Antoni Nowosielski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
poprawka stylistyczna tekstu dot. tekstu przy przypisie nr 12 |
m dodano ostatnie dwa linki zewnętrzne, |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
== Działalność filantropijna == |
== Działalność filantropijna == |
||
Antoni Nowosielski ufundował zespół kościelno - klasztorny o. Paulinów we Włodawie wraz z Anielą z Zachorowskich Pociej oraz [[Ludwik Konstanty Pociej|Ludwikiem Konstantym Pociej]] w 1721 roku. Dokument został wpisany do ksiąg grodzkich brzeskich 17 lutego 1722 roku. |
|||
[[Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i klasztor Misjonarzy w Wilnie]], został założony przez klasztor misjonarzy w 1695 roku. Z powodu braku funduszy budowa trwała 35 lat. W 1706 roku dach kościoła spłonął w pożarze. Budowa została wstrzymana w 1708 roku z powodu najazdu armii szwedzkiej, w latach 1709-1710 z powodu epidemii dżumy. Budowa i dokończenie dużego, murowanego kościoła było możliwe dzięki funduszom przekazanym przez darczyńców, był nim przede wszystkim kasztelan nowogródzki Antoni Nowosielski. Dzięki jego datkom w 1722 roku. zbudowano dwie wieże kościelne i fronton. W 1730 roku kościół został konsekrowany w imię Wniebowstąpienia Pańskiego <ref>{{Cytuj |autor = Telewizja Polska S.A |tytuł = Rozpoczęło się porządkowanie zespołu budynków klasztoru Misjonarzy w Wilnie |data dostępu = 2023-11-01 |opublikowany = wilno.tvp.pl |url = https://wilno.tvp.pl/54155110/rozpoczelo-sie-porzadkowanie-zespolu-budynkow-klasztoru-misjonarzy-w-wilnie |język = pl}}</ref>. „Jest to dziedzictwo kulturowe, którego remont wymaga znacznych zasobów finansowych i potrwa dwa lub trzy lata. Chcemy, aby w przyszłości ten jeden z najpiękniejszych zespołów barokowych w Wilnie otworzył drzwi dla pielgrzymów i turystów” – podkreśla ekonom archidiecezji wileńskiej Mykolas Juozapavičius, w 2021 rok.<ref>Rozpoczął się remont kościoła misjonarzy w Wilnie [https://zw.lt/wilno-wilenszczyzna/rozpoczal-sie-remont-kosciola-misjonarzy-w-wilnie/].</ref>. |
[[Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i klasztor Misjonarzy w Wilnie]], został założony przez klasztor misjonarzy w 1695 roku. Z powodu braku funduszy budowa trwała 35 lat. W 1706 roku dach kościoła spłonął w pożarze. Budowa została wstrzymana w 1708 roku z powodu najazdu armii szwedzkiej, w latach 1709-1710 z powodu epidemii dżumy. Budowa i dokończenie dużego, murowanego kościoła było możliwe dzięki funduszom przekazanym przez darczyńców, był nim przede wszystkim kasztelan nowogródzki Antoni Nowosielski. Dzięki jego datkom w 1722 roku. zbudowano dwie wieże kościelne i fronton. W 1730 roku kościół został konsekrowany w imię Wniebowstąpienia Pańskiego <ref>{{Cytuj |autor = Telewizja Polska S.A |tytuł = Rozpoczęło się porządkowanie zespołu budynków klasztoru Misjonarzy w Wilnie |data dostępu = 2023-11-01 |opublikowany = wilno.tvp.pl |url = https://wilno.tvp.pl/54155110/rozpoczelo-sie-porzadkowanie-zespolu-budynkow-klasztoru-misjonarzy-w-wilnie |język = pl}}</ref>. „Jest to dziedzictwo kulturowe, którego remont wymaga znacznych zasobów finansowych i potrwa dwa lub trzy lata. Chcemy, aby w przyszłości ten jeden z najpiękniejszych zespołów barokowych w Wilnie otworzył drzwi dla pielgrzymów i turystów” – podkreśla ekonom archidiecezji wileńskiej Mykolas Juozapavičius, w 2021 rok.<ref>Rozpoczął się remont kościoła misjonarzy w Wilnie [https://zw.lt/wilno-wilenszczyzna/rozpoczal-sie-remont-kosciola-misjonarzy-w-wilnie/].</ref>. |
