Tadeusz Jankowski (lekarz): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
{{Żołnierz infobox
'''Tadeusz Jankowski''' (ur. [[20 grudnia]] [[1914]] w Sokołówce na [[Podole|Podolu]], zm. [[16 listopada]] [[1990]] w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]) – polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy.
|imię i nazwisko = Tadeusz Jankowski
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|rodzaj wojsk = lądowe
|zwycięstwa =
|grafika =
|opis grafiki =
|stopień grafika = PL Epolet ppor.svg
|stopień = podporucznik
|data urodzenia = 20 grudnia 1914
|miejsce urodzenia = Sokołówka na [[Podole|Podolu]]
|data śmierci = 16 listopada 1990
|miejsce śmierci = [[Ostrów Wielkopolski]]
|lata służby = 1939 - 1945
|siły zbrojne = [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]<br /> [[Armia Krajowa]]
|jednostki = 103 Kompanii Sanitarnej [[28 Dywizja Piechoty (II RP)|28 Dywizji Piechoty]] [[Zgrupowanie Pułku Baszta|pułk AK „Baszta”]]
|stanowiska =
|wojny i bitwy =
|późniejsza praca = ordynator szpitala miejskiego
|odznaczenia = {{order|VM|KS}} {{order|OOP|KK}} {{order|KZM|Z}} {{order|KAK}} {{order|WKP}}<br />[[Plik:Odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”.png|30px|Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”]]
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
'''Tadeusz Jankowski''' (ur. 20 grudnia 1914 w Sokołówce na [[Podole|Podolu]], zm. 16 listopada 1990 w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]) – polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy.


Absolwent szkół [[Warszawa|warszawskich]]: [[VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie|Gimnazjum im. Władysława IV]] (matura [[1933]]), Wydziału Lekarskiego [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego]] (dyplom lekarza w 1939) i [[Centrum Wyszkolenia Sanitarnego|Szkoły Podchorążych Sanitarnych]] (XII promocja 1938-1939 z tytułem podporucznika). 28 sierpnia 1939 mianowany został dowódcą plutonu w 103 Kompanii Sanitarnej [[28 Dywizja Piechoty (II RP)|28 Dywizji Piechoty]] [[Armia Łódź|Armii "Łódź"]].
Absolwent szkół [[Warszawa|warszawskich]]: [[VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie|Gimnazjum im. Władysława IV]] (matura 1933), Wydziału Lekarskiego [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego]] (dyplom lekarza w 1939) i [[Centrum Wyszkolenia Sanitarnego|Szkoły Podchorążych Sanitarnych]] (XII promocja 1938–1939 z tytułem podporucznika). 28 sierpnia 1939 mianowany został dowódcą plutonu w 103 Kompanii Sanitarnej [[28 Dywizja Piechoty (II RP)|28 Dywizji Piechoty]] [[Armia „Łódź”|Armii „Łódź”]].


Od początku wojny działał konspiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w [[Zgrupowanie Pułku Baszta|Pułk AK "Baszta"]]. Podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] ów pułk walczył na [[Mokotów|Mokotowie]], a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez [[gestapo]], resztę wojny spędził w obozach ([[Bergen-Belsen]] oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża).
Od początku wojny działał konspiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w [[Zgrupowanie Pułku Baszta|pułk AK „Baszta”]]. Podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] pułk walczył na [[Mokotów|Mokotowie]], a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez [[Gestapo]], resztę wojny spędził w obozach ([[Bergen-Belsen]] oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża).


W [[1945]] zamieszkał w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]] gdzie do [[1975]] roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach [[1951]]-[[1963]]) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
W 1945 zamieszkał w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]] gdzie do 1975 roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach 1951–1963) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.


Udzielał się politycznie w podziemnej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Solidarności]], działał w Komitecie Obywatelskim w [[1989]], później w [[Unia Demokratyczna|Unii Demokratycznej]].
Udzielał się politycznie w podziemnej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Solidarności]], działał w Komitecie Obywatelskim w 1989, później w [[Unia Demokratyczna|Unii Demokratycznej]].


Pochowano go na cmentarzu na [[Wenecja (Ostrów Wielkopolski)|Wenecji]] w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: [[Order Virtuti Militari|Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Zasługi z Mieczami|Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami]], [[Krzyż Armii Krajowej]], [[Warszawski Krzyż Powstańczy]]. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: odznakę [[Za wzorową pracę w służbie zdrowia]], Zasłużonemu Polskie Towarzystwo Lekarskie, Honorowa Odznaka Zasługi dla [[Fabryka Wagon|ZNTK]] w Ostrowie Wielkopolskim.
Pochowano go na cmentarzu na [[Wenecja (Ostrów Wielkopolski)|Wenecji]] w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: [[Order Virtuti Militari|Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Zasługi z Mieczami|Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami]], [[Krzyż Armii Krajowej]], [[Warszawski Krzyż Powstańczy]]. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: odznakę [[Za wzorową pracę w służbie zdrowia]], Zasłużonemu Polskiemu Towarzystwu Lekarskiemu, Honorową Odznakę Zasługi dla [[Fabryka Wagon|ZNTK]] w Ostrowie Wielkopolskim.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 23:37, 20 lip 2018

Tadeusz Jankowski
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1914
Sokołówka na Podolu

Data i miejsce śmierci

16 listopada 1990
Ostrów Wielkopolski

Przebieg służby
Lata służby

1939 - 1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

103 Kompanii Sanitarnej 28 Dywizji Piechoty pułk AK „Baszta”

Późniejsza praca

ordynator szpitala miejskiego

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”

Tadeusz Jankowski (ur. 20 grudnia 1914 w Sokołówce na Podolu, zm. 16 listopada 1990 w Ostrowie Wielkopolskim) – polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy.

Absolwent szkół warszawskich: Gimnazjum im. Władysława IV (matura 1933), Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego (dyplom lekarza w 1939) i Szkoły Podchorążych Sanitarnych (XII promocja 1938–1939 z tytułem podporucznika). 28 sierpnia 1939 mianowany został dowódcą plutonu w 103 Kompanii Sanitarnej 28 Dywizji Piechoty Armii „Łódź”.

Od początku wojny działał konspiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w pułk AK „Baszta”. Podczas powstania warszawskiego pułk walczył na Mokotowie, a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez Gestapo, resztę wojny spędził w obozach (Bergen-Belsen oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża).

W 1945 zamieszkał w Ostrowie Wielkopolskim gdzie do 1975 roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach 1951–1963) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.

Udzielał się politycznie w podziemnej Solidarności, działał w Komitecie Obywatelskim w 1989, później w Unii Demokratycznej.

Pochowano go na cmentarzu na Wenecji w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: odznakę Za wzorową pracę w służbie zdrowia, Zasłużonemu Polskiemu Towarzystwu Lekarskiemu, Honorową Odznakę Zasługi dla ZNTK w Ostrowie Wielkopolskim.

Bibliografia

  • Juliusz L. Englert, Aleksander Domar Domaradzki, Szkoła Podchorążych Sanitarnych 1922-1939, Polska Fundacja Kulturalna, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego, Londyn 1997, wyd. I, ISBN 0-85065-322-3.