Pieczenga: Różnice pomiędzy wersjami

Pieczenga
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Obwód	murmański
Populacja (2010-10-14); • liczba ludności	; 3188
Nr kierunkowy	81554
Kod pocztowy	184410
	Położenie na mapie obwodu murmańskiego Pieczenga
	Położenie na mapie Rosji Pieczenga
	69°33′N 31°13′E/69,550000 31,216667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:16, 15 gru 2018

Pieczenga (fiń. Petsamo, ros. Пече́нга, płn-lap. Beahcán; skolt Peäccam) − osiedle typu miejskiego w obwodzie murmańskim, w północno-zachodniej części Rosji nad rzeką Pieczenga w pobliżu (ok. 5 km) jej ujścia do południowego krańca fiordu o tej samej nazwie (odnogi Morza Barentsa).

Początki osady sięgają XVI stulecia, region ten od najdawniejszych czasów zamieszkiwany był przez Lapończyków Skolt. Rejon Pieczengi został przyłączony do Rosji w roku 1533, w którym też ufundowano tam klasztor. Na mocy traktatu w Tartu w roku 1920 Rosja Radziecka odstąpiła rejon Pieczengi niepodległej Finlandii. W roku 1924 odkryto w tym rejonie duże zasoby niklu i miedzi (zob. Nikel). Finlandia powierzyła ich eksploatację od roku 1934 przedsiębiorstwom angielskim, kanadyjskim i francuskim. Na początku 1940 roku, podczas wojny zimowej, Armia Czerwona zajęła ten rejon, ale na mocy traktatu moskiewskiego z 12 marca tego samego roku zwróciła go Finlandii z wyjątkiem Półwyspu Rybackiego. Po zajęciu Norwegii przez Niemcy ówczesne Petsamo stało się ważnym węzłem zaopatrzenia Wehrmachtu i bazą Luftwaffe (głównie Jagdgeschwader 5). Stąd Luftwaffe, Wehrmacht i oddziały fińskie wielokrotnie przeprowadzały ataki na Murmańsk i magistralę murmańską. Na mocy rozejmu moskiewskiego z 19 września 1944 Finlandia zrezygnowała z rejonu Pieczengi na rzecz Związku Radzieckiego. Ten stan potwierdził pokój paryski (1947), przy czym Związek Radziecki otrzymał od Finlandii dodatkowo obszar Jäsniskoski.

W czasach Związku Radzieckiego w rejonie Pieczengi rozbudowano przemysł ciężki – z fatalnymi następstwami dla środowiska. Ziemia i wody gruntowe jeszcze dziś wykazują wysokie skażenie. Wybudowano także połączenia kolejowe Pieczengi z Murmańskiem i Niklem oraz portem w Liinahamari, służące w pierwszej linii eksploatacji złóż miedzi i niklu.

Rozwój ludności

Rok	Liczba mieszkańców
1959	3458
1970	2576
1979	2084
1989	2671
2002	2959
2010	3188

Zobacz też

Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona w Pieczendze

Linki zewnętrzne

@@ Linia 23: / Linia 23: @@
 [[File:Petsamo_de.png|thumb|left|Rejon Petsamo w granicach z lat 1920–1944. Zielonym i czerwonym kolorem oznaczono tereny, których Finlandia zrzekła się na rzecz Związku Radzieckiego: zielony – w 1940 r., czerwony – w 1947 r.]]
-Początki osady sięgają [[XVI wiek|XVI stulecia]], region ten od najdawniejszych czasów zamieszkiwany był przez [[Lapończycy|Lapończyków]] Skolt. Rejon Pieczengi został przyłączony do Rosji w roku 1533, w którym też ufundowano tam klasztor. Na mocy [[Traktat w Tartu (rosyjsko-fiński)|traktatu w Tartu]] w roku 1920 Rosja Radziecka odstąpiła rejon Pieczengi niepodległej Finlandii. W roku 1924 odkryto w tym rejonie duże zasoby niklu i miedzi (zob. [[Nikel]]). Finlandia powierzyła ich eksploatację od roku 1934 przedsiębiorstwom angielskim, kanadyjskim i francuskim. Na początku 1940 roku, podczas [[Wojna zimowa|wojny zimowej]], [[Armia Czerwona]] zajęła ten rejon, ale na mocy [[Traktat moskiewski|traktatu moskiewskiego]] z 12 marca tego samego roku zwróciła go Finlandii z wyjątkiem [[Półwysep Rybacki|Półwyspu Rybackiego]]. Po zajęciu Norwegii przez Niemcy ówczesne Petsamo stało się ważnym węzłem zaopatrzenia [[Wehrmacht]]u i bazą [[Luftwaffe]] (głównie Jagdgeschwader 5). Stąd Luftwaffe, Wehrmacht i oddziały fińskie wielokrotnie przeprowadzały ataki na [[Murmańsk]] i [[Magistrala murmańska|magistralę murmańską]]. Na mocy [[Rozejm moskiewski|rozejmu moskiewskiego]] z 19 września 1944 Finlandia zrezygnowała z rejonu Pieczengi na rzecz Związku Radzieckiego. Ten stan potwierdził [[pokój paryski (1947)]], przy czym Związek Radziecki otrzymał od Finlandii dodatkowo obszar [[Jäsniskoski]].
+Początki osady sięgają [[XVI wiek|XVI stulecia]], region ten od najdawniejszych czasów zamieszkiwany był przez [[Lapończycy|Lapończyków]] Skolt. Rejon Pieczengi został przyłączony do Rosji w roku 1533, w którym też ufundowano tam klasztor. Na mocy [[Traktat w Tartu (sowiecko-fiński)|traktatu w Tartu]] w roku 1920 Rosja Radziecka odstąpiła rejon Pieczengi niepodległej Finlandii. W roku 1924 odkryto w tym rejonie duże zasoby niklu i miedzi (zob. [[Nikel]]). Finlandia powierzyła ich eksploatację od roku 1934 przedsiębiorstwom angielskim, kanadyjskim i francuskim. Na początku 1940 roku, podczas [[Wojna zimowa|wojny zimowej]], [[Armia Czerwona]] zajęła ten rejon, ale na mocy [[Traktat moskiewski|traktatu moskiewskiego]] z 12 marca tego samego roku zwróciła go Finlandii z wyjątkiem [[Półwysep Rybacki|Półwyspu Rybackiego]]. Po zajęciu Norwegii przez Niemcy ówczesne Petsamo stało się ważnym węzłem zaopatrzenia [[Wehrmacht]]u i bazą [[Luftwaffe]] (głównie Jagdgeschwader 5). Stąd Luftwaffe, Wehrmacht i oddziały fińskie wielokrotnie przeprowadzały ataki na [[Murmańsk]] i [[Magistrala murmańska|magistralę murmańską]]. Na mocy [[Rozejm moskiewski|rozejmu moskiewskiego]] z 19 września 1944 Finlandia zrezygnowała z rejonu Pieczengi na rzecz Związku Radzieckiego. Ten stan potwierdził [[pokój paryski (1947)]], przy czym Związek Radziecki otrzymał od Finlandii dodatkowo obszar [[Jäsniskoski]].
 W czasach Związku Radzieckiego w rejonie Pieczengi rozbudowano przemysł ciężki – z fatalnymi następstwami dla środowiska. Ziemia i wody gruntowe jeszcze dziś wykazują wysokie skażenie.