Jerzy Miatkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Miatkowski
Zawada
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1923 ; Jabłonna
Data i miejsce śmierci	7 marca 1949 ; Więzienie mokotowskie w Warszawie
	Przebieg służby
Lata służby	od 1943
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa,; AK,; powstanie warszawskie,; podziemie antykomunistyczne
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 00:09, 31 paź 2014

Jerzy Miatkowski ps. „Zawada” (ur. 8 czerwca 1923 w Jabłonnie k. Warszawy, 7 marca 1949 w więzieniu mokotowskim) – porucznik, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego, członek Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” w okresie powojennym, adiutant Hieronima Dekutowskiego „Zapory”.

Życiorys

Był synem Józefa i Janiny z domu Śmieciszewskiej. Ukończył cztery klasy gimnazjum. W 1943 r. wstąpił do AK. Był uczestnikiem Powstania Warszawskiego – walczył w Śródmieściu w oddziale porucznika „Tadeusza”. Po upadku Powstania trafił do niemieckiego obozu jenieckiego Stalag 344 Lamsdorf w Lamsdorf (Łambinowice), skąd później został ewakuowany nad Ren, gdzie transport wyzwolony został przez wojska amerykańskie. Do Polski powrócił w grudniu 1945.

W styczniu 1946 r. został przyjęty do pododdziału Jana Szaciłowa (ps. „Renek”) należącego do odziału Hieronima Dekutowskiego „Zapory”, podlegającego Inspektoratowi Lublin Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Nosił pseudonim „Zawada”. W lipcu 1946 „Zapora” mianował go swoim adiutantem i od tego czasu przebywał z komendantem.

Wiosną 1947 r. ujawnił się w czasie tzw. amnestii dla podziemia niepodległościowego, został urlopowany z oddziału i zamieszkał u rodziców w Warszawie. Jesienią 1947 r. zdecydował się na próbę ucieczki na Zachód wraz z grupą żołnierzy mjr. Hieronima Dekutowskiego „Zapory” zagrożonych aresztowaniem. Jednak w wyniku zdrady i prowokacji zorganizowanej przez UB z Katowic wszyscy oni zostali podstępnie aresztowani w punkcie kontaktowym w Nysie. Jerzy Miatkowski został tam zatrzymany 15 lub 16 września 1947 roku. Następnie trafił do centralnego więzienia MBP w Warszawie na Mokotowie.

Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 15 listopada 1948 r. został przez sędziów: majora Józefa Badeckiego, kapitana Józefa Kanteckiego i kaprala Ryszarda Wasilewskiego skazany na karę śmierci. Wyrok podtrzymał Najwyższy Sąd Wojskowy w składzie pułkownik Józef Dziowe, podpułkownik Alfred Janowski i pułkownik Józef Warecki, a prezydent Bierut decyzją 28 lutego 1949 nie skorzystał z prawa łaski.

Porucznik Jerzy Miatkowski został stracony 7 marca 1949 r. razem z sześcioma towarzyszami walki: majorem Hieronimem Dekutowskim, Romanem Grońskim, Stanisławem Łukasikiem, Tadeuszem Pelakiem, Edmundem Tudrujem i Arkadiuszem Wasilewskim w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Jego zwłoki zostały przez organa bezpieczeństwa publicznego potajemnie pogrzebane na tzw. „Łączce” na terenie Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie.

W 1994 i 1995 został zrehabilitowany wyrokami Sądu Wojskowego w Warszawie.

Identyfikacja

28 lutego 2014, podczas uroczystości w Belwederze z udziałem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie i Instytut Pamięci Narodowej ogłosiły, że zidentyfikowano szczątki Jerzego Miatkowskiego wśród ofiar pomordowanych przez organa bezpieczeństwa publicznego w latach 1945–1956, pochowanych w Kwaterze na Łączce przy murze cmentarnym Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie^[1], ^[2], ^[3]. Identyfikację szczątków odnalezionych na kwaterze "Ł" przeprowadzono w ramach Projektu Poszukiwań Miejsc Pochówku i Identyfikacji Ofiar Totalitaryzmów Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów.

Order

Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 15 listopada 2007 r., w 59. rocznicę skazania przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci siedmiu „Żołnierzy Wyklętych, został za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[4]^[5].

Zobacz też

Hieronim Dekutowski

↑ IPN podał nazwiska kolejnych zidentyfikowanych ofiar komunizmu. www.niezalezna.pl. [dostęp 2014-03-01]. (pol.).
↑ IPN ujawnia nazwiska 12 ofiar z "Łączki. tvnwarszawa. [dostęp 2014-02-28].
↑ Prezydent: To początek upamiętnienia bohaterów. 2014-02-28. [dostęp 2014-03-01].
↑ „Żołnierze Wyklęci” odznaczeni w 59. rocznicę skazania ich na karę śmierci. prezydent.pl, 15 listopada 2007. [dostęp 2012-12-12].
↑ M.P. z 2008 r. nr 16, poz. 169

Bibliografia

Indeks represjonowanych w PRL z powodów politycznych. Kwestionariusz osoby represjonowanej: Miatkowski Jerzy. ipn.gov.pl. [dostęp 2012-12-12].
Tadeusz Swat: „...Przed Bogiem i historią”. Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944–1956. (seria „Słowniki”, t. 2). Wyd. Warszawa: IPN KŚZPNP, 2003. (s. 117)
Małgorzata Szejnert: Śród żywych duchów. Wyd. Londyn: „Aneks”, 1990.
Krzysztof Szwagrzyk: „Księga najwyższego wymiaru kary”, [w:] Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000. (s. 223-224)
Andrzej Zagórski, „Zeszyty Historyczne WiN-u”, nr 9, s. 149-221

Linki zewnętrzne

Relacja z konferencji prasowej, na której podano informację o odnalezieniu ciała Jerzego Miatkowskiego

[1] IPN podał nazwiska kolejnych zidentyfikowanych ofiar komunizmu. www.niezalezna.pl. [dostęp 2014-03-01]. (pol.).

