Joannicjusz (Kobziew): Różnice pomiędzy wersjami

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	13 grudnia 1988
Konsekrator	Filaret (Denysenko)
Współkonsekrowani biskupi
Alipiusz (Pohrebniak)	6 października 1991
Augustyn (Markewycz)	20 września 1992
Serafin (Zaliznicki)	1 sierpnia 1994
Melecjusz (Jehorenko)	30 lipca 2006
Aleksy (Hrocha)	19 sierpnia 2006
Ireneusz (Semko)	10 czerwca 2007
Włodzimierz (Melnyk)	11 czerwca 2007
Aleksander (Drabynko)	19 grudnia 2007
Teodor (Mamasujew)	23 grudnia 2007
Włodzimierz (Oraczow)	22 listopada 2008
Tichon (Żylakow)	29 listopada 2009
Eulogiusz (Pacan)	13 grudnia 2009

Joannicjusz
	Iwan Kobziew
	Metropolita ługański i alczewski
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1938 ; Nowosiołowka
Data śmierci	17 października 2020
	Metropolita ługański i alczewski
Okres sprawowania	2007–2012
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia ługańska
Śluby zakonne	16 listopada 1964
Diakonat	24 listopada 1964
Prezbiterat	7 kwietnia 1969
Chirotonia biskupia	13 grudnia 1988
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:09, 11 sty 2019

Joannicjusz, imię świeckie Iwan Kobziew (ur. 7 lutego 1938 w Nowosiołowce) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia Rosjaninem. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958–1960 uczył się w seminarium duchownym w Kijowie, zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie – przez dalsze dwa lata w analogicznej placówce w Odessie. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. Ignacemu (Brianczaninowowi). Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył wieczyste śluby zakonne w ławrze Troicko-Siergijewskiej, przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został hierodiakonem. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na hieromnicha, zaś w 1971 podniesiony do godności igumena. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 archimandryta. W 1986 został proboszczem parafii przy soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile oraz dziekanem dekanatu izmailskiego.

13 grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa słowiańskiego, wikariusza eparchii odeskiej i chersońskiej. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę doniecką i ługańską, zaś po jej reorganizacji w roku następnym – ługańską i starobielską. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą.

Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w Żytomierzu, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta (Denysenkę) oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu^[1]. W czasie pomarańczowej rewolucji razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski Agatangel i doniecki Hilarion) popierał Wiktora Janukowycza, określając go jako prawowitego prezydenta^[2].

31 marca 2007, w związku z podziałem eparchii ługańskiej, jego tytuł uległ zmianie na metropolita ługański i alczewski.

Z powodu choroby, uniemożliwiającej mu faktyczne kierowanie eparchią^[3] odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012^[4]. Jako jego stałe miejsce pobytu wyznaczony został Ługańsk; metropolita został mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Mikołaja i Przemienienia Pańskiego w tymże mieście^[5].

W 2014 r. wziął udział w inauguracji prezydentury Igora Płotnickiego, przywódcy nieuznawanej międzynarodowo Ługańskiej Republiki Ludowej^[6]. W 2017 r. został wpisany do bazy Myrotworeć za wspieranie prorosyjskich separatystów^[7].

Przypisy

Bibliografia

Biografia na stronie Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego
Высокопреосвященнейший Иоанникий, митрополит Луганский и Старобельский. „Андреевский вестник”. (ros.)

Szablon:Władca Szablon:Władca

[1] Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)

[2] ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ

[3] Что на самом деле происходит с восточными епархиями Украинской Православной Церкви (Московского Патриархата)?

[4] В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви

[5] Żurnały zasidannja Swiaszczennoho Sinodu Ukrajinśkoji Prawosławnoji Cerkwy

[6] Митрополит УПЦ принял участие в инаугурации главы «Луганской народной республики» [online], www.religion.in.ua [dostęp 2019-01-10] .

