Stołowicze: Różnice pomiędzy wersjami
53°12′53″N 26°02′12″E/53,214722 26,036667| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Miasto [[magnateria polska|magnackie]] położona była w końcu XVIII wieku w [[powiat nowogródzki (I Rzeczpospolita)|powiecie nowogródzkim]] [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwa nowogródzkiego]]<ref> Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.</ref>. |
Miasto [[magnateria polska|magnackie]] położona była w końcu XVIII wieku w [[powiat nowogródzki (I Rzeczpospolita)|powiecie nowogródzkim]] [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwa nowogródzkiego]]<ref> Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.</ref>. |
||
| ⚫ | Dzisiaj w Stołowiczach zamieszkuje ok. 600 mieszkańców. We wsi znajduje się rzymskokatolicka [[parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stołowiczach]], oddział pocztowy, oddział „BiełarusBanku”, przedszkole, dom kultury, biblioteka, stołówka oraz kilka sklepów. Do 1953 w Stołowiczach istniała szkoła podstawowa, którą później przeniesiono do miejscowości Kastrycznicki, 1,5 km od Stołowicz. |
||
| ⚫ | |||
== Historia == |
|||
W miejscowości tej 23 września 1771 rozegrała się [[bitwa pod Stołowiczami]], podczas której [[Konfederacja barska|konfederaci barscy]] starli się armią rosyjską i ponieśli porażkę. |
Jedna z najstarszych wsi rejonu baranowickiego, znana z XV w. W miejscowości tej 23 września 1771 rozegrała się [[bitwa pod Stołowiczami]], podczas której [[Konfederacja barska|konfederaci barscy]] starli się armią rosyjską i ponieśli porażkę. Miejscowość ta była również miejscem zaciętych działań zbrojnych [[81 Pułk Strzelców Grodzieńskich|81 Pułku Strzelców Grodzieńskich]] w okresie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. |
||
| ⚫ | |||
Miejscowość ta była również miejscem zaciętych działań zbrojnych [[81 Pułk Strzelców Grodzieńskich|81 Pułku Strzelców Grodzieńskich]] w okresie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. |
|||
Do 1939 w [[Województwo nowogródzkie (II Rzeczpospolita)|województwie nowogródzkim]] w granicach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], siedziba wiejskiej [[gmina Stołowicze|gminy Stołowicze]]. |
Do 1939 w [[Województwo nowogródzkie (II Rzeczpospolita)|województwie nowogródzkim]] w granicach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], siedziba wiejskiej [[gmina Stołowicze|gminy Stołowicze]]. |
||
== Zabytki == |
|||
| ⚫ | Dzisiaj w Stołowiczach zamieszkuje ok. 600 mieszkańców. We wsi znajduje się rzymskokatolicka [[parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stołowiczach]], oddział pocztowy, oddział „BiełarusBanku”, przedszkole, dom kultury, biblioteka, stołówka oraz kilka sklepów. Do 1953 w Stołowiczach istniała szkoła podstawowa, którą później przeniesiono do miejscowości Kastrycznicki, 1,5 km od Stołowicz. |
||
* Pierwszy kościół katolicki w Stołowiczach ufundował w latach 1637-1639 [[podczaszy wielki litewski]] [[Zygmunt Karol Radziwiłł]] dla miejscowej komandorii [[Zakon Maltański|Zakonu Maltańskiego]]. W XVIII w. na jego miejscu powstał nowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela w stylu [[Barok wileński|baroku wileńskiego]]. Dolną część zaprojektował Józef Fontana, ale po 1743 roku kościół dokończył [[Jan Krzysztof Glaubitz]], który zaprojektował też ołtarz główny<ref>[[Mariusz Karpowicz]], ''Wileńska odmiana architektury XVIII wieku'', Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0</ref>. W 1817 carat zabronił działalności Zakonu Maltańskiego. W 1868 w wyniku represji [[Powstanie styczniowe|po Powstaniu styczniowym]] kościół katolicki zamieniono na cerkiew prawosławną, a parafię zlikwidowano. |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 15:44, 8 sty 2020
 Cerkiew Zaśnięcia NMP | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
192 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225313 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°12′53″N 26°02′12″E/53,214722 26,036667
| |
Stołowicze, Stwołowicze (biał. Сталовічы) – wieś na Białorusi, w rejonie baranowickim, obwodu brzeskiego, centrum administracyjne stołowieckiej rady wiejskiej.
Miasto magnackie położona była w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[1].
Dzisiaj w Stołowiczach zamieszkuje ok. 600 mieszkańców. We wsi znajduje się rzymskokatolicka parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stołowiczach, oddział pocztowy, oddział „BiełarusBanku”, przedszkole, dom kultury, biblioteka, stołówka oraz kilka sklepów. Do 1953 w Stołowiczach istniała szkoła podstawowa, którą później przeniesiono do miejscowości Kastrycznicki, 1,5 km od Stołowicz.
Historia
Jedna z najstarszych wsi rejonu baranowickiego, znana z XV w. W miejscowości tej 23 września 1771 rozegrała się bitwa pod Stołowiczami, podczas której konfederaci barscy starli się armią rosyjską i ponieśli porażkę. Miejscowość ta była również miejscem zaciętych działań zbrojnych 81 Pułku Strzelców Grodzieńskich w okresie wojny polsko-bolszewickiej.
W Stołowiczach znajduje się barokowa cerkiew prawosławna Zaśnięcia NMP z XVIII w. (do 1868 kościół katolicki) oraz kościół katolicki pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w latach 1907-1911 w stylu neogotyckim.
Do 1939 w województwie nowogródzkim w granicach II Rzeczypospolitej, siedziba wiejskiej gminy Stołowicze.
Zabytki
- Pierwszy kościół katolicki w Stołowiczach ufundował w latach 1637-1639 podczaszy wielki litewski Zygmunt Karol Radziwiłł dla miejscowej komandorii Zakonu Maltańskiego. W XVIII w. na jego miejscu powstał nowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela w stylu baroku wileńskiego. Dolną część zaprojektował Józef Fontana, ale po 1743 roku kościół dokończył Jan Krzysztof Glaubitz, który zaprojektował też ołtarz główny[2]. W 1817 carat zabronił działalności Zakonu Maltańskiego. W 1868 w wyniku represji po Powstaniu styczniowym kościół katolicki zamieniono na cerkiew prawosławną, a parafię zlikwidowano.
Linki zewnętrzne
- Stołowicze w szukamypolski.com
Przypisy
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
- ↑ Mariusz Karpowicz, Wileńska odmiana architektury XVIII wieku, Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0
- Stołowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 364.