Wola Rzeczycka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: korekta wielkości nagłówków |
m Naruszenie Praw Autorskich! Usuwam sekcję historia skopiowaną ze strony gminy [http://www.radomysl.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=24&strona=1&sub=3] |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
'''Wola Rzeczycka''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo podkarpackie|województwie podkarpackim]], w [[powiat stalowowolski|powiecie stalowowolskim]], w [[Radomyśl nad Sanem (gmina)|gminie Radomyśl nad Sanem]]{{r|Dz.U. 29/2013|teryt}}. |
'''Wola Rzeczycka''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo podkarpackie|województwie podkarpackim]], w [[powiat stalowowolski|powiecie stalowowolskim]], w [[Radomyśl nad Sanem (gmina)|gminie Radomyśl nad Sanem]]{{r|Dz.U. 29/2013|teryt}}. |
||
== Historia == |
|||
'''T'''rudno jednoznacznie, mimo zachowanych wzmianek źródłowych, określić czas powstania tej wsi. Pierwszą wzmiankę o niej zawdzięczamy Długoszowi, który w Liber Beneficiorum wymienił Wolę Rzeczycką wśród wsi należącyh do parafii w Charzewicach. Musiała powstać dopiero po roku 1464, czyli dacie utworzenia parafii w Pniowie, gdyż wśród jej uposażenia nie było jeszcze dziesięciny z Woli Rzeczyckiej. Dopiero w „Księdze dochodów beneficjów diecezji krakowskiej" z 1529 roku czytamy, że pleban z Pniowa pobiera dziesięcinę snopową m.in. ze wsi Wolya Rzeczyska na Possanyw. W 1478 roku spotykamy ją jako wieś szlachecką wśród włości Jakuba i Stanisława Zaklików z Międzygórza. Skoro przypadła im jako część spadku po Czyżowskich, to wcześniej musiała należeć do właścicieli pobliskich Rzeczyc i to zapewne z nimi należy wiązać jej początki. |
|||
'''XVI''' - wieczne spisy poborowe nie wymieniały Woli Rzeczyckiej, co może sugerować jej czasowy zanik. Zdaje się na to wskazywać również spis poborowy z 1626 roku. Właścicielka wsi, Anna Grodzka, oddała wówczas pobór jedynie od 2 osiadłych półłanków. W jej rękach Wola Rzeczycką była jeszcze w 1637 roku. Przez następne pół wieku sytuacja uległa zmianie. W 1676 roku trybun lubelski, Władysław Goraj - Lipnicki miał tu już 34 poddanych, 2 Żydów i 6 przedstawicieli czeladzi dworskiej. |
|||
'''W''' latach 20 - tych XVIII wieku Wolę Rzeczycką nabył książę Jerzy Lubomirski i wkrótce weszła w skład klucza długorzeczyckiego. Niebawem Lubomirscy utworzyli tu obszerny folwark. Oprócz budynku mieszkalnego, składającego się z izby administratorskiej, grudzy dla cieląt, piwnicy i kuchni istniały w folwarku brogi, szopy na słomę, obory, dwie stajnie, gęśli, chlewy, lodownia oraz spichlerz. |
|||
'''W''' 1740 roku mieszkało w Woli Rzeczyckiej 40 kmieci, 7 komorników i rzemieślnik - łącznie 173 osoby. Pod koniec XVIII wieku liczba ludności wsi zmniejszyła się do 147 osób, nie było już kmieci, jedynie półrolnicy, zagrodnicy, 4 chałupników i 3 komorników. Przed I wojną światową wykazano tu już 585 mieszkańców. |
|||
'''W''' pierwszej połowie XIX wieku majątek dworski stał się własnością Gostyńskiego, który poślubił córkę Franciszka Lubomirskiego i Agaty Mos-sakowskiej, Pelagię. Ich syn, Stanisław zaangażował się w partyzantkę Józefa Zaliwskiego i wraz z oddziałem Leopolda Bialkowskiego wziął udział w nieudanym ataku na Józefów, a później był więziony we Lwowie. Po śmierci Gostyńskiego Wola Rzeczycka powróciła do Lubomirskich. |
|||
'''N'''a początku XX wieku tutejszy folwark nabył Rachmiel Kanarek, który jeszcze przed wybuchem I wojny światowej rozsprzedał go okolicznym chłopom. Ostatecznej likwidacji posiadłości dworskich w Woli Rzeczyckiej dokonał w latach 1925 - 1926 ks. Jerzy Lubomirski. |
|||
