Chałupnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zobacz też |
Kmiecie z 15% na 36% , tak wskazuje to samo źródło w artykule "Kmieć", suma musi równać się 100%. |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
* obecnie: rzemieślnik drobnej wytwórczości, wykonujący pracę u siebie w domu na własnym warsztacie na zlecenie i z surowców dostarczanych przez nakładcę.<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/lista.php?co=cha%B3upnik encyklopedia.pwn.pl]</ref> Termin chałupnika wiąże się z prawem pracy. Chałupnik korzysta z niektórych praw pracowniczych. |
* obecnie: rzemieślnik drobnej wytwórczości, wykonujący pracę u siebie w domu na własnym warsztacie na zlecenie i z surowców dostarczanych przez nakładcę.<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/lista.php?co=cha%B3upnik encyklopedia.pwn.pl]</ref> Termin chałupnika wiąże się z prawem pracy. Chałupnik korzysta z niektórych praw pracowniczych. |
||
* dawniej (XVII-XVIII w.): [[chłopi|chłop]] bezrolny (lub prawie bezrolny) posiadający dom (chałupę) lub w nim mieszkający niekoniecznie na stałe, nieposiadający ziemi lub jedynie mały ogród i obejście. Zwykle zobowiązany odrabiać [[pańszczyzna|pańszczyznę]]. Przykład: „''Chałupnicy, ogródki tylko przy chałupie mający, po gr. 6. płacą''” ''AktaKrak III 36''. <ref>[http://xvii-wiek.ijp-pan.krakow.pl/pan_klient/index.php?strona=haslo&id_hasla=8185 Słownik Języka Polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku], [[Polska Akademia Nauk]], Instytut Języka Polskiego</ref> W 1767 r. na wsi śląskiej '''chałupnicy''' stanowili 15 %, [[Zagrodnik|zagrodnicy]] 49 % i [[Kmieć|kmiecie]] |
* dawniej (XVII-XVIII w.): [[chłopi|chłop]] bezrolny (lub prawie bezrolny) posiadający dom (chałupę) lub w nim mieszkający niekoniecznie na stałe, nieposiadający ziemi lub jedynie mały ogród i obejście. Zwykle zobowiązany odrabiać [[pańszczyzna|pańszczyznę]]. Przykład: „''Chałupnicy, ogródki tylko przy chałupie mający, po gr. 6. płacą''” ''AktaKrak III 36''. <ref>[http://xvii-wiek.ijp-pan.krakow.pl/pan_klient/index.php?strona=haslo&id_hasla=8185 Słownik Języka Polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku], [[Polska Akademia Nauk]], Instytut Języka Polskiego</ref> W 1767 r. na wsi śląskiej '''chałupnicy''' stanowili 15 %, [[Zagrodnik|zagrodnicy]] 49 % i [[Kmieć|kmiecie]] 36 %<ref>Krzysztof Groniowski. ''[[Uwłaszczenie chłopów w Polsce]].'' Warszawa 1976, s. 37.</ref>. |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 18:47, 16 mar 2016
Chałupnik:
- obecnie: rzemieślnik drobnej wytwórczości, wykonujący pracę u siebie w domu na własnym warsztacie na zlecenie i z surowców dostarczanych przez nakładcę.[1] Termin chałupnika wiąże się z prawem pracy. Chałupnik korzysta z niektórych praw pracowniczych.
- dawniej (XVII-XVIII w.): chłop bezrolny (lub prawie bezrolny) posiadający dom (chałupę) lub w nim mieszkający niekoniecznie na stałe, nieposiadający ziemi lub jedynie mały ogród i obejście. Zwykle zobowiązany odrabiać pańszczyznę. Przykład: „Chałupnicy, ogródki tylko przy chałupie mający, po gr. 6. płacą” AktaKrak III 36. [2] W 1767 r. na wsi śląskiej chałupnicy stanowili 15 %, zagrodnicy 49 % i kmiecie 36 %[3].
- ↑ encyklopedia.pwn.pl
- ↑ Słownik Języka Polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku, Polska Akademia Nauk, Instytut Języka Polskiego
- ↑ Krzysztof Groniowski. Uwłaszczenie chłopów w Polsce. Warszawa 1976, s. 37.