Luciana Frassati-Gawrońska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
W [[1993]] prezydent [[Lech Wałęsa]] odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP z Gwiazdą za działalność w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]; wojenne wspomnienia spisała w książce ''"Przeznaczenie nie omija Warszawy"'', która w polskim wydaniu ukazała się w [[2003]] r. |
W [[1993]] prezydent [[Lech Wałęsa]] odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP z Gwiazdą za działalność w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]; wojenne wspomnienia spisała w książce ''"Przeznaczenie nie omija Warszawy"'', która w polskim wydaniu ukazała się w [[2003]] r. |
||
Według materiałów IPN, Jan Gawroński i Luciana Frassati-Gawrońska przed II wojną światową byli właścicielami znanej warszawskiej kawiarni na Nowym Świecie „Italia”. W czasie wojny Luciana była łączniczką między Watykanem a polskimi biskupami i kilkakrotnie przywoziła z Watykanu większe sumy pieniędzy w walucie amerykańskiej, choć biskupom oddawała pieniądze w banknotach Banku Emisyjnego. „Okazało się potem, że Gawrońska-Frassati po przyjeździe do Polski dolary wymieniała na czarnym rynku, a następnie biskupom wypłacała złote po urzędowym kursie, osiągając w ten sposób duże zyski” (IPN BU 01439/19, k. 157). |
Według materiałów IPN, Jan Gawroński i Luciana Frassati-Gawrońska przed II wojną światową byli właścicielami znanej [[Kamienica przy ulicy Nowy Świat 23 w Warszawie|warszawskiej kawiarni na Nowym Świecie „Italia”]]. W czasie wojny Luciana była łączniczką między Watykanem a polskimi biskupami i kilkakrotnie przywoziła z Watykanu większe sumy pieniędzy w walucie amerykańskiej, choć biskupom oddawała pieniądze w banknotach Banku Emisyjnego. „Okazało się potem, że Gawrońska-Frassati po przyjeździe do Polski dolary wymieniała na czarnym rynku, a następnie biskupom wypłacała złote po urzędowym kursie, osiągając w ten sposób duże zyski” (IPN BU 01439/19, k. 157). |
||
==Linki zewnętrzne== |
==Linki zewnętrzne== |
||
Wersja z 21:39, 2 mar 2016
Luciana Frassati-Gawrońska (ur. 18 sierpnia 1902 w Biella, zm. 7 października 2007 w Pollone) – włoska działaczka konspiracyjna i społeczna.
Była córką Alfreda Frassatiego, założyciela "La Stampy", siostrą błogosławionego Pier Giorgio Frassatiego, żoną ostatniego ambasadora RP w Wiedniu Jana Gawrońskiego, matką włoskiego eurodeputowanego Jasia Gawrońskiego, który zabiega także o polskie interesy na forum Europarlamentu.
W czasie wojny kurierka Rządu Polskiego na Uchodźstwie, siedmiokrotnie odwiedzała w tym czasie Warszawę. Wywiozła z Polski Olgę Helenę Zubrzewską, żonę premiera Władysława Sikorskiego, uratowała też liczną grupę krakowskich profesorów (zob. Sonderaktion Krakau).
W 1993 prezydent Lech Wałęsa odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP z Gwiazdą za działalność w czasie II wojny światowej; wojenne wspomnienia spisała w książce "Przeznaczenie nie omija Warszawy", która w polskim wydaniu ukazała się w 2003 r.
Według materiałów IPN, Jan Gawroński i Luciana Frassati-Gawrońska przed II wojną światową byli właścicielami znanej warszawskiej kawiarni na Nowym Świecie „Italia”. W czasie wojny Luciana była łączniczką między Watykanem a polskimi biskupami i kilkakrotnie przywoziła z Watykanu większe sumy pieniędzy w walucie amerykańskiej, choć biskupom oddawała pieniądze w banknotach Banku Emisyjnego. „Okazało się potem, że Gawrońska-Frassati po przyjeździe do Polski dolary wymieniała na czarnym rynku, a następnie biskupom wypłacała złote po urzędowym kursie, osiągając w ten sposób duże zyski” (IPN BU 01439/19, k. 157).
Linki zewnętrzne