'''J'''uż w 1788 roku władze gminne Woli Rzeczyckiej wystosowały petycję do Nadzoru Szkolnego z prośbą o zezwolenie na otwarcie szkoły. Ambicje te zostały zrealizowane dopiero w latach 60 - tych następnego wieku, kiedy zaczęła funkcjonować tu gminna szkółka ludowa. Szkoła etatowa l - klasowa została zorganizowana w Woli Rzeczyckiej dopiero w 1910 roku, a jej nauczycielami byli do 1914 roku Władysław Domański i Ignacy Słyczyński. Kierowniczką tutejszej szkoły w okresie międzywojennym była Stafania Czamecka. |
|||
'''O'''d XV wieku Wola Rzeczycka należała do parafii w Charzewicach, a następnie Rozwadowie. W XIX wieku wybudowana została tu skromna kaplica, gdzie odprawiano msze w większe święta. Trudny dostęp do kościoła parafialnego, z racji braku mostu na Sanie, zachęcił rozwadowskiego wikariusza, O. Hieronima Rybę, do podjęcia budowy kościoła filialnego w Woli Rzeczyckiej, którą rozpoczęto w 1911 roku. Budynek według projektu Kazimierza Świerszczyńskiego, uszkodzony w czasie działań wojennych, w latach 20- tych został odbudowany, zaś od 1924 roku zaczęła w Woli Rzeczyckiej funkcjonować odrębna parafia. Pierwszym jej proboszczem został ks. Tadeusz Sebastiański. Do atrakcji kościoła w Woli Rzeczyckiej, wzniesionego w stylu nadwiślańskim, należą: ołtarz główny z drzewa modrzewiowego, wykonany przez rzeźbiarza z Krosna, Andrzeja Lenika oraz cenna polichromia namalowana w latach 1934-193 7, przez Czesława Szyjkowskiego ze Lwowa. |
|||
'''W''' 1921 roku Wola Rzeczycka razem z przysiółkiem Turki miała 111 domów i 559 mieszkańców, zaś w 1938 ich liczba wzrosła do 731. W okresie międzywojennym wieś stała się ośrodkiem działalności radykalnego Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Drzewnego i Ceramicznego, skupiającego pracowników tartaku w Kępie Rzeczyckiej. Jego organizatorem był działacz Francuskiej Partii Komunistycznej, a później KPP, Franciszek Delbas. W 1936 roku zorganizowano tu uroczyste obchody święta l Maja, a w następnym roku miejscowi komuniści i radykalni ludowcy wzięli aktywny udział w strajku chłopskim. |
|||
'''P'''odczas okupacji Wola Rzeczycka była nadal jedną z najbardziej lewicowych wsi w okolicy. Działała tu organizacja lewicowa „Młot i Sierp", a następnie PPR i oddział GL, pod dowództwem Michała Pawelca. W 1943 roku, przez kilka tygodni przebywał we wsi oddział partyzantki radzieckiej kpt „Wałodki". |
|||
'''W''' okresie powojennym wieś znana była w okolicy z różnorodnych inicjatyw społecznych. |
|||
'''D'''o kulturalnych atrakcji wsi można zaliczyć, istniejący od momentu powstania parafii, zwyczaj straży grobowej „Turków", przejęty z pobliskiego Radomyśla |
|||
{|class="wikitable" width="60%" |
{|class="wikitable" width="60%" |
||
|+Integralne części wsi Wola Rzeczycka{{r|Dz.U. 29/2013|teryt}} |
|+Integralne części wsi Wola Rzeczycka{{r|Dz.U. 29/2013|teryt}} |
Wersja z 10:53, 11 paź 2019
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | podkarpackie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2017) |
840[1] |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
37-455[2] |
Tablice rejestracyjne |
RST |
SIMC |
0805318 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Wola Rzeczycka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Radomyśl nad Sanem[3][4].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0805324 | Kołowrót | część wsi |
0805330 | Komorniki | część wsi |
0805347 | Nowa Wieś | część wsi |
0805353 | Przymiarki | część wsi |
0805360 | Turki | część wsi |
0805376 | Zagroda | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego[4].
Przypisy
- ↑ BIP gminy, dane statystyczne
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
Linki zewnętrzne
- Rzeczycka Wola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 140 .
- Strona WWW