Antoni Łokuciewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mix321 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
drobne merytoryczne córka Antoniego to Zofia nie Alicja
Linia 32: Linia 32:
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez [[NKWD]] i osadzony w oszmiańskim więzieniu. Pod koniec 1940 został wywieziony z Oszmiany do [[Stara Wilejka|Starej Wilejki]], skąd przewieziono go do Mińska, gdzie w 1941 został zamordowany{{fakt|data=2009-07}}.
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez [[NKWD]] i osadzony w oszmiańskim więzieniu. Pod koniec 1940 został wywieziony z Oszmiany do [[Stara Wilejka|Starej Wilejki]], skąd przewieziono go do Mińska, gdzie w 1941 został zamordowany{{fakt|data=2009-07}}.


Z żoną Beniaminą doczekał się dwóch synów: Jerzego - żołnierza AK, walczącego w oszmiańskich oddziałach, [[Witold Łokuciewski|Witolda]] - asa lotnictwa w randze pułkownika, a zarazem ostatniego dowódcę [[Dywizjon 303|dywizjonu 303]] oraz córki Alicji.
Z żoną Beniaminą doczekał się dwóch synów: Jerzego - żołnierza AK, walczącego w oszmiańskich oddziałach, [[Witold Łokuciewski|Witolda]] - asa lotnictwa w randze pułkownika, a zarazem ostatniego dowódcę [[Dywizjon 303|dywizjonu 303]] oraz córki Zofii.


{{DEFAULTSORT:Łokuciewski, Antoni}}
{{DEFAULTSORT:Łokuciewski, Antoni}}

Wersja z 23:10, 17 gru 2011

Szablon:Źródła

Antoni Łokuciewski
{{{alt grafiki}}}
Data urodzenia

25 marca 1885

Data śmierci

1941 (?)

Zawód, zajęcie

marszałek Sejmu Litwy Środkowej, nauczyciel

Antoni Łokuciewski (ur. 25 marca 1885 w Cielei, Rosja, zm. 1941 w Katyniu[potrzebny przypis]) – marszałek Sejmu Litwy Środkowej, dyrektor gimnazjum w Oszmianie.

Biografia

Urodził się jako syn Tomasza Łokuciewskiego, szlachcica z powiatu oszmiańskiego. Studia ukończył na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, zdobywając tytuł magistra. Po zakończeniu nauki został nauczycielem matematyki w gimnazjum w Kamiennej Stanicy nad Donem i wziął ślub z Beniaminą Pobiedzińską. Po rewolucji październikowej powrócił do Polski, zamieszkał w rodowym majątku Cieleżyszki powiecie oszmiańskim i zaangażował się w organizację życia społecznego. Już w 1918 roku wspólnie z oszmiańskim dziekanem ks. Czesławem Górskim wystarał się u władz niemieckich o otwarcie Prywatnego Gimnazjum w Oszmianie z polskim językiem nauczania.

Łokuciewski prócz działalności społecznej zaangażował się również w życie polityczne. Wskutek buntu generała Żeligowskiego w październiku 1920 powstała Litwa Środkowa. Łokuciewski wystartował w wyborach, zostając posłem z Rad Ludowych, a następnie 3 lutego marszałkiem Sejmu. 22 lutego 1922 Sejm uchwalił przyłączenie Wileńszczyzny do Polski, a 24 marca marszałek Łokuciewski rozwiązał Sejm, oddając kompetencję środkowolitewskiego Sejmu Sejmowi RP.

11 listopada 1939 roku został aresztowany przez NKWD i osadzony w oszmiańskim więzieniu. Pod koniec 1940 został wywieziony z Oszmiany do Starej Wilejki, skąd przewieziono go do Mińska, gdzie w 1941 został zamordowany[potrzebny przypis].

Z żoną Beniaminą doczekał się dwóch synów: Jerzego - żołnierza AK, walczącego w oszmiańskich oddziałach, Witolda - asa lotnictwa w randze pułkownika, a zarazem ostatniego dowódcę dywizjonu 303 oraz córki Zofii.