Woda mineralna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
* wysokozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych jest większa od 1500 mg/l |
* wysokozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych jest większa od 1500 mg/l |
||
'''[ |
'''[http://www.pzh.gov.pl/page/ Narodowy Instytut Zdrowia |
||
Publicznego – PZH |
Publicznego – PZH]''' jest instytucją uprawnioną przez Ministra Zdrowia do opracowania |
||
ocen i kwalifikacji rodzajowych wód podziemnych – przeznaczonych do |
ocen i kwalifikacji rodzajowych wód podziemnych – przeznaczonych do |
||
udostępniania w opakowaniach jednostkowych, a nie ich rejestrowania.. |
udostępniania w opakowaniach jednostkowych, a nie ich rejestrowania.. |
Wersja z 14:36, 16 mar 2015
Woda mineralna – naturalna woda zawierająca co najmniej 1000 mg/dm³ rozpuszczonych składników stałych[1] w postaci jonów. Oprócz tego może zawierać rozpuszczone gazy pochodzenia naturalnego (dwutlenek węgla, siarkowodór). Najczęściej jest to woda wgłębna, która sole mineralne pozyskała z rozpuszczania minerałów lub skał, przez które przepływała. Po raz pierwszy definicję wody mineralnej określono na Międzynarodowym Kongresie Balneologicznym w Bad Nauheim w roku 1911[2].
Woda mineralna w Polsce
Historia wykorzystania na szerszą skalę wód mineralnych w Polsce zaczyna się około roku 1800. Aż do 1992 w Polsce było zarejestrowanych jedynie 28 źródeł wód mineralnych, których jakość określona była wysokimi wymogami sanitarnymi. Za wodę mineralną uznawano bowiem wodę głębinową, zawierającą minimum 1000 mg pierwiastków życia w 1 litrze wody, a zawarte w niej pierwiastki tworzyły ze sobą odpowiednie stosunki ilościowe. Po zmianach w latach 1992 i 1997 obniżono próg ilościowy pierwiastków, kategoryzując trzy rodzaje wód:
- niskomineralizowane (do 500 mg),
- średniomineralizowane (501-1500 mg),
- wysokomineralizowane (powyżej 1500 mg).
Obecnie pojęcie wody mineralnej uległo znaczącej zmianie i i zgodnie z ustawą z 2010 roku[3] nie jest ono powiązane ze stopniem mineralizacji. Naturalna woda mineralna to: "woda podziemna wydobywana jednym lub kilkoma otworami naturalnymi lub wierconymi, różniąca się od wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi pierwotną czystością pod względem chemicznym i mikrobiologicznym oraz charakterystycznym stabilnym składem mineralnym, a w określonych przypadkach także właściwościami mającymi znaczenie fizjologiczne, powodującymi korzystne oddziaływanie na zdrowie ludzi."
Ponadto ustawa z 2011 roku[4], która podążając za ogólnoeuropejską dyrektywą Parlamentu Europejskiego wprowadza następującą klasyfikację wód:
- bardzo niskozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych nie jest większa od 50 mg/l
- niskozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych nie jest większa od 500 mg/l
- wysokozmineralizowana - ogólna zawartość soli mineralnych jest większa od 1500 mg/l
[http://www.pzh.gov.pl/page/ Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – PZH] jest instytucją uprawnioną przez Ministra Zdrowia do opracowania ocen i kwalifikacji rodzajowych wód podziemnych – przeznaczonych do udostępniania w opakowaniach jednostkowych, a nie ich rejestrowania.. Oceny te wykonywane są zgodnie z przepisami ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2006r z późniejszymi uzupełnieniami w 2010r) oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych (Dz. U. Nr 85 poz. 466).
Potencjalnym surowcem do produkcji w/wym. wód udostępnianych w opakowaniach jednostkowych mogą być wyłącznie wody podziemne (głębinowe) pochodzące z zasobów chronionych utworami geologicznymi słaboprzepuszczalnymi (iły, gliny) od infiltracji zanieczyszczeń zewnętrznych, a nie „woda z kranu” czy „rozlewiska”.