[7] Кобзев Иван Яковлевич [online], Myrotvorets.center [dostęp 2019-01-10] (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
  |imię przybrane             = Joannicjusz
  |imię przybrane oryginalne  = Иоанникий
- |tytuł                      = metropolita ługański i alczewski
+ |tytuł                      = Metropolita ługański i alczewski
  |grafika                    = Antishubin Lugansk.jpg
  |opis grafiki               =
@@ Linia 15: / Linia 15: @@
  |data śmierci               =
  |miejsce śmierci            =
- |1. funkcja                 = metropolita ługański i alczewski
+ |1. funkcja                 = Metropolita ługański i alczewski
  |1. funkcja - okres         = 2007–2012
  |2. funkcja                 =
  |2. funkcja - okres         =
- |wyznanie                   = [[prawosławie|prawosławne]]
+ |wyznanie                   = [[Prawosławie|prawosławne]]
  |kościół                    = [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego]]
  |inkardynacja               = [[Eparchia ługańska]]
@@ Linia 33: / Linia 33: @@
  |kościół tytularny          =
  |data pontyfikatu           =
+ |podpis                     =
  |odznaczenia                =
  |commons                    = Category:Ioannikij (Kobzev)
@@ Linia 65: / Linia 66: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia [[Rosjanie|Rosjaninem]]. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958–1960 uczył się w seminarium duchownym w [[Kijów|Kijowie]], zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie – przez dalsze dwa lata w [[seminarium duchowne w Odessie|analogicznej placówce]] w [[Odessa|Odessie]]. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. [[Ignacy (Brianczaninow)|Ignacemu (Brianczaninowowi)]]. Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]] w [[Ławra Troicko-Siergijewska|Ławrze Troicko-Siergijewskiej]], przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został [[hierodiakon]]em. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na [[hieromnich]]a, zaś w 1971 podniesiony do godności [[igumen]]a. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 [[archimandryta]]. W 1986 został proboszczem parafii przy [[sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile|soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile]] oraz dziekanem dekanatu izmailskiego.
+Urodził się w rodzinie chłopskiej. Jest z pochodzenia [[Rosjanie|Rosjaninem]]. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958–1960 uczył się w seminarium duchownym w [[Kijów|Kijowie]], zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie – przez dalsze dwa lata w [[seminarium duchowne w Odessie|analogicznej placówce]] w [[Odessa|Odessie]]. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. [[Ignacy (Brianczaninow)|Ignacemu (Brianczaninowowi)]]. Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby zakonne]] w [[Ławra Troicko-Siergijewska|ławrze Troicko-Siergijewskiej]], przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został [[hierodiakon]]em. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na [[hieromnich]]a, zaś w 1971 podniesiony do godności [[igumen]]a. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 [[archimandryta]]. W 1986 został proboszczem parafii przy [[sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile|soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile]] oraz dziekanem dekanatu izmailskiego.
-grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa [[Słowiańsk|słowiańskiego]], wikariusza eparchii [[eparchia odeska|odeskiej i chersońskiej]]. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę [[eparchia doniecka|doniecką i ługańską]], zaś po jej reorganizacji w roku następnym – [[eparchia ługańska|ługańską i starobielską]]. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą.
+grudnia 1988 miała miejsce jego [[chirotonia]] na biskupa [[Słowiańsk|słowiańskiego]], wikariusza eparchii [[eparchia odeska|odeskiej i chersońskiej]]. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę [[eparchia doniecka|doniecką i ługańską]], zaś po jej reorganizacji w roku następnym – [[eparchia ługańska|ługańską i starobielską]]. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą.
 Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w [[Żytomierz]]u, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę [[Filaret (Denysenko)|Filareta (Denysenkę)]] oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu<ref>[http://www.pravoslavye.org.ua/index.php?r_type=article&action=fullinfo&id=15980 Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського  передсоборного  зібрання)]</ref>. W czasie [[pomarańczowa rewolucja|pomarańczowej rewolucji]] razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski [[Agatangel (Sawwin)|Agatangel]] i doniecki [[Hilarion (Szukało)|Hilarion]]) popierał [[Wiktor Janukowycz|Wiktora Janukowycza]], określając go jako prawowitego prezydenta<ref>[http://risu.org.ua/ua/index/expert_thought/analytic/33861/ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ]</ref>.