Nyírség: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
* Przemysław Burchard ''Węgry'', PW "Wiedza Powszechna", Warszawa 1988, {{ISBN|83-214-0554-1}} |
* Przemysław Burchard ''Węgry'', PW "Wiedza Powszechna", Warszawa 1988, {{ISBN|83-214-0554-1}} |
||
* Jerzy Midzio ''Krajobrazy węgierskie'', WSiP, Warszawa 1988, {{ISBN|83-02-03732-X}} |
* Jerzy Midzio ''Krajobrazy węgierskie'', WSiP, Warszawa 1988, {{ISBN|83-02-03732-X}} |
||
* Wiesława Rusin |
* {{Cytuj|autor = Wiesława Rusin |tytuł = Węgry |data = 2005 |isbn = 83-7304-416-7 |miejsce = Bielsko-Biała |wydawca = Wydawnictwo Pascal |oclc = 69312478 }} |
||
* Márton Pécsi, Béla Sárfalvi ''Węgry'', PWN 1971 |
* Márton Pécsi, Béla Sárfalvi ''Węgry'', PWN 1971 |
||
* Krystyna Jawecka (red.) ''Mapa przeglądowa Europy. Węgry. Skala 1:1 000 000'', PPWK Warszawa-Wrocław 1985 |
* Krystyna Jawecka (red.) ''Mapa przeglądowa Europy. Węgry. Skala 1:1 000 000'', PPWK Warszawa-Wrocław 1985 |
Wersja z 20:29, 19 maj 2018
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion |
Nyírség |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Węgry |
Nyírség (554.7; węg. "kraj brzóz") - region geograficzny i etnograficzny w Kraju Zacisańskim (Tiszántul) na Wielkiej Nizinie Węgierskiej, na granicy wschodnich Węgier i zachodniej Rumunii. Część rumuńska jest określana w geografii rumuńskiej jako Câmpia Carei - Równina Carei.
Nyírség stanowi nizinę pokrytą utrwalonymi wydmami piaszczystymi. Jest najwyższą częścią Wielkiej Niziny Węgierskiej - osiąga 183 m n.p.m. (wzgórze Hoportyó na południe od Nyírbátor). Kształtem przypomina romb. Na północnym wschodzie sąsiaduje z Równiną Satmarską, z pozostałych stron otaczają go równiny należące do Niziny Cisańskiej: Bodrogköz i Rétköz od północnego zachodu, Érmellék od południowego wschodu i Hajduság od południowego zachodu.
Nyírség powstał w trzeciorzędzie jako ogromny stożek napływowy utworzony przez rzeki spływające z północno-wschodnich Karpat i z Siedmiogrodu do morza (później jeziora) wypełniającego wówczas Kotlinę Panońską. Po całkowitym zapełnieniu osadami tej części morza powstała tu rozwinięta sieć rzeczna. Przez Nyírség przepływały przede wszystkim Cisa i Samosz. Rzeki nadal osadzały materiał z gór, kształtując podłoże regionu.
45-50 tysięcy lat temu teren Nyírség został wydźwignięty wskutek ruchów tektonicznych. Cisa i Samosz zmieniły koryta i opływały region od wschodu. Wskutek kolejnych ruchów tektonicznych 20-22 tysiące lat temu zapadły się regiony Równiny Szatmarskiej, Równiny Berehowskiej oraz Bodrogköz i Rétköz. W następstwie tego górna Cisa zmieniła przebieg na dzisiejszy. 14-16 tysięcy lat temu to samo stało się z Samoszem.
Efektem tego było wyschnięcie Nyírség, który został pozbawiony sieci rzecznej. Od tej pory główną rolę w kształtowaniu powierzchni regiony odgrywały wiatry. Wiatry pokryły opuszczone koryta rzek warstwą eolicznego piasku. Uformowały też wielkie wały wydm, ciągnące się w północy na południe. Między wydmami powstały zastoiska wody opadowej, słone jeziorka i bagniska. Tak ukształtowany region wkroczył w czasy historyczne.
Klimat Nyírség jest kontynentalny, chłodniejszy, niż pozostałej części Wielkiej Niziny Węgierskiej. Przeciętna roczna ilość opadów wynosi 550-600 mm. Nasłonecznienie jest natomiast wyższe, niż przeciętne dla Niziny.
Pierwotną roślinnością Nyírség były lasy brzozowe i dębowe, które zostały niemal całkowicie wyrąbane. Obecnie tylko 10-12% powierzchni regiony stanowią lasy dębowe i akacjowe. Naturalna szata roślinna została zastąpiona przez wielkotowarowe użytki rolne. Ziemie regionu są intensywnie użytkowane rolniczo - uprawia się tu pomidory, słoneczniki, tytoń i owoce, szczególnie jabłka. Pola są nawadniane. Na glebach bardziej piaszczystych prowadzi się hodowlę bydła.
Region jest pozbawiony bogactw mineralnych. Eksploatuje się tylko wody mineralne i wody termalne.
Osadnictwo ludzkie w Nyírség datuje się od 7-10 tysięcy lat temu. Na większą skalę osady ludzkie zaczęły powstawać w IX wieku n.e., po podboju madziarskim. Obszar wyludnił się w XIV-XVIII wieku na skutek okupacji tureckiej i wojen. Z kolei w XVIII-XIX wieku region uległ przeludnieniu i zubożeniu. Obecnie przeżywa trudności gospodarcze. Region cechuje wyraźna odrębność etnograficzna, wynikła głównie z wielonarodowego osadnictwa. W XVIII wieku opustoszały region zasiedlili liczni Słowacy, Rumuni, Rusini i Niemcy. Obecnie narodowości te uległy już zupełnej asymilacji, lecz pozostały po nich ślady kulturalne i językowe. Typowe dla Nyírség, a nietypowe dla Węgier w ogóle są niewielkie wsie w postaci skupisk kilku-kilkunastu chłopskich zagród. Miasta są nieliczne i niewielkie - do większych zaliczają się tylko Nyíregyháza (119 tys. mieszkańców w 2001, siedziba władz komitatu Szabolcs-Szatmár-Bereg) i powiatowe Nyírbátor (13,5 tys.).
Bibliografia
- Przemysław Burchard Węgry, PW "Wiedza Powszechna", Warszawa 1988, ISBN 83-214-0554-1
- Jerzy Midzio Krajobrazy węgierskie, WSiP, Warszawa 1988, ISBN 83-02-03732-X
- Wiesława Rusin , Węgry, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2005, ISBN 83-7304-416-7, OCLC 69312478 .
- Márton Pécsi, Béla Sárfalvi Węgry, PWN 1971
- Krystyna Jawecka (red.) Mapa przeglądowa Europy. Węgry. Skala 1:1 000 000, PPWK Warszawa-Wrocław 1985