Bitwa pod Inkermanem

Bitwa pod Inkerman

Wojna krymska
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	Inkerman, dzisiejsza Ukraina
Terytorium	Cesarstwo Rosyjskie
Wynik	Zwycięstwo koalicji Anglo-Francuskiej
Strony konfliktu
Francja Wielka Brytania Rosja
Dowódcy
Lord Raglan François Certain de Canrobert Aleksander Siergiejewicz Mienszykow
Siły
Wlk.Brytania 7 500 piechoty 38 dział Francja 8 200 piechoty 18 dział 31 000 piechoty 4000 kawalerii 110 dział
Straty
Wlk.Brytania 635 zabitych 1 940 rannych Francja 175 zabitych 1 625 rannych 5 000 zabitych 7 000 rannych
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Wojna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | commons = | czas = | współrzędne = | opis grafiki = Nieznane pola: "data" oraz "opis".

Bitwa pod Inkerman - jedna z bitew wojny krymskiej rozegrała się 5 listopada 1854 roku. Zakończyła się zwycięstwem połączonych sił Wielkiej Brytani oraz Francji. Dowódcami wojsk byli Lord Raglan (Wielka Brytania), Pierre Bosquet (Francja) oraz generał Aleksander Siergiejewicz Mienszykow (Rosja).

Przed bitwą

Rozpoczęte przez wojska koalicji oblężenie Sewastopola (październik 1854) spowodowało ze Rosjanie postanowili zaatakować wojska sprzymierzonych w celu przerwania oblężenia miasta oraz zepchnąć ich siły w kierunku morza. Postanowili zaatakować pod wioską Inkerman położona około 5 km od Sewastopola. Ewentualny sukces sił rosyjskich mógł przerwać oblężenie miasta jak i być punktem zwrotnym wojny.

Rozpoczęcie bitwy

5 listopada 1854 Rosjanie rozpoczęli atak na siły brytyjsko-francuskie pod Inkermanem. Strategia Rosjan polegała na ataku ze wszystkich stron przy wykorzystaniu przewagi liczebnej oraz artyleryjskiej. Każdy dowódca armii rosyjskiej miał przydzielone zadania które wyglądały następująco:

• Generał Piotr Gorczakow razem z 16 000 żołnierzy piechoty 40 działami oraz 4 000 kawalerzystów miał zaatakować od strony Bałakławy
• Generał Soimonew z 16 000 piechurów miał uderzyć na prawą flankę zaś na czole miał atakować Generał Pauloff.
• Gen. Tiomfjew zajął się atakiem na francuską lewą flankę.

Dla Rosjan bitwa był przegrana za nim się na dobre rozpoczęła. Fatalna interpretacja rozkazu przez Soimonowa spowodowała że zamiast uderzyć na prawą flankę Brytyjczyków skierował swoje wojska na swoją prawa stronę, co spowodowało zderzenie sie z korpusem Pauloffa, który atakował centralnie. Powrót do pozycji wyjściowych okazał się niemożliwy, co spowodowało paraliż wojsk rosyjskich. Brytyjczycy zreorganizowali pozycje działa oraz ściągnęli lekką brygadę konną. Sparaliżowane pozycje rosyjskie były doskonałym celem ostrzału przez co zginęło bardzo wielu rosyjskich żołnierzy którzy chaotycznie atakowali pod krzyżowy ogień dział i karabinów. Atak z kierunku Bałakławy został błyskawicznie odparty przez Francuzów lecz ostrożność Anglików spowodowała że nikt nie wyruszył w pościg za siłami Gorczakowa a ten już nie podjął żadnych prób ponownego ataku.

Jednym z nielicznych sukcesów rosyjskich było sparaliżowanie lewego skrzydła Francuzów lecz już nic nie mogło zmienić losów bitwy. Rosyjscy żołnierze jak i ich dowódcy w panice uciekali co dobitnie pokazuje miażdżące zwycięstwo koalicjantów.

Podsumowanie

Patrząc na siły przed bitwą Rosjanie posiadali znaczące przewagę liczebna lecz po raz kolejny niekompetencja rosyjskich dowódców kosztował życie tysięcy rosyjskich żołnierzy. Potwierdziła sie też opinia że armia rosyjska jest słaba, źle zorganizowana oraz zacofana technologicznie. Jednakże nikt po stronie rosyjskie nie wziął jakichkolwiek wniosków co spowodowało kompromitującą klęskę w tej wojnie.