Renata Czekalska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
proszę o usunięcie dziennej daty urodzenia - proszę zostawić tylko rok
m Wycofano edycję użytkownika 80.49.196.120 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Żółwik22.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 33: Linia 33:
|www =
|www =
}}
}}
'''Renata Czekalska''' (ur.[[1966]]) – [[Orientalistyka|orientalistka]], [[Literaturoznawstwo|literaturoznawczyni]], [[Habilitacja|dr hab.]] nauk humanistycznych w dyscyplinie [[kulturoznawstwo]] (specjalność: studia azjatyckie), zajmująca się dziedzictwem kulturowym [[Indie|Indii]] i [[Azja Południowa|Azji Południowej]]; profesor nadzwyczajny w [[Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego|Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego]].
'''Renata Czekalska''' (ur. [[15 lutego]] [[1966]]) – [[Orientalistyka|orientalistka]], [[Literaturoznawstwo|literaturoznawczyni]], [[Habilitacja|dr hab.]] nauk humanistycznych w dyscyplinie [[kulturoznawstwo]] (specjalność: studia azjatyckie), zajmująca się dziedzictwem kulturowym [[Indie|Indii]] i [[Azja Południowa|Azji Południowej]]; profesor nadzwyczajny w [[Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego|Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego]].


== Działalność naukowa ==
== Działalność naukowa ==

Wersja z 17:42, 24 lut 2024

Renata Czekalska
Data urodzenia

15 lutego 1966

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: studia azjatyckie
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

25 kwietnia 1996

Habilitacja

30 stycznia 2015

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Renata Czekalska (ur. 15 lutego 1966) – orientalistka, literaturoznawczyni, dr hab. nauk humanistycznych w dyscyplinie kulturoznawstwo (specjalność: studia azjatyckie), zajmująca się dziedzictwem kulturowym Indii i Azji Południowej; profesor nadzwyczajny w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Działalność naukowa

Jest jednym z nielicznych w Polsce tłumaczy z języka hindi. Specjalizuje się we współczesnej poezji hindi, a także w teorii i historii literatury w tym języku.

W 1996 obroniła na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego pracę doktorską pt. Elementy struktur analogii i podobieństw w eksperymentalnej poezji hindi i polskiej poezji awangardowej. Na przykładzie antologii „Tar Saptak” i wierszy polskich poetów awangardowych.

Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 2015 roku na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, na podstawie pracy Wartości autoteliczne w kulturze symbolicznej. Na przykładzie indyjsko-polskich spotkań literackich.

Wyróżniona odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[1]. W 2021 odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[2].

Ważniejsze publikacje

Monografie naukowe

  • 2008: Rodowody nowoczesnej poezji hindi, ISBN 978-83-7188-117-6.
  • 2009: Traktat o sztuce celebracji, ISBN 978-83-233-2867-4.
  • 2013: Wartości autoteliczne w kulturze symbolicznej. Na przykładzie indyjsko-polskich spotkań literackich, ISBN 978-83-7638-361-3.
  • 2017: A Mandala of Words. Cultural Realities in the Poems of Ashok Vajpeyi, ISBN 978-3-631-70856-9.
  • 2018: शब्दों का मण्डल: अशोक वाजपेयी की कविताओं की सांस्कृतिक वास्तविकताएँ, ISBN 978-93-87462-63-2.

Tłumaczenia

  • 2000: Metafory, wybór wierszy Aśoka Wadźpeji, wybór, opracowanie i przekład z języka hindi
  • 2001: W środku życia, wybór wierszy Tadeusza Różewicza (dwujęzyczny, wspólnie z Aśokiem Wadźpeji)
  • 2002: Obszar pamięci, wybór wierszy Zbigniewa Herberta (dwujęzyczny, wspólnie z Aśokiem Wadźpeji)
  • 2003: Dom otwarty, wybór wierszy Czesława Miłosza (dwujęzyczny, wspólnie z Aśokiem Wadźpeji)
  • 2004: Może być bez tytułu, wybór wierszy Wisławy Szymborskiej (dwujęzyczny, wspólnie z Aśokiem Wadźpeji)
  • 2008: Gramatyka wyobraźni, wybór wierszy Aśoka Wadźpeji, wybór, opracowanie i przekład z języka hindi

Przypisy

  1. Minister Kultury, Warszawa, 10 12 2004; nr legitymacji 897/2004.
  2. M.P. z 2022 r. poz. 94.

Bibliografia

Linki zewnętrzne