Cyryl VIII Geha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat. |
m kat. |
||
| Linia 61: | Linia 61: | ||
{{władca-Lazaryci2|poprzednik= [[Piotr IV Geraigiri]]<br>Patriarcha Jerozolimy|lata=1902-1910|następca=[[Paweł Watrin]]<br>kanclerz kapituły }} |
{{władca-Lazaryci2|poprzednik= [[Piotr IV Geraigiri]]<br>Patriarcha Jerozolimy|lata=1902-1910|następca=[[Paweł Watrin]]<br>kanclerz kapituły }} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Biskupi katoliccy|Cyryl VIII Geha]] |
||
[[Kategoria:Melchiccy Patriarchowie Antiochii]] |
|||
[[Kategoria:Kawalerowie Zakonu Świętego Łazarza|Cyryl VIII Geha]] |
[[Kategoria:Kawalerowie Zakonu Świętego Łazarza|Cyryl VIII Geha]] |
||
[[Kategoria:Wielcy mistrzowie Zakonu Świętego Łazarza|Cyryl VIII Geha]] |
[[Kategoria:Wielcy mistrzowie Zakonu Świętego Łazarza|Cyryl VIII Geha]] |
||
Wersja z 11:28, 18 sie 2010
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia | |
| Sakra biskupia | |
Cyryl VIII Ghea (ur. 26 listopada 1840 w Alep, zm. 11 stycznia 1916 w Aleksandrii) – melchicki katolicki 167. patriarcha Antiochii, Jerozolimy, Aleksandrii i całego Wschodu
Urodził się 26 listopada 1840 w Syrii.
Nie wiadomo kiedy został księdzem. Wiadomo, że wyświęcił go Arcybiskup Piotr IV Geraigiry. 3 maja 1885 został arcybiskupem metropolitą syryjskiego Aleppo.
29 czerwca 1902 został wybrany patriarchą Antiochii, Jerozolimy, Aleksandrii i całego Wschodu (otrzymanie pallium 22 czerwca 1903).
W 1910 w trakcie prześladowań chrześcijan przez władze Imperium Otomańskiego, został na niego wydany wyrok śmierci. Dzięki pomocy rodaków (Melchitów) zdołał zbiec do Egiptu i przebywał w Aleksandrii.
Jego pełny tytuł zatwierdzony przez Stolicę Apostolską w Rzymie brzmiał: 167. (od św. Piotra) Patriarcha (Batriyark) Antiochii, Cylicji, Syrii, Iberii, Arabii, Mezopotamii, Pentapolis, Etiopii, całego Egiptu i całego Wschodu, Ojciec Ojców, Kapłan Kapłanów, Biskup Biskupów, Trzynasty z Apostołów, Drugi po Stolicy Piotrowej (po papieżu).
Za kadencji patriarchy Grzegorza I Youssef został kapłanem Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy. Od 1902 protektor i generalny administrator (namiestnik magisterium) tego zakonu. Funkcje te pełnił na zasadzie umowy zakonu z patriarchą Maksymosem III z 1841. Za radą kapelana i jałmużnika zakonu polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego (z paryskiej parafii Najświętszej Marii Panny des Batignolles, który po upadku powstania styczniowego emigrował z Polski) patriarcha restytuował Kapitułę zakonu w Europie, z siedzibą w Paryżu.
Zmarł 11 stycznia 1916 w Aleksandrii.