Mikołaj Władysław Judycki: Różnice pomiędzy wersjami

Mikołaj Władysław Judycki
	; Radwan odm.
Data i miejsce śmierci	1670 ; ??
Ojciec	??
Matka	??
Dzieci	??

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:00, 28 cze 2018

Mikołaj Władysław Judycki herbu Radwan odm. (zm. 1670) – polski generał, kawaler maltański^[1], kasztelan nowogródzki od 1660, regimentarz wojsk litewskich.

Był dworzaninem króla Zygmunta III Wazy. W latach 1627-1629 był w czasie wojny ze Szwecją starszym nad armatą (generałem artylerii), biorąc udział w Bitwie pod Górznem. W 1636 został skarbnikiem, a w 1640 stolnikiem rzeczyckim. W tym też roku wyjechał na studia do Padwy. Przebywał na dworze papieża Urbana VIII w Rzymie. Po roku 1643 wstąpił do Zakonu Kawalerów Maltańskich. W ich szeregach walczył z Turkami w Algierze, Tunezji i na Krecie.

Po powrocie do kraju wziął udział w tłumieniu powstania Chmielnickiego. 11 kwietnia 1654 oficjalnie mianowany przez króla Jana Kazimierza generałem artylerii i wojsk cudzoziemskiego autoramentu. Otrzymał wówczas starostwo skirstymońskie. W tym też roku wziął udział pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Janusza Radziwiłła w wojnie polsko rosyjskiej 1654-1667^[2].

W początkach sierpnia Radziwiłł, mianował go tymczasowym dowódcą swoich wojsk w sile 5 tys. kawalerii, które obozowały 5 km od Wilna. Po zdobyciu Wilna przez Rosjan Judycki wycofał się na Żmudź. Tam został aresztowany przez stronników Radziwiłła za odmowę poparcia układu kiejdańskiego. Przekazany przez Radziwiłła Szwedom, uciekł z niewoli w 1656. W 1658 w imieniu wojsk litewskich prowadził pertraktacje z Bogusławem Radziwiłłem odnośnie przekazania wojsku dóbr odebranych Januszowi. 8 lutego 1660 jego oddział w sile 4 tys. ludzi został przez Rosjan rozbity w bitwie pod Miadziołem. Od 23 marca do 28 czerwca dowodził bohaterską obroną Lachowicz przed wojskami moskiewskimi Iwana Chowańskiego. W tym samym roku został kasztelanem nowogródzkim. W czasie kampanii ukraińskiej brał udział w bitwach pod Połonką i nad Basią. 26 października został komendantem prawego skrzydła wojsk litewskich. W marcu 1661 obległ Dzisnę, a następnie z 20 chorągwiami jazdy ruszył w pościg za wycofującymi się wojskami rosyjskimi Iwana Andrzejewicza Chowańskiego i ścigał je aż pod Psków. 29 marca poddała mu się załoga Dzisny.

4 listopada wspólnie z wojskami koronnymi pobił Rosjan w bitwie pod Kuszlikami. 9 kwietnia przeszedł do działań zaczepnych i nagłym uderzeniem zdobył Siebież. Na przełomie 1663 i 1664 uderzył na ziemie rosyjskie, pustosząc okolice Rosławia i Brańska.

W 1666 roku kupił miasteczko Nowa Mysz, gdzie ufundował za kwotę 105 tys. złotych kolegium jezuickie. Na mocy konstytucji sejmowej z 1667 podzielono między zasłużonych żołnierzy starostwo łojowskie, w wyniku czego Łojów nad Dnieprem otrzymali potomkowie Mikołaja Judyckiego i posiadali je aż do wymarcia linii męskiej na Józefie Judyckim w XIX wieku^[3].

Przypisy

↑ A. Boniecki, Herbarz Polski, T. 9, s. 97.
↑ Малов А.В. Русско-польская война 1654-1667 гг. Москва, Цейхгауз, 2006. ISBN 5-94038-111-1.
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom V - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2018-06-28] (pol.).

[1] A. Boniecki, Herbarz Polski, T. 9, s. 97.

[2] Малов А.В. Русско-польская война 1654-1667 гг. Москва, Цейхгауз, 2006. ISBN 5-94038-111-1.

[3] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom V - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2018-06-28] (pol.).

