Pojezierze Litewskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (3) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1984646
Witia (dyskusja | edycje)
Rozbudowa, uźródłowienie
Linia 13: Linia 13:
|jednostki='''[[Polska]]''':<br />– [[województwo podlaskie|woj. podlaskie]]<br />– [[województwo warmińsko-mazurskie|woj. warmińsko-mazurskie]]<br />'''[[Litwa]]'''<br />'''[[Rosja]]''':<br />– [[obwód kaliningradzki]]<br />'''[[Białoruś]]'''
|jednostki='''[[Polska]]''':<br />– [[województwo podlaskie|woj. podlaskie]]<br />– [[województwo warmińsko-mazurskie|woj. warmińsko-mazurskie]]<br />'''[[Litwa]]'''<br />'''[[Rosja]]''':<br />– [[obwód kaliningradzki]]<br />'''[[Białoruś]]'''
}}
}}
'''Pojezierze Litewskie''' ([[Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski|842.7]]) – region geograficzny na pograniczu [[Litwa|Litwy]], [[Rosja|Rosji]], [[Białoruś|Białorusi]] i [[Polska|Polski]] (jej południowo-zachodni skraj, polska część Pojezierza Litewskiego nosi też nazwę [[Pojezierze Suwalskie|Pojezierza Suwalskiego]]), stanowiący część Pojezierzy Wschodniobałtyckich. Pojezierze Litewskie wznosi się do 282 m n.p.m., występują tu liczne jeziora i rzeki, najdłuższa rzeka [[Niemen]], pojezierze jest znacznie zalesione. Leży w całości w dorzeczu Niemna, polska część cechuje się największym w Polsce kontynentalizmem klimatu.
'''Pojezierze Litewskie''' ([[Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski|842.7]]) – region geograficzny na pograniczu [[Litwa|Litwy]], [[Rosja|Rosji]], [[Białoruś|Białorusi]] i [[Polska|Polski]] (jej południowo-zachodni skraj, polska część Pojezierza Litewskiego nosi też nazwę [[Pojezierze Suwalskie|Pojezierza Suwalskiego]]), stanowiący część Pojezierzy Wschodniobałtyckich. Pojezierze Litewskie wznosi się do 282 m n.p.m., występują tu liczne jeziora i rzeki, najdłuższa rzeka [[Niemen]], pojezierze jest znacznie zalesione. Leży prawie w całości w dorzeczu Niemna.


W skład Pojezierza Litewskiego na terenie Polski wchodzą: [[Puszcza Romincka]], [[Pojezierze Zachodniosuwalskie]], [[Pojezierze Wschodniosuwalskie]] i [[Równina Augustowska]].
W skład Pojezierza Litewskiego na terenie Polski wchodzą: [[Puszcza Romincka]], [[Pojezierze Zachodniosuwalskie]], [[Pojezierze Wschodniosuwalskie]] i [[Równina Augustowska]]. Polska część pojezierza zajmuje ok. 3,5 tys. km². Cechuje się największym w Polsce kontynentalizmem klimatu i najniższymi (poza górami) temperaturami.


W regionalizacji fizycznogeograficznej Litwy obszar ten występuje pod nazwą ''Baltijos aukštumos'', co w dosłownym tłumaczeniu na język polski oznacza ''Wyżyny Bałtyckie''. Nazwa ta jednak, podobnie jak nazwa ''Pojezierza Bałtyckie'' (gdyż wyraz litewski ''aukštuma'' czyli ''wyżyna'' jest zastępowany w przypadku polskich nazw geograficznych na Litwie terminem ''pojezierze'') nie występuje w polskiej literaturze naukowej.
W regionalizacji fizycznogeograficznej Litwy obszar ten występuje pod nazwą ''Baltijos aukštumos'', co w dosłownym tłumaczeniu na język polski oznacza ''Wyżyny Bałtyckie''. Nazwa ta jednak, podobnie jak nazwa ''Pojezierza Bałtyckie'' (gdyż wyraz litewski ''aukštuma'' czyli ''wyżyna'' jest zastępowany w przypadku polskich nazw geograficznych na Litwie terminem ''pojezierze'') nie występuje w polskiej literaturze naukowej.

Na terytorium Litwy i częściowo Białorusi wyróżnia się mezoregiony, takiej jak: [[Równina Mereczanki-Kotry]] (Pietryçių lyguma), [[Wysoczyzna Środkowoniemeńska]] (Nemuno vidyrupio plynaukšte), [[Pojezierze Wileńskie]] (Aukštaičių aukštuma), [[Wysoczyzna Zachodnioauksztocka]] (Vakarų Aukčtocių plynaukšte) i [[Równina Żejmiany-Wilii]] (Žeimenos-Neris vidyrupio lyguma).


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
[[:Kategoria:Jeziora Pojezierza Litewskiego]]
* [[:Kategoria:Jeziora Pojezierza Litewskiego]]

== Bibliografia ==

* {{cytuj książkę |autor = Jerzy Kondracki | tytuł = Geografia regionalna Polski | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 2002 | isbn = 8301138971 }}


{{Pojezierze Litewskie}}
{{Pojezierze Litewskie}}

Wersja z 08:19, 23 sie 2015

Pojezierze Litewskie
Mapa regionu
Zasięg regionu w obrębie Polski
Megaregion

Niż Wschodnioeuropejski

Prowincja

Niż Wschodniobałtycko-Białoruski

Podprowincja

Pojezierza Wschodniobałtyckie

Makroregion

Pojezierze Litewskie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. podlaskie
woj. warmińsko-mazurskie
Litwa
Rosja:
obwód kaliningradzki
Białoruś

Pojezierze Litewskie (842.7) – region geograficzny na pograniczu Litwy, Rosji, Białorusi i Polski (jej południowo-zachodni skraj, polska część Pojezierza Litewskiego nosi też nazwę Pojezierza Suwalskiego), stanowiący część Pojezierzy Wschodniobałtyckich. Pojezierze Litewskie wznosi się do 282 m n.p.m., występują tu liczne jeziora i rzeki, najdłuższa rzeka Niemen, pojezierze jest znacznie zalesione. Leży prawie w całości w dorzeczu Niemna.

W skład Pojezierza Litewskiego na terenie Polski wchodzą: Puszcza Romincka, Pojezierze Zachodniosuwalskie, Pojezierze Wschodniosuwalskie i Równina Augustowska. Polska część pojezierza zajmuje ok. 3,5 tys. km². Cechuje się największym w Polsce kontynentalizmem klimatu i najniższymi (poza górami) temperaturami.

W regionalizacji fizycznogeograficznej Litwy obszar ten występuje pod nazwą Baltijos aukštumos, co w dosłownym tłumaczeniu na język polski oznacza Wyżyny Bałtyckie. Nazwa ta jednak, podobnie jak nazwa Pojezierza Bałtyckie (gdyż wyraz litewski aukštuma czyli wyżyna jest zastępowany w przypadku polskich nazw geograficznych na Litwie terminem pojezierze) nie występuje w polskiej literaturze naukowej.

Na terytorium Litwy i częściowo Białorusi wyróżnia się mezoregiony, takiej jak: Równina Mereczanki-Kotry (Pietryçių lyguma), Wysoczyzna Środkowoniemeńska (Nemuno vidyrupio plynaukšte), Pojezierze Wileńskie (Aukštaičių aukštuma), Wysoczyzna Zachodnioauksztocka (Vakarų Aukčtocių plynaukšte) i Równina Żejmiany-Wilii (Žeimenos-Neris vidyrupio lyguma).

Zobacz też

Bibliografia

  • Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.