Przejdź do zawartości

Zielenogradsk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 35: Linia 35:
Miejscowość mało ucierpiała w czasie wojny i po ucieczce Niemców została zajęta przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]. Po wojnie Cranz wcielono do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i nadano w 1945 roku obecną nazwę i status miasta. W tym okresie miasto straciło turystów na rzecz sąsiedniego [[Swietłogorsk]]a, lecz odzyskało ich w ostatnich latach, ze względu na szeroką plażę i promenadę nadmorską stając się modnym miejscem wypoczynku.
Miejscowość mało ucierpiała w czasie wojny i po ucieczce Niemców została zajęta przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]. Po wojnie Cranz wcielono do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i nadano w 1945 roku obecną nazwę i status miasta. W tym okresie miasto straciło turystów na rzecz sąsiedniego [[Swietłogorsk]]a, lecz odzyskało ich w ostatnich latach, ze względu na szeroką plażę i promenadę nadmorską stając się modnym miejscem wypoczynku.


== Zabytki: ==
Neogotycką kaplicę katolicką (obecnie prawosławna cerkiew św. Andrzeja) zbudowano w latach 1903–1904. W poewangelickim kościele św. Wojciecha-Adalberta mieści się obecnie cerkiew prawosławna Przemienienia Pańskiego. W mieście działał klasztor elżbietanek, ponadto istniała kaplica baptystów i synagoga. Liczne budynki sprzed 1945, w tym 40-metrowa wieża ciśnień i dawny hotel ''Prusy Wschodnie'' z 1906 r., z kotwicą i wizerunkiem rybaka na elewacji.

* Neogotycką kaplicę katolicką (obecnie prawosławna cerkiew św. Andrzeja) zbudowano w latach 1903–1904
* poewangelicki kościół św. Wojciecha-Adalberta (obecnie cerkiew prawosławna Przemienienia Pańskiego)
* 40-metrowa wieża ciśnień
* hotel ''Prusy Wschodnie'' z 1906 r., z kotwicą i wizerunkiem rybaka na elewacji

W mieście działał klasztor elżbietanek, ponadto istniała kaplica baptystów i synagoga.


== Polacy w mieście ==
== Polacy w mieście ==

Wersja z 16:46, 30 paź 2018

Zielenogradsk
Зеленоградск
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

kaliningradzki

Wysokość

3 m n.p.m.

Populacja (2015)
• liczba ludności


14 308

Nr kierunkowy

(+7) 40150

Kod pocztowy

238530, 238326

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zielenogradsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Zielenogradsk”
Ziemia54°57′N 20°29′E/54,950000 20,483333
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Zielenogradsk (ros. Зеленоградск, pol. hist. Koronowo[1], Kranc[2], niem. Cranz, lit. Krantas) – miasto w Rosji, w obwodzie kaliningradzkim położone 30 km na północ od Kaliningradu, centrum administracyjne rejonu zielenogradskiego.

Historia

Pierwotnie pruska wieś rybacka Cranzkuhren na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, po opanowaniu przez zakon krzyżacki otrzymała nazwę Cranz.

W XIX wieku stanowiła popularną miejscowość letniskową, szczególnie po uruchomieniu linii kolejowej do Królewca w 1885 roku. W latach 1816-1895 znana jako das königliche Bad, czyli królewski kurort. Przed II wojną światową miejscowość liczyła 6000 mieszkańców i nie miała statusu miasta.

Miejscowość mało ucierpiała w czasie wojny i po ucieczce Niemców została zajęta przez Armię Czerwoną. Po wojnie Cranz wcielono do ZSRR i nadano w 1945 roku obecną nazwę i status miasta. W tym okresie miasto straciło turystów na rzecz sąsiedniego Swietłogorska, lecz odzyskało ich w ostatnich latach, ze względu na szeroką plażę i promenadę nadmorską stając się modnym miejscem wypoczynku.

Zabytki:

  • Neogotycką kaplicę katolicką (obecnie prawosławna cerkiew św. Andrzeja) zbudowano w latach 1903–1904
  • poewangelicki kościół św. Wojciecha-Adalberta (obecnie cerkiew prawosławna Przemienienia Pańskiego)
  • 40-metrowa wieża ciśnień
  • hotel Prusy Wschodnie z 1906 r., z kotwicą i wizerunkiem rybaka na elewacji

W mieście działał klasztor elżbietanek, ponadto istniała kaplica baptystów i synagoga.

Polacy w mieście

W latach 1466-1657 miejscowość była częścią lenna Korony Królestwa Polskiego. W 1824 roku w drodze do Petersburga miasto odwiedził Adam Mickiewicz[3]. W sierpniu 2015 w mieście został odsłonięty pomnik polskiego poety.

Według danych z rosyjskiego spisu powszechnego z 2010 roku Polacy stanowią 0,3% mieszkańców miasta.

Bibliografia

  • Handbuch der historischen Stätten, Ost- und Westpreussen, hrsg. von Erich Weise, Stuttgart, Kröner, 1981, ISBN 3-520-31701-X (unveränd. Nachdr. d. 1. Aufl. 1966)
  • Walter Dignath, Herbert Ziesmann, Die Kirchen des Samlandes. Eine Dokumentation, Leer, Rautenberg, 1987, ISBN 3-7921-0355-9
  • Andrzej Rzempołuch, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn: Remix, 1992, ISBN 83-900155-1-X, OCLC 833969011.
  • Juri Iwanow, Königsberg und Umgebung, Dülmen, Laumann-Verl., 1994, ISBN 3-87466-185-7
  • Vadim Jur'evič Kurpakov, Kaliningradskaja oblast. Putevoditel, Kaliningrad, Terra Baltika, 2007, ISBN 978-5-98777-012-2

Galeria

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. ↑ Okręg Mazurski : mapa komunikacyjno - administracyjna z niemiecko-polskim i polsko-niemieckim słownikiem nazw : podziałka 1:500 000
  2. ↑ Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego
  3. ↑ W obwodzie kaliningradzkim został odsłonięty pomnik Mickiewicza - Sputnik Polska [online], pl.sputniknews.com [dostęp 2017-11-28] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zielenogradsk&oldid=54876747”