Józef Kuśmierek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Aw58 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Józef Kuśmierek
|imię i nazwisko org =
|pseudonim = Arnold Granze<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=[[Encyklopedia Wrocławia]]|inni=[[Jan Harasimowicz]] (red.)|wydawca=[[Wydawnictwo Dolnośląskie]]|miejsce=Wrocław|data=2006|wydanie=III|strony=464}}</ref>
|grafika =
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = 16 marca 1927
|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]
|data śmierci = 27 marca 1992
|miejsce śmierci = Warszawa
|zawód = reportażysta, prozaik
|stanowisko =
|odznaczenia =
|commons =
|www =
}}
'''Józef Kuśmierek''' (ur. [[16 marca]] [[1927]] w Warszawie, zm. [[27 marca]] [[1992]] w Warszawie) – polski dziennikarz, reportażysta.
'''Józef Kuśmierek''' (ur. [[16 marca]] [[1927]] w Warszawie, zm. [[27 marca]] [[1992]] w Warszawie) – polski dziennikarz, reportażysta.



Wersja z 20:24, 19 sty 2021

Józef Kuśmierek
Arnold Granze[1]
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1927
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 marca 1992
Warszawa

Zawód, zajęcie

reportażysta, prozaik

Józef Kuśmierek (ur. 16 marca 1927 w Warszawie, zm. 27 marca 1992 w Warszawie) – polski dziennikarz, reportażysta.

Podczas II wojny światowej członek Gwardii Ludowej, następnie Armii Ludowej. W 1943 był członkiem oddziału ochrony pierwszego posiedzenia Krajowej Rady Narodowej. Debiutował w czasie powstania warszawskiego reportażem W płonącej Warszawie. Relacja uczestnika walk w piśmie Zwyciężymy nr 172 z 1944. W latach 1945-1949 członek redakcji Trybuny Dolnośląskiej. Następnie pracował w Warszawie. Od 1973 członek redakcji Życia Warszawy. Pod koniec lat 70. współpracował z Konwersatorium "Doświadczenie i Przyszłość", publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. Krytyce, Biuletynie Informacyjnym KOR. W stanie wojennym internowany w obozie w Darłówku. W 1989 r. w redakcji Gazety Wyborczej.

Specjalizował się w problematyce ekonomicznej. Pokazywał w swych reportażach absurdy systemu gospodarczego PRL. Początkowo publikował oficjalnie, wydał m.in. tomy stylizowanych na reportaż opowiadań Uwaga! Człowiek (1951) i Opowiadania reportera (1954). Od lat 70. publikował w Polsce poza cenzurą oraz na emigracji. Wydał wówczas m.in. tomy reportaży i opowiadań Uwaga! Polska (1981), Stan Polski (1982), Obecny (1991). Pisał także scenariusze filmowe, słuchowiska i utwory sceniczne.

Laureat Nagrody Kisiela (1990) oraz Nagrody polskiego Pen Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego za 1989.

Bibliografia

  • Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 1 wyd. PWN, Warszawa 2000
  1. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 464.