierwsze miasta, lecz z czasem napłynęli kolejni osadnicy. Około [[XXII wiek p.n.e.|2200 p.n.e.]] w Kanaanie pojawili się koczownicy, których Biblia nazywa [[Amoryci|Amorytami]]. Po nich przybyli [[Hebrajczycy]]. Częściowo odkryto dzieje tych terenów dzięki wykopaliskom w [[Ugarit]] (Ras Szamra). Znaleziono tam bibliotekę z tekstami zawierającymi między innymi mitologię ludu semickiego zamieszkującego okolice wybrzeża Morza Śródziemnego od [[XV wiek p.n.e.|XV]] do [[XIII wiek p.n.e.|XIII wieku p.n.e.]] Echa tych wierzeń można znaleźć w najstarszych częściach Biblii, w niektórych Psalmach i w opisach walk religijnych między wyznawcami [[Złoty cielec|Złotego cielca]], [[Baal]]a i Królowej Niebios a Izraelitami{{odn|Kosidowski|1978|s=78.}}.
Około [[XXX wiek p.n.e.|3000 roku p.n.e.]] na terenie dzisiejszej Palestyny pojawiła się cywilizacja [[epoka brązu|epoki wczesnego brązu]]. To właśnie wtedy zaczęli osiedlać się na tym terenie [[Ludy semickie|Semici]]. W tekstach biblijnych nazywano ich [[Kananejczycy|Kananejczykami]]{{odn|Kosidowski|1978|s=61.}}. Osiedlając się zaczęli zajmować się rolnictwem, powstały pierwsze miasta, lecz z czasem napłynęli kolejni osadnicy. Około [[XXII wiek p.n.e.|2200 p.n.e.]] w Kanaanie pojawili się koczownicy, których Biblia nazywa [[Amoryci|Amorytami]]. Po nich przybyli [[Hebrajczycy]]. Częściowo odkryto dzieje tych terenów dzięki wykopaliskom w [[Ugarit]] (Ras Szamra). Znaleziono tam bibliotekę z tekstami zawierającymi między innymi mitologię ludu semickiego zamieszkującego okolice wybrzeża Morza Śródziemnego od [[XV wiek p.n.e.|XV]] do [[XIII wiek p.n.e.|XIII wieku p.n.e.]] Echa tych wierzeń można znaleźć w najstarszych częściach Biblii, w niektórych Psalmach i w opisach walk religijnych między wyznawcami [[Złoty cielec|Złotego cielca]], [[Baal]]a i Królowej Niebios a Izraelitami{{odn|Kosidowski|1978|s=78.}}. Ważnymi ośrodkami krainy Kanaan były też [[Sydon]] i [[Jerycho]].


Wykopaliska archeologiczne prowadzone na terenie Kanaanu pozwoliły odkryć liczne, niewielkie [[świątynia|świątynie]]. Na wprost wejścia znajdowała się nisza na posąg bóstwa, który wykonany był z kamienia, drewna lub metalu. Obok znajdowały się sale przeznaczone dla kapłanów. Niektóre świątynie mogły być piętrowe. Odkryte gliniane modele wskazują na to, że czasami miały także wieże i dziedziniec. Bóstwom składano ofiary z pierworodnych dzieci, jagniąt, koźląt, oliwy, wina i palono wonności{{odn|Kosidowski|1978|s=79.}}.
Wykopaliska archeologiczne prowadzone na terenie Kanaanu pozwoliły odkryć liczne, niewielkie [[świątynia|świątynie]]. Na wprost wejścia znajdowała się nisza na posąg bóstwa, który wykonany był z kamienia, drewna lub metalu. Obok znajdowały się sale przeznaczone dla kapłanów. Niektóre świątynie mogły być piętrowe. Odkryte gliniane modele wskazują na to, że czasami miały także wieże i dziedziniec. Bóstwom składano ofiary z pierworodnych dzieci, jagniąt, koźląt, oliwy, wina i palono wonności{{odn|Kosidowski|1978|s=79.}}.

