Ścieżka zdrowia (tortury): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodano informację o zastosowaniu "ścieżek zdrowia" w stanie wojennym w trakcie krwawej pacyfikacji ośrodka internowania w Kwidzynie
Dodano kategorie: 'Stan wojenny w Polsce 1981-1983' oraz '1982 w Polsce' (użycie ścieżek zdrowia w pacyfikacji ośr. internowania w Kwidzynie w 1982 r.)
Linia 23: Linia 23:
[[Kategoria:Przestępstwa w PRL]]
[[Kategoria:Przestępstwa w PRL]]
[[Kategoria:Ofiary represji komunistycznych w Polsce 1939–1989| ]]
[[Kategoria:Ofiary represji komunistycznych w Polsce 1939–1989| ]]
[[Kategoria:Stan wojenny w Polsce 1981–1983]]
[[Kategoria:Tortury]]
[[Kategoria:Tortury]]
[[Kategoria:1976 w Polsce]]
[[Kategoria:1976 w Polsce]]
[[Kategoria:1982 w Polsce]]

Wersja z 11:36, 7 gru 2020

Aktor w milicyjnym mundurze i z pałką milicyjną

Ścieżka zdrowia – ironiczne określenie na formę tortur stosowanych w PRL przez SB, ZOMO i MO, zwłaszcza wobec działaczy opozycji. Polegała na uderzaniu pałkami milicyjnymi aresztanta biegnącego pomiędzy dwoma szeregami bijących. Czasami dla utrudnienia skazańcowi nakazywano rozwiązać sznurówki lub wręcz wiązano oba buty.

Do najgłośniejszych przypadków stosowania „ścieżki zdrowia” doszło w czasie wypadków Radomskiego Czerwca 1976. Operacją tłumiącą strajki (kryptonim Lato ’76) osobiście kierował ówczesny szef Służby Bezpieczeństwa gen. Bogusław Stachura[potrzebny przypis]. Edward Gierek utrzymywał, że kiedy dowiedział się o tego typu praktykach, nakazał ich natychmiastowe przerwanie[1]. „Ścieżki zdrowia” zastosowano również w okresie stanu wojennego w trakcie brutalnego stłumienia protestu internowanych w ośrodku internowania w Kwidzynie – szpalery uzbrojonych w długie pałki funkcjonariuszy ustawiono na więziennych korytarzach, na których podłodze rozbito butelki z pastą do podłogi dla uzyskania poślizgu; upadające osoby były bite i kopane do utraty przytomności.[2][3]

Prawdopodobnie metodę tę milicja PRL przejęła jeszcze z tradycji XIX-wiecznego wojska rosyjskiego (tzw. praszczęta). Skazany biegł pomiędzy dwoma szpalerami żołnierzy bijących go kijami; wówczas była to kara równoznaczna z karą śmierci, gdyż praktycznie nikt jej nie przeżywał.

Pozostałe informacje

W języku portugalskim (w odmianie brazylijskiej) taka kara nazywana jest corredor polonês, co oznacza polski korytarz.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne