Słupia (powiat buski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wg BIP UG Pacanów
wikizacja
Linia 36: Linia 36:
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo kieleckie|województwa kieleckiego]].
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość należała administracyjnie do [[województwo kieleckie|województwa kieleckiego]].


Przez wieś przepływa kanał "Strumień"
Wieś nalezy do parafii p.w. Świętego Marcina w [[Pacanów|Pacanowie]]. Na terenie Słupi znajduje się bar, stacja benzynowa oraz remiza [[OSP]] Słupia. Przez wieś przepływa kanał "Strumień".


==Historia==
==Historia==
Wszystko wskazuje na to, że Słupia (wcześniej Słup) była z dawien dawna siedzibą właścicieli Pacanowa i okolic. Słup w języku staropolskim oznaczał także gród. Jan Długosz w "Liber beneficiorum" podaje, że "dziedzicami są Mikołaj Grot i Skubisz herbu Rawicz..." Przez prawie 300 lat tutaj mieli swoją siedzibę Paczanowscy (Pacanowscy) herbu Jelita, którzy trzymali się w Słupi i Niegosławicach do około roku 1684.
Wszystko wskazuje na to, że Słupia (wcześniej ''Słup'') była od dawien dawna siedzibą właścicieli Pacanowa i okolic. ''Słup'' w języku staropolskim oznaczał także gród. [[Jan Długosz]] w ''"Liber beneficiorum"'' podaje, że ''"dziedzicami są Mikołaj Grot i Skubisz herbu [[Rawicz (herb szlachecki)|Rawicz]]..."'' Przez prawie 300 lat tutaj mieli swoją siedzibę Paczanowscy (Pacanowscy) herbu [[Jelita (herb szlachecki)|Jelita]], którzy trzymali się w Słupi i [[Niegosławice|Niegosławicach]] do około roku [[1684]].


Inwentarz z 1738 roku wyróżnia Słupię Małą i Wielką. Od połowy XVIII wieku Słupia należała do rodziny Sołtyków. W 1756 roku został podpisany dokument przez Kajetana Sołtyka, biskupa krakowskiego, dotyczący własności Słupi.
Inwentarz z [[1738]] roku wyróżnia Słupię Małą i Wielką. Od połowy [[XVIII]] wieku Słupia należała do rodziny Sołtyków. W [[1756]] roku został podpisany dokument przez [[Kajetan Sołtyk|Kajetana Sołtyka]], biskupa krakowskiego, dotyczący własności Słupi.
W 1817 roku Słupia i połowa Pacanowa przeszła na rzecz córki Kantego Sołtyka, Katarzyny Wielogłowskiej i jej męża Aleksandra. W 1827 roku w Słupi było 31 dymów i 268 mieszkańców. Syn Aleksandra Wielogłowskiego, Bolesław brał czynny udział w powstaniu listopadowym. Po roku 1848 dobra Słupia weszły w skład dóbr staszowskich. Dobra Słupia Wielka składały się w 1860 roku z folwarków Niegosławice, Słupia Wielka, Rataje Słupskie.


W [[1817]] roku Słupia i połowa Pacanowa przeszła na rzecz córki Kantego Sołtyka, Katarzyny Wielogłowskiej i jej męża Aleksandra. W [[1827]] roku w Słupi było 31 domów i 268 mieszkańców. Syn Aleksandra Wielogłowskiego, Bolesław brał czynny udział w [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]]. Po roku [[1848]] dobra Słupia weszły w skład dóbr staszowskich. Dobra Słupia Wielka składały się w [[1860]] roku z folwarków Niegosławice, Słupia Wielka, Rataje Słupskie.
W 1885 roku w majątku istniały już wówczas młyn wodny i cegielnia. Po ślubie ks. Macieja Radziwiłła z hrabianką Krystyną Dembińską ruszyła budowa pałacu w Słupi. Zbudowano młyn elektryczny. Pałac był w posiadaniu rodziny Radziwiłłów do wiosny 1945 roku. W czasie wojny rezydowało tu kilkanaście osób, między innymi rodziny Radziwiłłów z Rytwian i Sichowa. Obecnie w pałacu ma swoją siedzibę Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez S.S. Albertynki.