||
Linia 68: | Linia 68: | ||
* [https://wilno.tvp.pl/54155110/rozpoczelo-sie-porzadkowanie-zespolu-budynkow-klasztoru-misjonarzy-w-wilnie Wilno tvp.pl rozpoczęło się porządkowanie-zespołu budynków klasztoru misjonarzy w Wilnie]. |
* [https://wilno.tvp.pl/54155110/rozpoczelo-sie-porzadkowanie-zespolu-budynkow-klasztoru-misjonarzy-w-wilnie Wilno tvp.pl rozpoczęło się porządkowanie-zespołu budynków klasztoru misjonarzy w Wilnie]. |
||
* [https://zw.lt/wilno-wilenszczyzna/rozpoczal-sie-remont-kosciola-misjonarzy-w-wilnie/ zw.lt rozpoczął się remont kościoła misjonarzy w Wilnie. Projekt jest finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP w ramach konkursu ''„Polonia i Polacy za Granicą 2023”''.] |
* [https://zw.lt/wilno-wilenszczyzna/rozpoczal-sie-remont-kosciola-misjonarzy-w-wilnie/ zw.lt rozpoczął się remont kościoła misjonarzy w Wilnie. Projekt jest finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP w ramach konkursu ''„Polonia i Polacy za Granicą 2023”''.] |
||
* [https://l24.lt/pl/religia/item/359798-rusza-remont-wschodniej-wiezy-kosciola-misjonarzy Rusza remont kościoła Misjonarzy...] |
|||
* [http://www.wilnoteka.lt/artykul/rusza-remont-wilenskiego-kosciola-misjonarzy Wilnoteka Rusza remont wileńskiego kościoła misjonarzy] |
|||
{{SORTUJ:Nowosielski, Antoni Karol}} |
{{SORTUJ:Nowosielski, Antoni Karol}} |
Wersja z 15:51, 4 lis 2023
Ślepowron | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
11 października 1726 |
Ojciec |
Wawrzyniec Nowosielski |
Żona |
Helena Wrobek-Lettaw |
Dzieci |
Antoni Karol Nowosielski ur. 1675 roku zm. 11 października 1726 roku – stolnik orszański, 1698 roku łowczy nadworny 1707-1708 roku, strażnik polny 1708 roku Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kasztelan nowogrodzki, senator, 1709-1725 roku, oboźny Wielkiego Księstwa Litewskiego, uczestnik Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku [1] [2] [3] [4] [5] [6].
Żonaty z Heleną Wrobek-Lettaw, syn Leon Nowosielski, kolejny spadkobierca majątku rodzinnego i dzierżawca m. Lubcza. Posiadali dwór nieopodal zamku w Lubczy nad Niemnem, a także miasta Grodno, Wsielub, Oświeja wraz z okolicznymi dobrami ziemskimi [7].
Posiadane dobra ziemskie
Miasta Grodno, Wsielub, Oświeja i okoliczne dobra w guberni mińska, okolicy Nowogródka były własnością rodzinną Antoniego, syna Wawrzyńca Nowosielskiego. Spisy i herbarze zawierają informacje o dobrach ziemskich i majątkach [8]. Miasto i okolice Wsielub o powierzchni 7582 dziesięcin należące do rodziny Nowosielskich składały się z 52 wiosek, 595 domów, 1 miasto, 19 uroczysk, 10 folwarków. Tereny te w początkach XVIII wieku zamieszkiwało ok. 3800 katolików i żydów. Od początku XVIII wieku majątek (8283,3 ha) należał do Nowosielskich, a następnie do Radziwiłłów. W II połowie XVIII wieku Wsielub przeszedł we władanie rodziny O'Rourke.