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 W początkach sierpnia Radziwiłł, mianował go tymczasowym dowódcą swoich wojsk w sile 5 tys. kawalerii, które obozowały 5 km od [[Wilno|Wilna]]. Po zdobyciu Wilna przez [[Rosja]]n Judycki wycofał się na [[Żmudź]]. Tam został aresztowany przez stronników Radziwiłła za odmowę poparcia [[Układ w Kiejdanach|układu kiejdańskiego]]. Przekazany przez Radziwiłła [[Szwedzi|Szwedom]], uciekł z niewoli w 1656. W 1658 w imieniu wojsk litewskich prowadził pertraktacje z [[Bogusław Radziwiłł|Bogusławem Radziwiłłem]] odnośnie przekazania wojsku dóbr odebranych Januszowi.
-lutego 1660 jego oddział w sile 4 tys. ludzi został przez Rosjan rozbity w [[bitwa pod Miadziołem|bitwie pod Miadziołem]]. Od 23 marca do 28 czerwca dowodził bohaterską [[Oblężenie Lachowicz|obroną Lachowicz]].
+lutego 1660 jego oddział w sile 4 tys. ludzi został przez Rosjan rozbity w [[bitwa pod Miadziołem|bitwie pod Miadziołem]]. Od 23 marca do 28 czerwca dowodził bohaterską [[Oblężenie Lachowicz|obroną Lachowicz]] przed wojskami moskiewskimi Iwana Chowańskiego. W tym samym roku został kasztelanem nowogródzkim.
-W czasie kampanii ukraińskiej brał udział w bitwach [[bitwa pod Połonką|pod Połonką]] i [[bitwa nad Basią|nad Basią]]. 26 października został komendantem prawego skrzydła wojsk litewskich. W marcu 1661 obległ [[Dzisna (miasto)|Dzisnę]], a następnie z 20 [[Chorągiew (wojsko)|chorągwiami]] jazdy ruszył w pościg za wycofującymi się wojskami [[Rosja|rosyjskimi]] [[Iwan Chowański (zm. 1682)|Iwana Andrzejewicza Chowańskiego]] i ścigał je aż pod [[Psków]]. 29 marca poddała mu się załoga Dzisny. 4 listopada wspólnie z wojskami koronnymi pobił Rosjan w [[bitwa pod Kuszlikami|bitwie pod Kuszlikami]].
+W czasie kampanii ukraińskiej brał udział w bitwach [[bitwa pod Połonką|pod Połonką]] i [[bitwa nad Basią|nad Basią]]. 26 października został komendantem prawego skrzydła wojsk litewskich. W marcu 1661 obległ [[Dzisna (miasto)|Dzisnę]], a następnie z 20 [[Chorągiew (wojsko)|chorągwiami]] jazdy ruszył w pościg za wycofującymi się wojskami [[Rosja|rosyjskimi]] [[Iwan Chowański (zm. 1682)|Iwana Andrzejewicza Chowańskiego]] i ścigał je aż pod [[Psków]]. 29 marca poddała mu się załoga Dzisny.
+listopada wspólnie z wojskami koronnymi pobił Rosjan w [[bitwa pod Kuszlikami|bitwie pod Kuszlikami]].
 kwietnia przeszedł do działań zaczepnych i nagłym uderzeniem zdobył [[Siebież]]. Na przełomie 1663 i 1664 uderzył na ziemie rosyjskie, pustosząc okolice [[Rosław (miasto)|Rosławia]] i [[Brańsk]]a.
+W 1666 roku kupił miasteczko [[Nowa Mysz]], gdzie ufundował za kwotę 105 tys. złotych [[Szkolnictwo jezuickie w Polsce|kolegium jezuickie]]. Na mocy konstytucji sejmowej z 1667 podzielono między zasłużonych żołnierzy starostwo łojowskie, w wyniku czego [[Łojów]] nad Dnieprem otrzymali potomkowie Mikołaja Judyckiego i posiadali je aż do wymarcia linii męskiej na Józefie Judyckim w XIX wieku<ref>{{Cytuj |tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom V - wynik wyszukiwania - DIR |data dostępu = 2018-06-28 |opublikowany = dir.icm.edu.pl |url = http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_V/687 |język = pl}}</ref>.
 == Przypisy ==