Energie Cottbus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Anulowanie wersji 45299270 autora 109.241.204.122 (dyskusja) nazwa nie funkcjonuje |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 98: | Linia 98: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www. |
* [http://www.fcenergie.de Oficjalna strona klubu] |
||
{{3. Liga}} |
{{3. Liga}} |
Wersja z 03:30, 13 mar 2016
Pełna nazwa |
Fußballclub Energie Cottbus e. V. | ||
---|---|---|---|
Przydomek |
Die Lausitzer (Łużyczanie) | ||
Barwy |
czerwono-białe | ||
Data założenia |
1966 | ||
Liga | |||
Państwo | {{{państwo}}} | ||
Adres |
Am Eliaspark 1 | ||
Stadion | |||
Prezes |
Wolfgang Neubert | ||
Trener | |||
| |||
Strona internetowa |
Energie Cottbus – niemiecki klub piłkarski z siedzibą w Chociebużu (niem. Cottbus), założony w 1966 roku jako BSG Energie Cottbus, występuje w rozgrywkach 3. ligi.
Historia
Poprzednikami klubu Energie w Chociebużu były zespoły FSV Sturm Marga, założony przez górników w 1919 roku, którego działalność została zakazana przez nazistów w 1933 roku oraz klub powstały w 1950 roku, już w okresie NRD BSG Aktivist Brieskie-Ost. W 1954 nazwę zespołu zmieniono na SC Aktivist Brieske-Senftenberg. Zespół występował głównie w Oberlidze NRD, nie osiągając znaczących wyników, na początku lat 60. spadł do Bezirksligi, a po reorganizacji w 1966 roku klub zyskał patronat zakładów górniczych węgla brunatnego oraz elektrowni i zmienił nazwę na SC Energie. Nowo nazwany klub występował regularnie w 2. lidze NRD, kilka razy awansował nawet do 1. ligi, jednak tam nie grał zbyt wiele. Po upadku NRD Energie było jednym z niewielu klubów, które z powodzeniem kontynuowały działalność w zjednoczonych Niemczech. Zespół z Chociebuża występował w Regionallidze do 1997 roku, kiedy to awansował do 2. Bundesligi. W 2000 roku zespół, głównie dzięki doskonałej postawie pomocnika Vasile’a Miriuty awansował po raz pierwszy w historii do 1. Bundesligi. 6 kwietnia 2001 Energie było pierwszym w klubem w historii ligi niemieckiej, w którym wystąpiło na boisku równocześnie 11 obcokrajowców. W swoim pierwszym sezonie zajął 14. miejsce w lidze, w 2002 roku zaś 13. W 2003 Energie spadło z 1. Bundesligi i na ponowny awans czekało aż do 2006 roku. Obecnie jest to jeden z dwóch, obok Hansy Rostock klubem z dawnego NRD, grającym w 1. lidze.
Osiągnięcia
- Zwycięstwo pucharu kraju związkowego Brandenburgia: 1995, 1996, 1997, 1998 (U23), 2000 (U23)
- Mistrz ligi regionalnej (Regionalliga): 1997
- Awans do 2. Bundesligi: 1997
- Finał Pucharu Niemiec: 1997
- Awans do Bundesligi: 2000
- Powrót do Bundesligi: 2006
Stadion
FC Energie gra na Stadion der Freundschaft (pol. Stadion Przyjaźni) w Chociebużu. Stadion został przebudowany w 2007 roku. Dzięki modernizacji trybuny północnej („Die Nordwand”), gdzie znajdują się miejsca stojące, stadion zwiększył pojemność do około 22 528 miejsc. W tym: 9102 zadaszonych miejsc siedzących, 6078 zadaszonych i 7411 odkrytych miejsc stojących. Średnia ilość widzów w sezonie 2006/2007 wyniosła 15 000.
Kadra 2012/2013
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Thorsten Kirschbaum |
3 | OB | Guillaume Rippert |
4 | PO | Ivica Banović |
6 | OB | Uwe Möhrle |
7 | PO | Daniel Brinkmann |
8 | NA | John Jairo Mosquera |
9 | NA | Marco Stiepermann |
10 | PO | Daniel Adlung |
11 | PO | Alexander Ludwig |
12 | BR | René Renno |
13 | PO | Julian Börner |
14 | PO | Nicolas Farina |
15 | OB | Alexander Bittroff |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
18 | PO | Marc-André Kruska (kapitan) |
20 | OB | Konstantin Engel |
21 | OB | Uwe Hünemeier |
22 | PO | André Fomitschow |
23 | OB | Markus Brzenska |
25 | PO | Stiven Rivić |
26 | OB | Martin Dahm |
27 | NA | Boubacar Sanogo |
29 | PO | Dennis Sørensen |
30 | BR | Marvin Gladrow |
31 | BR | Julien Latendresse-Levesque |
33 | OB | Michael Schulze |
37 | PO | Christian Bickel |