Podział wód ze względu na ich mineralizację
- słodka, zwykła (M < 1 g/dm³);
- półsłodka (1 < M < 3 g/dm³);
- słonawa (3 < M < 10 g/dm³);
- słona (10 < M < 35 g/dm³);
- solanka (M > 35 g/dm³);
- solanka silna (M > 150 g/dm³).
Podział wód słodkich ze względu na ich mineralizację
- wody ultrasłodkie (M < 0,1 g/dm³);
- wody słodkie (0,1 < M < 0,5 g/dm³);
- akratopegi (0,5 < M < 1 g/dm³);
- wody mineralne (M > 1 g/dm³)
Rodzaje wód mineralnych ze względu na skład chemiczny
- szczawy – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1000 mg/dm³ wolnego dwutlenku węgla (CO2);
- woda krzemowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 100 mg/dm³ kwasu metakrzemowego (H2SiO3);
- woda kwasowęglowa – lecznicza, swoista zawierająca od 250 mg/dm³ do 999 mg/dm³ wolnego CO2;
- woda jodkowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1,0 mg/dm³ jonu jodkowego (I-);
- woda glauberska – lecznicza, mineralna, siarczanowo-sodowa, w której udział jonów siarczanowego (SO42-) i sodowego (Na+) wynosi co najmniej po 20% mval;
- woda fluorkowa – lecznicza, swoista, zawierająca co najmniej 1,0 mg/dm³ jonu fluorkowego (F-);
- woda chlorkowa – woda o składzie chemicznym z dominacją jonu chlorkowego (Cl-). W wielu klasyfikacjach hydrochemicznych dominacja ta oznacza przekroczenie nawet 70% mvali stężeń podstawowych anionów. Wody chlorkowe mają charakter wód słonych i solanek;
- woda bromkowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 5 mg/dm³ jonu bromkowego (Br-);
- woda borowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 5 mg/dm³ kwasu metaborowego (HBO2);
- woda arsenowa – lecznicza, swoista o zawartości arsenu [As(III) lub As(V)] co najmniej 0,7 mg/dm³, co odpowiada 1,3 mg jonu wodoroarsenianowego (HAsO42-) i 1 mg jonu arseninowego (AsO2-);
- woda manganowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1,0 mg/dm³ jonu manganawego (Mn2+);
- woda radoczynna – lecznicza, swoista, w której natężenie promieniowania jądrowego rozpuszczonych składników gazowych (głównie radon) lub stałych (głównie rad) wynosi co najmniej 2 nCi/dm³;
- woda siarczanowa – woda o składzie chemicznym z dominacją jonu siarczanowego. W wielu klasyfikacjach hydrochemicznych dominacja ta oznacza przekroczenie 70% mvali stężeń podstawowych anionów. Wody siarczanowe o tak wysokich względnych stężeniach siarczanów, spotykane są bardzo rzadko w naturalnych warunkach;
- woda siarczkowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1 mg/dm³ siarki oznaczalnej jodometrycznie występującej w postaci siarkowodoru (H2S), jonu wodorosiarczkowego (HS-), wielosiarczków (H2Sx przy x = 2-6) oraz w jonie tiosiarczanowym (S2O32-);
- woda witriolowa – lecznicza, mineralna, siarczanowo-żelazista o bardzo niskim pH;
- woda żelazista – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 10 mg/dm³ jonu żelazawego (Fe2+);
Linki zewnętrzne
- ↑ Słownik hydrogeologiczny Dowgiałło, Kleczkowski, Macioszczyk, Różkowski red. PIG, Warszawa, 2002
- ↑ Zeitschrift f. Untersuchung der Lebensmittel. 27. Hauptversamlung Deutscher Nahrungsmittelchemiker
- ↑ Dziennik Ustaw Nr. 21, Poz. 105. Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw
- ↑ Dziennik Ustaw Nr 85, Poz. 466. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych