Antoni Łokuciewski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne córka Antoniego to Zofia nie Alicja |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez [[NKWD]] i osadzony w oszmiańskim więzieniu. Pod koniec 1940 został wywieziony z Oszmiany do [[Stara Wilejka|Starej Wilejki]], skąd przewieziono go do Mińska, gdzie w 1941 został zamordowany{{fakt|data=2009-07}}. |
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez [[NKWD]] i osadzony w oszmiańskim więzieniu. Pod koniec 1940 został wywieziony z Oszmiany do [[Stara Wilejka|Starej Wilejki]], skąd przewieziono go do Mińska, gdzie w 1941 został zamordowany{{fakt|data=2009-07}}. |
||
Z żoną Beniaminą doczekał się dwóch synów: Jerzego - żołnierza AK, walczącego w oszmiańskich oddziałach, [[Witold Łokuciewski|Witolda]] - asa lotnictwa w randze pułkownika, a zarazem ostatniego dowódcę [[Dywizjon 303|dywizjonu 303]] oraz córki |
Z żoną Beniaminą doczekał się dwóch synów: Jerzego - żołnierza AK, walczącego w oszmiańskich oddziałach, [[Witold Łokuciewski|Witolda]] - asa lotnictwa w randze pułkownika, a zarazem ostatniego dowódcę [[Dywizjon 303|dywizjonu 303]] oraz córki Zofii. |
||
{{DEFAULTSORT:Łokuciewski, Antoni}} |
{{DEFAULTSORT:Łokuciewski, Antoni}} |
Wersja z 23:10, 17 gru 2011
Ten artykuł od 2009-07 należy dopracować |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
1941 (?) |
Zawód, zajęcie |
marszałek Sejmu Litwy Środkowej, nauczyciel |
Antoni Łokuciewski (ur. 25 marca 1885 w Cielei, Rosja, zm. 1941 w Katyniu[potrzebny przypis]) – marszałek Sejmu Litwy Środkowej, dyrektor gimnazjum w Oszmianie.
Biografia
Urodził się jako syn Tomasza Łokuciewskiego, szlachcica z powiatu oszmiańskiego. Studia ukończył na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, zdobywając tytuł magistra. Po zakończeniu nauki został nauczycielem matematyki w gimnazjum w Kamiennej Stanicy nad Donem i wziął ślub z Beniaminą Pobiedzińską. Po rewolucji październikowej powrócił do Polski, zamieszkał w rodowym majątku Cieleżyszki powiecie oszmiańskim i zaangażował się w organizację życia społecznego. Już w 1918 roku wspólnie z oszmiańskim dziekanem ks. Czesławem Górskim wystarał się u władz niemieckich o otwarcie Prywatnego Gimnazjum w Oszmianie z polskim językiem nauczania.
Łokuciewski prócz działalności społecznej zaangażował się również w życie polityczne. Wskutek buntu generała Żeligowskiego w październiku 1920 powstała Litwa Środkowa. Łokuciewski wystartował w wyborach, zostając posłem z Rad Ludowych, a następnie 3 lutego marszałkiem Sejmu. 22 lutego 1922 Sejm uchwalił przyłączenie Wileńszczyzny do Polski, a 24 marca marszałek Łokuciewski rozwiązał Sejm, oddając kompetencję środkowolitewskiego Sejmu Sejmowi RP.
11 listopada 1939 roku został aresztowany przez NKWD i osadzony w oszmiańskim więzieniu. Pod koniec 1940 został wywieziony z Oszmiany do Starej Wilejki, skąd przewieziono go do Mińska, gdzie w 1941 został zamordowany[potrzebny przypis].
Z żoną Beniaminą doczekał się dwóch synów: Jerzego - żołnierza AK, walczącego w oszmiańskich oddziałach, Witolda - asa lotnictwa w randze pułkownika, a zarazem ostatniego dowódcę dywizjonu 303 oraz córki Zofii.