Kaskada dolnej Wisły: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dodanie informacji o wyborze lokalizacji nowej tamy na Wiśle |
m lit. |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Przeciwnicy wskazują, że w rozwiniętych krajach zaprzestano budowy zapór na rzekach nizinnych. Wisła jest jedną z ostatnich dzikich rzek w Europie, a budowa kolejnych stopni zniszczyłaby rejony wartościowe przyrodniczo – [[rezerwat]]y oraz obszary objęte ochroną w programie [[Natura 2000]]<ref name="ZielonyDziennik" />. |
Przeciwnicy wskazują, że w rozwiniętych krajach zaprzestano budowy zapór na rzekach nizinnych. Wisła jest jedną z ostatnich dzikich rzek w Europie, a budowa kolejnych stopni zniszczyłaby rejony wartościowe przyrodniczo – [[rezerwat]]y oraz obszary objęte ochroną w programie [[Natura 2000]]<ref name="ZielonyDziennik" />. |
||
W sierpniu 2009 r. prezesi Energi SA i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisali we Włocławku list intencyjny w sprawie budowy tamy na Wiśle w Nieszawie. Towarzysząca tamie elektrownia ma posiadać moc od 60 do 100 MW. Koncern Energa – właściciel tamy włocławskiej – ma zamiar zrealizować inwestycję do roku 2016. Koszty budowy |
W sierpniu 2009 r. prezesi Energi SA i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisali we Włocławku list intencyjny w sprawie budowy tamy na Wiśle w Nieszawie. Towarzysząca tamie elektrownia ma posiadać moc od 60 do 100 MW. Koncern Energa – właściciel tamy włocławskiej – ma zamiar zrealizować inwestycję do roku 2016. Koszty budowy szacuje się na 2,5 mld zł, a okres zwrotu inwestycji – na 15-25 lat. |
||
4 czerwca 2012 koncern Energa ogłosił, iż z proponowanych pięciu wariantów (Włocławek, Przypust, Nieszawa, Siarzewo I, Siarzewo II) do realizacji wybrano lokalizację Siarzewo II położoną na 708. kilometrze rzeki. Zapora w tej lokalizacji zostanie wybudowana pomiędzy lewym brzegiem rzeki a największą wyspą wiślaną Zielona Kępa. Zakłada się, że nowa elektrownia wodna o mocy 80 MW zostanie uruchomiona do 2018 roku. <ref>{{cytuj stronę|url=http://torun.gazeta.pl/torun/1,48723,11861454,Jest_lokalizacja_nowej_tamy_na_Wisle.html|tytuł=Jest lokalizacja nowej tamy na Wiśle|opublikowano=torun.gazeta.pl|data dostępu=2012-06-10|język=pl}}</ref>. |
4 czerwca 2012 koncern Energa ogłosił, iż z proponowanych pięciu wariantów (Włocławek, Przypust, Nieszawa, Siarzewo I, Siarzewo II) do realizacji wybrano lokalizację Siarzewo II położoną na 708. kilometrze rzeki. Zapora w tej lokalizacji zostanie wybudowana pomiędzy lewym brzegiem rzeki a największą wyspą wiślaną Zielona Kępa. Zakłada się, że nowa elektrownia wodna o mocy 80 MW zostanie uruchomiona do 2018 roku. <ref>{{cytuj stronę|url=http://torun.gazeta.pl/torun/1,48723,11861454,Jest_lokalizacja_nowej_tamy_na_Wisle.html|tytuł=Jest lokalizacja nowej tamy na Wiśle|opublikowano=torun.gazeta.pl|data dostępu=2012-06-10|język=pl}}</ref>. |
||
Wersja z 13:39, 26 lip 2012
Kaskada dolnej Wisły – projekt budowy zespołu tam w dolnym biegu Wisły od Warszawy do Gdańska. Powstał w latach 60. i zakładał on budowę zapór w 8 miejscowościach: w Wyszogrodzie, Płocku, Włocławku, Nieszawie (lub Ciechocinku), Solcu Kujawskim, Chełmnie, Opaleniu i Tczewie.
Przebieg wykonywania projektu
Natychmiast po pojawieniu się pomysłu na ten projekt, rozpoczęto jego realizację. Na początku, w latach 1963-1970, wybudowano kompleks elektrowni we Włocławku (tj. zbiornik zaporowy, zapora i elektrownia), który był jednym z pierwszych, jakie zakładał cały projekt. Po udanej budowie rozpoczęto przygotowania do budowy pozostałych kompleksów. Problemy gospodarcze jakie dotknęły Polskę za czasów rządów Gierka zmusiły władze do porzucenia całego przedsięwzięcia.
Przyszłość kaskady
Po upadku komunizmu temat dalszej budowy był kilkukrotnie poruszany. Badania wykazały, że obecna zapora – zaprojektowana jako część kaskady – grozi zawaleniem przy dalszej eksploatacji bez budowy niższych stopni. Mogłoby to spowodować katastrofę ekologiczną w dolnej Wiśle, Zatoce Gdańskiej i Bałtyku. Zbiornik włocławski zgromadził bowiem na swoim dnie około 40 milionów metrów sześciennych groźnych zanieczyszczeń, głównie przemysłowych[1].
Zwolennicy kontynuowania budowy utrzymują, że konstrukcja kolejnego stopnia Ciechocinek-Nieszawa to najlepsze trwałe rozwiązanie problemu, dające jednocześnie źródło energii elektrycznej.
Przeciwnicy wskazują, że w rozwiniętych krajach zaprzestano budowy zapór na rzekach nizinnych. Wisła jest jedną z ostatnich dzikich rzek w Europie, a budowa kolejnych stopni zniszczyłaby rejony wartościowe przyrodniczo – rezerwaty oraz obszary objęte ochroną w programie Natura 2000[1].
W sierpniu 2009 r. prezesi Energi SA i Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej podpisali we Włocławku list intencyjny w sprawie budowy tamy na Wiśle w Nieszawie. Towarzysząca tamie elektrownia ma posiadać moc od 60 do 100 MW. Koncern Energa – właściciel tamy włocławskiej – ma zamiar zrealizować inwestycję do roku 2016. Koszty budowy szacuje się na 2,5 mld zł, a okres zwrotu inwestycji – na 15-25 lat.
4 czerwca 2012 koncern Energa ogłosił, iż z proponowanych pięciu wariantów (Włocławek, Przypust, Nieszawa, Siarzewo I, Siarzewo II) do realizacji wybrano lokalizację Siarzewo II położoną na 708. kilometrze rzeki. Zapora w tej lokalizacji zostanie wybudowana pomiędzy lewym brzegiem rzeki a największą wyspą wiślaną Zielona Kępa. Zakłada się, że nowa elektrownia wodna o mocy 80 MW zostanie uruchomiona do 2018 roku. [2].
- ↑ a b Jakub Chełmiński: Co z tą tamą: Zapora na Wiśle zagraża milionom ludzi. Dziennik.pl.
- ↑ Jest lokalizacja nowej tamy na Wiśle. [dostęp 2012-06-10]. (pol.).