Nabyte od rodziny Sapiehów miasto Oświeja z okolicznymi rozległymi dobrami o powierzchni 24814 dziesięcin (27109,29 ha) położone nad jeziorem oświejskim zawierały ok. 750 chrześcijan i 1470 żydów, czyli ok. 2200 mieszkańców. Na wielki majątek składały się 3 folwarki, 49 wsi, 623 domy [9]. Od początku XVIII wieku do Nowosielskich należał jeden z rynków wraz z zabudowanymi dookoła 9 nieruchomościami w mieście Grodnie. Był on nabyty od rodziny Potockich[10]. Rynek z nieruchomościami pozostawał w dobrach rodzinnych do II połowy XVIII wieku. Łącznie majątki rodzinne Antoniego Nowosielskiego w Wielkim Księstwie Litewskim wynosiły: 3 miasteczka, ok. 100 wiosek, 13 folwarków, 1218 domów, ok. 8000 ludzi pracujących w licznych manufakturach i faktoriach na dobrach o powierzchni ok. 36000 ha.
Działalność filantropijna
Antoni Nowosielski ufundował zespół kościelno - klasztorny o. Paulinów we Włodawie wraz z Anielą z Zachorowskich Pociej oraz Ludwikiem Konstantym Pociej w 1721 roku. Dokument został wpisany do ksiąg grodzkich brzeskich 17 lutego 1722 roku.
Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i klasztor Misjonarzy w Wilnie, został założony przez klasztor misjonarzy w 1695 roku. Z powodu braku funduszy budowa trwała 35 lat. W 1706 roku dach kościoła spłonął w pożarze. Budowa została wstrzymana w 1708 roku z powodu najazdu armii szwedzkiej, w latach 1709-1710 z powodu epidemii dżumy. Budowa i dokończenie dużego, murowanego kościoła było możliwe dzięki funduszom przekazanym przez darczyńców, był nim przede wszystkim kasztelan nowogródzki Antoni Nowosielski. Dzięki jego datkom w 1722 roku. zbudowano dwie wieże kościelne i fronton. W 1730 roku kościół został konsekrowany w imię Wniebowstąpienia Pańskiego [11]. „Jest to dziedzictwo kulturowe, którego remont wymaga znacznych zasobów finansowych i potrwa dwa lub trzy lata. Chcemy, aby w przyszłości ten jeden z najpiękniejszych zespołów barokowych w Wilnie otworzył drzwi dla pielgrzymów i turystów” – podkreśla ekonom archidiecezji wileńskiej Mykolas Juozapavičius, w 2021 rok.[12].
Przypisy
- ↑ Władysław Konopczyński, Polski słownik biograficzny, Polska Akademia Umiejętności, Polska Akademia Nauk, Skład główny w księg. Gebethnera i Wolffa, 1972, t. 17, s. 380.
- ↑ Józef Szujski, Dzieje Polski podług ostatnich badań: Królowie wolno obrani, t. 2, 1668 do 1795, Lwów 1886, s. 250.
- ↑ Adam Boniecki, Herbarz polski - 14.214.16 - t. 14, s. 173.
- ↑ J. Wolff, Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386-1795, Kraków 1885, s. 121.
- ↑ Antoni Podsiad, Wojciech Kozłowski, Matka Boska Kozielska, Instytut Wydawniczy Pax, 1990, s. 90.
- ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.
- ↑ Adam Boniecki, Szymon Konarski, Herbarz polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, t. 14, 1911, s. 173.
- ↑ Bronisław Chlebowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1895, t. 14, s. 65.
- ↑ Bronisław Chlebowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich , Warszawa 1886, t. 7, s. 743-744.
- ↑ Jerzy Gordziejew, Socjotopografia Grodna w XVIII wieku, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002, s. 132.