Badania archeologiczne w Sydonie wskazują, że potomkami ludu Kanaan są dzisiejsi Libańczycy<ref>{{Cytuj|autor=Marc Haber, Claude Doumet-Serhal, Christiana Scheib, Yali Xue, Petr Danecek|tytuł=Continuity and Admixture in the Last Five Millennia of Levantine History from Ancient Canaanite and Present-Day Lebanese Genome Sequences|czasopismo=The American Journal of Human Genetics|data=2017-08-03|data dostępu=2017-08-08|issn=0002-9297|wolumin=101|numer=2|s=274–282|doi=10.1016/j.ajhg.2017.06.013|pmid=28757201|url=http://www.cell.com/ajhg/abstract/S0002-9297(17)30276-8|język=English}}</ref>.


== Religia Kanaanu ==
== Religia Kanaanu ==

Wersja z 16:30, 8 sie 2017

Nazwa Kanaan zapisana za pomocą hieroglifów jako kAnana (ze Steli Merenptaha)

Kanaan, Chanaan (hebr. כְּנַעַן Kənáʻan lub כְּנָעַן Kənāʻan, stgr. Χαναάν Chanaan, arab. کنعان Kanʻān) – kraj niski, nizinny, lub − w oparciu o teksty z NuziMat Kinahhi (kraj purpurowej wełny), starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego (teren późniejszej Palestyny, Syrii aż do Eufratu i Fenicji). Południowa część tych obszarów (Palestyna) wymieniana jest w Biblii jako ziemia obiecana Izraelitom przez Boga[1].

Historia Kanaanu

Około 3000 roku p.n.e. na terenie dzisiejszej Palestyny pojawiła się cywilizacja epoki wczesnego brązu. To właśnie wtedy zaczęli osiedlać się na tym terenie Semici. W tekstach biblijnych nazywano ich Kananejczykami[2]. Osiedlając się zaczęli zajmować się rolnictwem, powstały pierwsze miasta, lecz z czasem napłynęli kolejni osadnicy. Około 2200 p.n.e. w Kanaanie pojawili się koczownicy, których Biblia nazywa Amorytami. Po nich przybyli Hebrajczycy. Częściowo odkryto dzieje tych terenów dzięki wykopaliskom w Ugarit (Ras Szamra). Znaleziono tam bibliotekę z tekstami zawierającymi między innymi mitologię ludu semickiego zamieszkującego okolice wybrzeża Morza Śródziemnego od XV do XIII wieku p.n.e. Echa tych wierzeń można znaleźć w najstarszych częściach Biblii, w niektórych Psalmach i w opisach walk religijnych między wyznawcami Złotego cielca, Baala i Królowej Niebios a Izraelitami[3]. Ważnymi ośrodkami krainy Kanaan były też Sydon i Jerycho.

Wykopaliska archeologiczne prowadzone na terenie Kanaanu pozwoliły odkryć liczne, niewielkie świątynie. Na wprost wejścia znajdowała się nisza na posąg bóstwa, który wykonany był z kamienia, drewna lub metalu. Obok znajdowały się sale przeznaczone dla kapłanów. Niektóre świątynie mogły być piętrowe. Odkryte gliniane modele wskazują na to, że czasami miały także wieże i dziedziniec. Bóstwom składano ofiary z pierworodnych dzieci, jagniąt, koźląt, oliwy, wina i palono wonności[4].

Badania archeologiczne w Sydonie wskazują, że potomkami ludu Kanaan są dzisiejsi Libańczycy[5].

Religia Kanaanu

 Osobny artykuł: Religia kananejska.

Zobacz też

  1. Kosidowski 1978 ↓, s. 480..
  2. Kosidowski 1978 ↓, s. 61..
  3. Kosidowski 1978 ↓, s. 78..
  4. Kosidowski 1978 ↓, s. 79..
  5. Marc Haber i inni, Continuity and Admixture in the Last Five Millennia of Levantine History from Ancient Canaanite and Present-Day Lebanese Genome Sequences, „The American Journal of Human Genetics”, 101 (2), 2017, s. 274–282, DOI10.1016/j.ajhg.2017.06.013, ISSN 0002-9297, PMID28757201 [dostęp 2017-08-08] (Błąd! Nieznany kod języka: English. Sprawdź listę kodów.).

Bibliografia

  • Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne. Warszawa: Iskry, 1978.