Chłodnik litewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kategoria
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Lurid borscht.jpg|thumb|Chłodnik]]
[[Plik:Lurid borscht.jpg|thumb|Chłodnik]]
{{commonscat|Cold borscht}}
{{commonscat|Šaltibarščiai}}
'''Chłodnik litewski''' – podawana na zimno [[zupa]] ([[chłodnik]]), której bazę stanowi ugotowana [[botwina]] zmieszana ze [[zsiadłe mleko|zsiadłym mlekiem]] bądź [[śmietana|kwaśną śmietaną]] (współcześnie często zastępowanymi przez [[kefir]], [[jogurt]]<ref name = "mak">{{cytuj stronę | url = http://ugotuj.to/ugotuj/5408184/chlodnik+litewski/p/ | tytuł = Chłodnik litewski | data dostępu = 2012-07-05 | nazwisko = Makłowicz | imię = Robert | autor link = Robert Makłowicz | opublikowany = Ugotuj.to}}</ref> albo [[maślanka|maślankę]]<ref name = "wic">{{cytuj stronę | url = http://palcelizac.gazeta.pl/palcelizac/1,110783,11870207,Chlodniki_na_upalne_dni.html | tytuł = Chłodniki na upalne dni | data dostępu = 2012-07-05 | nazwisko = Wiciejowska | imię = Zuzanna | data = 2012-06-08 | opublikowany = Gazeta.pl Palce Lizać}}</ref>) wraz z dodatkami, takimi jak surowy [[ogórek]], [[koper ogrodowy|koperek]], [[jajko na twardo]], a w wersji klasycznej – szyjki [[rak szlachetny|rakowe]]. Potrawa [[kuchnia polska|kuchni polskiej]] oraz [[kuchnia litewska|litewskiej]].
'''Chłodnik litewski''' – podawana na zimno [[zupa]] ([[chłodnik]]), której bazę stanowi ugotowana [[botwina]] zmieszana ze [[zsiadłe mleko|zsiadłym mlekiem]] bądź [[śmietana|kwaśną śmietaną]] (współcześnie często zastępowanymi przez [[kefir]], [[jogurt]]<ref name = "mak">{{cytuj stronę | url = http://ugotuj.to/ugotuj/5408184/chlodnik+litewski/p/ | tytuł = Chłodnik litewski | data dostępu = 2012-07-05 | nazwisko = Makłowicz | imię = Robert | autor link = Robert Makłowicz | opublikowany = Ugotuj.to}}</ref> albo [[maślanka|maślankę]]<ref name = "wic">{{cytuj stronę | url = http://palcelizac.gazeta.pl/palcelizac/1,110783,11870207,Chlodniki_na_upalne_dni.html | tytuł = Chłodniki na upalne dni | data dostępu = 2012-07-05 | nazwisko = Wiciejowska | imię = Zuzanna | data = 2012-06-08 | opublikowany = Gazeta.pl Palce Lizać}}</ref>) wraz z dodatkami, takimi jak surowy [[ogórek]], [[koper ogrodowy|koperek]], [[jajko na twardo]], a w wersji klasycznej – szyjki [[rak szlachetny|rakowe]]. Potrawa [[kuchnia polska|kuchni polskiej]] oraz [[kuchnia litewska|litewskiej]].



Wersja z 23:15, 24 kwi 2014

Chłodnik

Chłodnik litewski – podawana na zimno zupa (chłodnik), której bazę stanowi ugotowana botwina zmieszana ze zsiadłym mlekiem bądź kwaśną śmietaną (współcześnie często zastępowanymi przez kefir, jogurt[1] albo maślankę[2]) wraz z dodatkami, takimi jak surowy ogórek, koperek, jajko na twardo, a w wersji klasycznej – szyjki rakowe. Potrawa kuchni polskiej oraz litewskiej.

Według przepisu Wincenty Zawadzkiej chłodnik przygotowywany był z zielonego kopru, ugotowanej botwiny lub szczawiu, rosołu oraz śmietany. Przed podaniem dodawano jajka na twardo, drobno krojone ogórki, ugotowane szyjki rakowe bądź kawałki ryby albo cielęciny[3]. Podobny przepis podaje Lucyna Ćwierczakiewiczowa, zalecając dodatkowo dodanie barszczu białego (zakwasu z mąki) w celu zakwaszenia[4]. W późniejszym przepisie Marii Ochorowicz-Monatowej nie występuje już rosół, a śmietana mieszana jest z kwaśnym mlekiem[5].

We współczesnych przepisach do chłodnika litewskiego nie dodaje się wywarów mięsnych, mięsa ani ryb, natomiast jako dodatek pojawiają się rzodkiewka czy szczypiorek[1][2].

  1. a b Robert Makłowicz: Chłodnik litewski. Ugotuj.to. [dostęp 2012-07-05].
  2. a b Zuzanna Wiciejowska: Chłodniki na upalne dni. Gazeta.pl Palce Lizać, 2012-06-08. [dostęp 2012-07-05].
  3. Wincenta Zawadzka: Kucharka litewska. Wyd. dziesiąte. Wilno: Józef Zawadzki, 1904, s. 28-30.
  4. Lucyna Ćwierczakiewiczowa: 365 obiadów. Wyd. wg wydania XXIII. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, s. 98. ISBN 83-03-01156-1.
  5. Maria Ochorowicz-Monatowa: Uniwersalna książka kucharska. Wyd. reprint wydania księgarni Bernarda Połonieckiego, Lwów. Warszawa: Praska Agencja Wydawnicza, 1990, s. 148–149.