W [[1885]] roku w majątku istniały już wówczas młyn wodny i cegielnia. Po ślubie ks. Macieja Radziwiłła z hrabianką Krystyną Dembińską ruszyła budowa pałacu w Słupi. Zbudowano młyn elektryczny. Pałac był w posiadaniu rodziny Radziwiłłów do wiosny [[1945]] roku. W czasie wojny rezydowało tu kilkanaście osób, między innymi rodziny Radziwiłłów z [[Rytwiany|Rytwian]] i Sichowa. Obecnie w pałacu ma swoją siedzibę Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez S.S. Albertynki.
==Źródła==
*[http://www.pacanow.pl/new_www/pa_online/tradycja/index.html Strona gminy Pacanów]


==Bibliografia==
----
*[http://www.pacanow.pl/new_www/pa_online/tradycja/index.html Strona gminy Pacanów]
Dodatkowe informacje:
Wieś nalezy do parafii p.w. Świętego Marcina w Pacanowie
Na terenie wsi znajduje się bar, stacja benzynowa oraz remiza OSP Słupia.


==Zobacz też==
==Zobacz też==

Wersja z 18:49, 30 kwi 2006

{{{nazwa}}}
{{{rodzaj miejscowości}}}
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

buski

Gmina

Pacanów

Sołectwo

{{{sołectwo}}}

Liczba ludności (2003)

{{{liczba ludności}}}

Strefa numeracyjna

{{{strefa numeracyjna}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

SIMC
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Słupiawieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Pacanów.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Wieś nalezy do parafii p.w. Świętego Marcina w Pacanowie. Na terenie Słupi znajduje się bar, stacja benzynowa oraz remiza OSP Słupia. Przez wieś przepływa kanał "Strumień".

Historia

Wszystko wskazuje na to, że Słupia (wcześniej Słup) była od dawien dawna siedzibą właścicieli Pacanowa i okolic. Słup w języku staropolskim oznaczał także gród. Jan Długosz w "Liber beneficiorum" podaje, że "dziedzicami są Mikołaj Grot i Skubisz herbu Rawicz..." Przez prawie 300 lat tutaj mieli swoją siedzibę Paczanowscy (Pacanowscy) herbu Jelita, którzy trzymali się w Słupi i Niegosławicach do około roku 1684.

Inwentarz z 1738 roku wyróżnia Słupię Małą i Wielką. Od połowy XVIII wieku Słupia należała do rodziny Sołtyków. W 1756 roku został podpisany dokument przez Kajetana Sołtyka, biskupa krakowskiego, dotyczący własności Słupi.

W 1817 roku Słupia i połowa Pacanowa przeszła na rzecz córki Kantego Sołtyka, Katarzyny Wielogłowskiej i jej męża Aleksandra. W 1827 roku w Słupi było 31 domów i 268 mieszkańców. Syn Aleksandra Wielogłowskiego, Bolesław brał czynny udział w powstaniu listopadowym. Po roku 1848 dobra Słupia weszły w skład dóbr staszowskich. Dobra Słupia Wielka składały się w 1860 roku z folwarków Niegosławice, Słupia Wielka, Rataje Słupskie.

W 1885 roku w majątku istniały już wówczas młyn wodny i cegielnia. Po ślubie ks. Macieja Radziwiłła z hrabianką Krystyną Dembińską ruszyła budowa pałacu w Słupi. Zbudowano młyn elektryczny. Pałac był w posiadaniu rodziny Radziwiłłów do wiosny 1945 roku. W czasie wojny rezydowało tu kilkanaście osób, między innymi rodziny Radziwiłłów z Rytwian i Sichowa. Obecnie w pałacu ma swoją siedzibę Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez S.S. Albertynki.

Bibliografia

Zobacz też

Szablon:Świętokrzyskie stubSzablon:Polska wieś kategoria stub