Skały wylewne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Daromx21 (dyskusja | edycje)
opis skaly
Linia 16: Linia 16:
W [[Polska|Polsce]] skały wylewne na powierzchni występują w [[Sudety|Sudetach]] i na [[Przedgórze Sudeckie|Przedgórzu Sudeckim]], w okolicach [[Krzeszowice|Krzeszowic]], w [[Pieniny|Pieninach]], również lokalnie w [[Tatry|Tatrach]] i [[Beskidy|Beskidach]]. Znane są też z głębokich [[Wiercenie geologiczne|wierceń]] na [[Niż Polski|Niżu Polskim]].
W [[Polska|Polsce]] skały wylewne na powierzchni występują w [[Sudety|Sudetach]] i na [[Przedgórze Sudeckie|Przedgórzu Sudeckim]], w okolicach [[Krzeszowice|Krzeszowic]], w [[Pieniny|Pieninach]], również lokalnie w [[Tatry|Tatrach]] i [[Beskidy|Beskidach]]. Znane są też z głębokich [[Wiercenie geologiczne|wierceń]] na [[Niż Polski|Niżu Polskim]].


=== Bibliografia ===
== Bibliografia ==
* W. Ryka i A. Maliszewska. ''Słownik petrograficzny''. Wydawnictwa Geologiczne. Warszawa, 1982. ISBN 83-220-0150-9
* W. Ryka i A. Maliszewska. ''Słownik petrograficzny''. Wydawnictwa Geologiczne. Warszawa, 1982. ISBN 83-220-0150-9



Wersja z 13:59, 14 cze 2014

Skała wylewna (skała wulkaniczna, wulkanity) – skała magmowa, która powstaje w wyniku krystalizacji lawy, a ponieważ proces ten postępuje stosunkowo szybko, w skład skał wchodzą minerały tak drobne, że w większości nie można ich rozpoznać gołym okiem. Wśród skał magmowych wylewnych najpospolitszy jest bazalt. Skały magmowe wylewne ze względu na dużą odporność na niszczenie mechaniczne mają zastosowanie w budownictwie, przemyśle drogowym, a ze względu na wykształcenie minerałów o różnych barwach - jako materiał dekoracyjny.

Skały wylewne mają często budowę (strukturę) skrytokrystaliczną lub afanitową, mogą też mieć strukturę hipokrystaliczną (półkrystaliczną) lub porfirową.

Przykłady skał wylewnych:

W Polsce skały wylewne na powierzchni występują w Sudetach i na Przedgórzu Sudeckim, w okolicach Krzeszowic, w Pieninach, również lokalnie w Tatrach i Beskidach. Znane są też z głębokich wierceń na Niżu Polskim.

Bibliografia

  • W. Ryka i A. Maliszewska. Słownik petrograficzny. Wydawnictwa Geologiczne. Warszawa, 1982. ISBN 83-220-0150-9