Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Już w październiku 1867 roku grupa Włochów pod dowództwem [[Giuseppe Garibaldi]]ego przeprowadziła inwazję Lacjum, ponosząc jednak klęskę [[Bitwa pod Mentaną|pod Mentaną]] z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu. |
Już w październiku 1867 roku grupa Włochów pod dowództwem [[Giuseppe Garibaldi]]ego przeprowadziła inwazję Lacjum, ponosząc jednak klęskę [[Bitwa pod Mentaną|pod Mentaną]] z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu. |
||
W sierpniu 1870 roku wybuchła [[wojna francusko-pruska]] i garnizon rzymski został odwołany do kraju. W Rzymie wybuchły prowłoskie demonstracje, jednak rząd nie podjął żadnych działań aż do francuskiej klęski [[Bitwa pod Sedanem|pod Sedanem]], w której Napoleon III dostał się do niewoli. Wówczas [[Wiktor Emanuel II]] wysłał do papieża |
W sierpniu 1870 roku wybuchła [[wojna francusko-pruska]] i garnizon rzymski został odwołany do kraju. W Rzymie wybuchły prowłoskie demonstracje, jednak rząd nie podjął żadnych działań aż do francuskiej klęski [[Bitwa pod Sedanem|pod Sedanem]], w której Napoleon III dostał się do niewoli. Wówczas [[Wiktor Emanuel II]] wysłał do papieża [Pius IX|Piusa IX]] księcia |Gustava Ponzę di San Martino, który przekazał list przedstawiający francuskie propozycje rozwiązania spornej sytuacji. Pius IX kategorycznie odmówił porozumienia. |
||
Włoska armia pod dowództwem [[Raffaele Cadorna|Raffaele Cadorny]] wkroczyła do Państwa Kościelnego 11 września, posuwając się wolno w stronę Rzymu, jednocześnie wciąż usiłowano rozwiązać tę kwestię pokojowo. Do [[Mur Aureliana|muru Aureliana]] wojska dotarły [[19 września]] otaczając miasto. Następnego dnia, po trzygodzinnym ostrzale, przełamano mury w okolicy [[Porta Pia]] i [[bersalierzy]] wkroczyli do Rzymu poruszając się Via Pia, którą przemianowano później na Via XX Settembre. |
Włoska armia pod dowództwem [[Raffaele Cadorna|Raffaele Cadorny]] wkroczyła do Państwa Kościelnego 11 września, posuwając się wolno w stronę Rzymu, jednocześnie wciąż usiłowano rozwiązać tę kwestię pokojowo. Do [[Mur Aureliana|muru Aureliana]] wojska dotarły [[19 września]] otaczając miasto. Następnego dnia, po trzygodzinnym ostrzale, przełamano mury w okolicy [[Porta Pia]] i [[bersalierzy]] wkroczyli do Rzymu poruszając się Via Pia, którą przemianowano później na Via XX Settembre. |
||
Wersja z 14:28, 3 sie 2015
Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym – działania zbrojne Zjednoczonego Królestwa Włoch w Państwie Kościelnym toczone w okresie od 11 do 20 września 1870 roku.
Konwencja wrześniowa z 15 września 1864 roku pomiędzy rządami Zjednoczonego Królestwa Włoch i Cesarstwa Francuskiego stanowiła, że Włochy nie zajmą Rzymu i okolic, które znajdowały się pod władzą papieską.
Już w październiku 1867 roku grupa Włochów pod dowództwem Giuseppe Garibaldiego przeprowadziła inwazję Lacjum, ponosząc jednak klęskę pod Mentaną z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu.
W sierpniu 1870 roku wybuchła wojna francusko-pruska i garnizon rzymski został odwołany do kraju. W Rzymie wybuchły prowłoskie demonstracje, jednak rząd nie podjął żadnych działań aż do francuskiej klęski pod Sedanem, w której Napoleon III dostał się do niewoli. Wówczas Wiktor Emanuel II wysłał do papieża [Pius IX|Piusa IX]] księcia |Gustava Ponzę di San Martino, który przekazał list przedstawiający francuskie propozycje rozwiązania spornej sytuacji. Pius IX kategorycznie odmówił porozumienia.
Włoska armia pod dowództwem Raffaele Cadorny wkroczyła do Państwa Kościelnego 11 września, posuwając się wolno w stronę Rzymu, jednocześnie wciąż usiłowano rozwiązać tę kwestię pokojowo. Do muru Aureliana wojska dotarły 19 września otaczając miasto. Następnego dnia, po trzygodzinnym ostrzale, przełamano mury w okolicy Porta Pia i bersalierzy wkroczyli do Rzymu poruszając się Via Pia, którą przemianowano później na Via XX Settembre.
W kampanii zginęło 49 włoskich żołnierzy i 19 papieskich żuawów. Rzym i Lacjum włączono do Włoch po plebiscycie, papież ogłosił się więźniem Watykanu, zaś rząd włoski przeniósł się z Florencji do Rzymu.
Aż do czasów traktatów laterańskich status Rzymu tzw. kwestia rzymska, pozostała punktem spornym pomiędzy Włochami i Papiestwem.