Hydrofobowość: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
brak źródeł |
Michał Ski (dyskusja | edycje) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Źródła}} |
{{Źródła}} |
||
⚫ | '''Hydrofobowość''' (z {{lang|gr}} ''hydro'' – woda, ''phobos'' – strach) – skłonność [[cząsteczka|cząsteczek chemicznych]] do odpychania od siebie cząsteczek [[woda|wody]]. Jest to szczególny przypadek [[solwofobowość|solwofobowości]], gdy [[rozpuszczalnik]]iem jest woda. W ujęciu makroskopowym hydrofobowość to właściwość powierzchni materiału polegająca na [[zwilżalność|niezwilżalności]] przez wodę. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[w geologii]Hydrofobowość to zdolność ziaren do powierzchniowego zwilżania wodą o obecności gazu. |
|||
Hydrofobowe są zwykle cząsteczki, które nie posiadają [[moment dipolowy|momentu dipolowego]] (są [[polarność|apolarne]]). |
Hydrofobowe są zwykle cząsteczki, które nie posiadają [[Elektryczny moment dipolowy|momentu dipolowego]] (są [[polarność|apolarne]]). Typowym przykładem związków hydrofobowych są [[węglowodór|węglowodory]]. Istnieją cząsteczki, które są jednocześnie [[hydrofilowość|hydrofilowe]] i hydrofobowe, gdyż na jednym końcu posiadają grupy polarne, a na drugim niepolarne. Taka właściwość nazywa się [[amfifilowość|amfifilowością]]. |
||
Istnieją cząsteczki, które są jednocześnie [[hydrofilowość|hydrofilowe]] i hydrofobowe, gdyż na jednym końcu posiadają grupy polarne, a na drugim niepolarne. Taka właściwość nazywa się [[amfifilowość|amfifilowością]]. |
|||
⚫ | |||
Typowym przykładem związków hydrofobowych są np. [[węglowodór|węglowodory]]. |
|||
* silnie hydrofobowe (np. [[parafina]], [[siarka]], [[rtęć]], [[talk]]) |
|||
⚫ | |||
* średnio hydrofobowe (np. [[siarczki]], [[węgiel kamienny]], [[kasyteryt]], [[ilmenit]]) |
|||
*silnie hydrofobowe: |
|||
* słabo hydrofobowe (np. [[fluoryt]], [[szelit]], [[diament]], [[złoto]]) |
|||
> parafina |
|||
* hydrofilne (np. [[gips]], [[kwarc]], [[kalcyt]], [[dolomit]], [[anhydryt]], [[magnetyt]], [[hematyt]], [[halit]]) |
|||
> siarka |
|||
> rtęć |
|||
> talk |
|||
*średnio hydrofobowe |
|||
> siarczki |
|||
> węgiel kamienny |
|||
> kasyteryt |
|||
> ilmenit |
|||
*słabo hydrofobowe |
|||
> fluoryt |
|||
> szelit |
|||
> diament |
|||
> złoto |
|||
*hydrofilne |
|||
> gips |
|||
> kwarc |
|||
> kalcyt |
|||
> dolomit |
|||
> anhydryt |
|||
> magnetyt |
|||
> hematyt |
|||
> halit |
|||
[[Kategoria:Mieszaniny]] |
[[Kategoria:Mieszaniny]] |
Wersja z 08:29, 26 sie 2009
Szablon:Źródła Hydrofobowość (z (Błąd! Nieznany kod języka: gr. Sprawdź listę kodów.) hydro – woda, phobos – strach) – skłonność cząsteczek chemicznych do odpychania od siebie cząsteczek wody. Jest to szczególny przypadek solwofobowości, gdy rozpuszczalnikiem jest woda. W ujęciu makroskopowym hydrofobowość to właściwość powierzchni materiału polegająca na niezwilżalności przez wodę.
Hydrofobowe są zwykle cząsteczki, które nie posiadają momentu dipolowego (są apolarne). Typowym przykładem związków hydrofobowych są węglowodory. Istnieją cząsteczki, które są jednocześnie hydrofilowe i hydrofobowe, gdyż na jednym końcu posiadają grupy polarne, a na drugim niepolarne. Taka właściwość nazywa się amfifilowością.
- Podział minerałów ze względu na hydrofobowość