Tonny de Jong: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Medalista infobox}}
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich, Nagano 1998 → Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1998 (przy użyciu QRC)
Linia 39: Linia 39:
[[Kategoria:Holenderscy olimpijczycy]]
[[Kategoria:Holenderscy olimpijczycy]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich, Nagano 1998]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1998]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich, Salt Lake City 2002]]
[[Kategoria:Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich, Salt Lake City 2002]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1974]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1974]]

Wersja z 21:22, 30 wrz 2019

Tonny de Jong
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1974
Scharsterbrug, Holandia

Dyscypliny

łyżwiarstwo szybkie

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Mistrzostwa świata w wieloboju
brąz Nagano 1997 wielobój
brąz Hamar 1999 wielobój
Mistrzostwa świata na dystansach
srebro Heerenveen 1999 3000 m
brąz Heerenveen 1999 1500 m
brąz Heerenveen 1999 5000 m
brąz Nagano 2000 5000 m
Puchar Świata (1500 m)
2. miejsce
1996/1997
3. miejsce
1998/1999
Puchar Świata (3000/5000 m)
1. miejsce
1996/1997
Strona internetowa

Tonny de Jong (ur. 17 lipca 1974 w Scharsterbrugu) – holenderska łyżwiarka szybka, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Tonny de Jong osiągnęła w 1995 roku, kiedy zdobyła brązowy medal podczas mistrzostwach Europy w Heerenveen. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Gunda Niemann oraz kolejna Holenderka, Annamarie Thomas. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach Europy w Heerenveen zdobyła złoto, wyprzedzając bezpośrednio Niemann i swą rodaczkę, Barbarę de Loor. Miesiąc później zajęła trzecie miejsce podczas wielobojowych mistrzostw świata w Nagano. Lepsze okazały się Niemki Gunda Niemann i Claudia Pechstein. Kolejne medale wywalczyła w 1999 roku, rozpoczynając od zwycięstwa na mistrzostwach Europy w Heerenveen. Na dystansowych mistrzostw świata w Heerenveen zdobyła srebrny medal na dystansie 3000 m, rozdzielając Niemann i Pechstein. Na tych samych mistrzostwach wywalczyła również brązowe medale w biegach na 1500 i 5000 m. Ponadto na rozgrywanych w tym samym roku wielobojowych mistrzostwach świata w Hamar była trzecia, plasując się za Niemann-Stirnemann i Pechstein. Ostatni medal zdobyła podczas dystansowych mistrzostw świata w Nagano w 2000 roku, zajmując trzecie miejsce w biegu na 5000 m. Na tych mistrzostwach była też czwarta w biegu na 3000 m, przegrywając walkę o medal z Maki Tabatą z Japonii. Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym siedem zwycięstw. Najlepsze wyniki osiągała w sezonie 1996/1997, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji końcowej 3000/5000 m a w klasyfikacji 1500 m była druga. Ponadto w sezonie 1998/1999 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji 1500 m. W 1994 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, zajmując między innymi dziesiąte miejsce w biegu na 1500 m. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano była piąta na dystansie 5000 m. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie była piąta w biegu na 3000 m oraz siódma na dystansach 1500 i 5000 m. W 2002 roku zakończyła karierę.

Jej mężem jest były kanadyjski panczenista, Mark Knoll.

Bibliografia