- ↑ Telewizja Polska S.A , Rozpoczęło się porządkowanie zespołu budynków klasztoru Misjonarzy w Wilnie [online], wilno.tvp.pl [dostęp 2023-11-01] (pol.).
- ↑ Rozpoczął się remont kościoła misjonarzy w Wilnie [1].
Bibliografia
Wydanie parlamentarne
- Andrzej Rachuba, Wielkie Księstwo Litewskie w systemie parlamentarnym Rzeczypospolitej w latach 1569-1763, Wydawnictwo Sejmowe, 2002.
Herbarze
- Seweryn hr. Uruski, Adam Amilkar Kosiński, Aleksander Włodarski, Rodzina, herbarz szlachty polskiej, Tom 12, Wydawnictwo Heroldium, Gebethner i Wolff, Warszawa 1915.
- Xawery Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845.
- Janusz Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski, Polska encyklopedia szlachecka, Wydawn. Instytutu Kultury Historycznej, t. 2, 1937.
Polska
- Jan Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego: E-K, Rzeszów, 2001-2005.
- Józef Szujski, Dzieje Polski podług ostatnich badań: Królowie wolno obrani 1668 do 1795, t. 2, Lwów 1886.
- Teodor Szeliga Żychliński, Senatorowie i Dygnitarze Polscy, Złota Księga Szlachty Polskiej t. XV-XVII, Poznań 1886.
- Józef Szujski, Dzieje Polski, Królowie wolno obrani, w drukarni Czasu, 1894.
- Antoni Gąsiorowski, Ryszard Skowron, Urzędy dworu monarszego dawnej Rzeczypospolitej i państw ościennych: materiały sesji zorganizowanej przez Zamek Królewski na Wawelu, listopad 1993, TAiWPN Universitas, 1996.
- Gebethner i Wolff, Polski słownik biograficzny , Władysław Konopczyński, Polska Akademia Umiejętności, Polska Akademia Nauk, Skład główny w księg, t. 17, 1972.
- N. Rouba, Przewodnik po Litwie i Białej Rusi, Nakład Edmunda Nowickiego, Wilno, Wydawnictwo Kuriera Litewskiego Nakład Edmunda Nowickiego.
- Przegląd historyczny, Towarzystwo Miłośników Historii w Warszawie, Polskie Towarzystwo Historyczne, Polska Oficyna Wydawnicza BGW. Państwowe Wydawn. Naukowe, t. 83, 1992.
- Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, Wydania t. 5-7.
- Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Filip Sulimierski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 7, Warszawa 1886.
- Józef Gierowski, Traktat przyjaźni Polska Francja 1714, PWN, 1965.
Linki zewnętrzne
- Historia miejscowości Wsielub
- Wilno tvp.pl rozpoczęło się porządkowanie-zespołu budynków klasztoru misjonarzy w Wilnie.
- zw.lt rozpoczął się remont kościoła misjonarzy w Wilnie. Projekt jest finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP w ramach konkursu „Polonia i Polacy za Granicą 2023”.
- Rusza remont kościoła Misjonarzy...
- Wilnoteka Rusza remont wileńskiego kościoła misjonarzy
- Kasztelanowie nowogródzcy
- Nowosielscy herbu Ślepowron
- Oboźni wielcy litewscy
- Senatorowie na Walnej Radzie Warszawskiej 1710
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Senatorowie za panowania Augusta II Mocnego
- Stolnicy orszańscy
- Strażnicy polni litewscy
- Urzędnicy ziemscy I Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1675
- Zmarli w 1726
- Kościoły w Wilnie
- Architektura I Rzeczypospolitej (województwo wileńskie)
- Architektura baroku wileńskiego na Litwie
- Świątynie pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego
- Kościoły i klasztory paulinów w Polsce
- Architektura barokowa w województwie lubelskim
- Architektura I Rzeczypospolitej (województwo brzeskolitewskie)