[2] IPN ujawnia nazwiska 12 ofiar z "Łączki. tvnwarszawa. [dostęp 2014-02-28].

[3] Prezydent: To początek upamiętnienia bohaterów. 2014-02-28. [dostęp 2014-03-01].

[4] „Żołnierze Wyklęci” odznaczeni w 59. rocznicę skazania ich na karę śmierci. prezydent.pl, 15 listopada 2007. [dostęp 2012-12-12].

[5] M.P. z 2008 r. nr 16, poz. 169

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 34: / Linia 34: @@
 Wyrokiem [[Wojskowe sądy rejonowe|Wojskowego Sądu Rejonowego]] w Warszawie z 15 listopada 1948 r. został przez sędziów: majora Józefa Badeckiego, kapitana Józefa Kanteckiego i kaprala Ryszarda Wasilewskiego skazany na karę śmierci. Wyrok podtrzymał [[Najwyższy Sąd Wojskowy]] w składzie pułkownik Józef Dziowe, podpułkownik Alfred Janowski i pułkownik Józef Warecki, a [[Bolesław Bierut|prezydent Bierut]] decyzją 28 lutego 1949 nie skorzystał z prawa łaski.
-Porucznik Jerzy Miatkowski został stracony [[7 marca]] [[1949]] r. razem z sześcioma towarzyszami walki: majorem [[Hieronim Dekutowski|Hieronimem Dekutowskim]], [[Roman Groński|Romanem Grońskim]], [[Stanisław Łukasik|Stanisławem Łukasikiem]], [[Tadeusz Pelak|Tadeuszem Pelakiem]], [[Edmund Tudruj|Edmundem Tudrujem]] i [[Arkadiusz Wasilewski|Arkadiuszem Wasilewskim]] w [[Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów|więzieniu mokotowskim]] przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Pochowany w tajemnicy na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym]] w [[Kwatera na Łączce|Kwaterze „na Łączce”]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://tvnwarszawa.tvn24.pl/informacje,news,ipn-ujawnia-nazwiska-12-ofiar-z-laczki,114994.html|tytuł=IPN ujawnia nazwiska 12 ofiar z "Łączki"|opublikowany=TVN Warszawa|data dostępu=28.2.14|strony=}}</ref>. W 1994 i 1995 został zrehabilitowany wyrokami [[Sądy wojskowe (Polska)|Sądu Wojskowego]] w Warszawie.
+Porucznik Jerzy Miatkowski został stracony [[7 marca]] [[1949]] r. razem z sześcioma towarzyszami walki: majorem [[Hieronim Dekutowski|Hieronimem Dekutowskim]], [[Roman Groński|Romanem Grońskim]], [[Stanisław Łukasik|Stanisławem Łukasikiem]], [[Tadeusz Pelak|Tadeuszem Pelakiem]], [[Edmund Tudruj|Edmundem Tudrujem]] i [[Arkadiusz Wasilewski|Arkadiuszem Wasilewskim]] w [[Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów|więzieniu mokotowskim]] przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Jego zwłoki zostały przez organa bezpieczeństwa publicznego potajemnie pogrzebane na tzw. [[Kwatera na Łączce|„Łączce”]] na terenie [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie]].
+W 1994 i 1995 został zrehabilitowany wyrokami [[Sądy wojskowe (Polska)|Sądu Wojskowego]] w Warszawie.
-Identyfikację szczątków odnalezionych na kwaterze "Ł" przeprowadza Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie przy współpracy z Instytutem Ekspertyz Sądowych w Krakowie w ramach Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów pod kierownictwem dr. Andrzeja Ossowskiego.
+=== Identyfikacja ===
+lutego 2014, podczas uroczystości w [[Belweder w Warszawie|Belwederze]] z udziałem [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|prezydenta RP]] [[Bronisław Komorowski|Bronisława Komorowskiego]], [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]], [[Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie]] i [[Instytut Pamięci Narodowej]] ogłosiły, że zidentyfikowano szczątki Jerzego Miatkowskiego wśród ofiar pomordowanych przez organa bezpieczeństwa publicznego w latach 1945–1956, pochowanych w [[Kwatera na Łączce|Kwaterze na Łączce]] przy murze cmentarnym [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarza Wojskowego na Powązkach]] w Warszawie<ref>{{cytuj stronę|url=http://niezalezna.pl/52361-ipn-podal-nazwiska-kolejnych-zidentyfikowanych-ofiar-komunizmu|tytuł=IPN podał nazwiska kolejnych zidentyfikowanych ofiar komunizmu|opublikowany=www.niezalezna.pl|język=pl|data dostępu=2014-03-01}}</ref>, <ref>{{cytuj stronę | url = http://tvnwarszawa.tvn24.pl/informacje,news,ipn-ujawnia-nazwiska-12-ofiar-z-laczki,114994.html | tytuł = IPN ujawnia nazwiska 12 ofiar z "Łączki | opublikowany = tvnwarszawa | data dostępu = 2014-02-28}}</ref>, <ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/art,2819,prezydent-to-poczatek-upamietnienia-bohaterow.html | tytuł = Prezydent: To początek upamiętnienia bohaterów | data = 2014-02-28 | data dostępu = 2014-03-01}}</ref>. Identyfikację szczątków odnalezionych na kwaterze "Ł" przeprowadzono w ramach Projektu Poszukiwań Miejsc Pochówku i Identyfikacji Ofiar Totalitaryzmów [[Polska Baza Genetyczna Ofiar Totalitaryzmów|Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów]].
 == Order ==